Όταν η Nicole Thomson άρχισε να νιώθει τα σημάδια του πρόωρου τοκετού στις 33 εβδομάδες της εγκυμοσύνης της, ήταν γεμάτη ενθουσιασμό που θα συναντούσε νωρίτερα το κοριτσάκι της.
Αλλά λίγες ώρες αργότερα, η μητέρα από την Queensland και ο σύζυγός της Chase έζησαν τον χειρότερο εφιάλτη τους όταν τους είπαν οι γιατροί ότι το όμορφο μωρό τους, η Esther Mae, είχε πεθάνει.
“Μπαινόβγαινα στο νοσοκομείο για αρκετές μέρες και όλα τα αποτελέσματα των εξετάσεών μου έδειχναν ότι εγώ και το κοριτσάκι μου ήμασταν υγιείς. Την ένιωθα να κλωτσάει, άκουγα τον χτύπο της καρδιάς της, δεν είχα καταλάβει πως κάτι δεν πήγαινε καλά,” είπε η Nicole.
“Πήγα 2 Φεβρουαρίου του 2017 στο νοσοκομείο με την υποψία του τοκετού. Εκεί οι γιατροί διαπίστωσαν ότι κάτι πήγαινε στραβά.”
Προσπαθώντας να παραμείνει θετική, η Nicole παρακολούθησε τους γιατρούς να της κάνουν υπερηχογράφημα πριν της πουν ότι έπρεπε να υποβληθεί άμεσα σε καισαρική τομή, επειδή ο καρδιακός παλμός του μωρού επιβραδυνόταν.
Τότε η Nicole άρχισε να τρέμει ανεξέλεγκτα και κάλεσε τον σύζυγό της και τη μητέρα της για να τους πει τι συνέβαινε.
“Τους πήρα τηλέφωνο πανικοβλημένη κι εκείνοι μου είπαν να μην ανησυχώ και πως σε λίγη ώρα θα ήταν κοντά μου.”
Ο Chase έφθασε στο νοσοκομείο όμως δεν του επέτρεψαν να εισέλθει στο δωμάτιο.
“Περιμέναμε μες το άγχος, ελπίζοντας τα ευχάριστα,” είπε η Nicole.
Τελικά ένας γιατρός ενημέρωσε τον Chase ότι η Nicole ήταν καλά και πως οι υπόλοιποι γιατροί προσπαθούσαν να επαναφέρουν στη ζωή το μωρό τους.
“Προσπάθησαν να την επαναφέρουν στη ζωή και τότε μια νοσοκόμα μας ρώτησαν αν της είχαμε δώσει όνομα. «Esther Mae», της είπαμε. Εκείνη ξέσπασε σε δάκρυα και μας είπε ότι ήταν όμορφη…”
Μετά από 40 λεπτά ένας γιατρός πλησίασε τον Chase και του είπε αυτά που κανένας γονιός δεν θα έπρεπε ν’ ακούσει.
“Η Esther δεν τα κατάφερε… Λυπάμαι….”
“Ο Chase ήρθε δίπλα μου με την Esther στην αγκαλιά του,” είπε η μητέρα. “Τον κοίταξα στα μάτια και κατάλαβα τι συνέβαινε. Αυτή την εικόνα δεν θα την ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου…”
Στη συνέχεια, η μητέρα έβαλε την Esther στο στήθος της για να της προσφέρει για πρώτη και τελευταία φορά το μητρικό χάδι.
“Οι άνθρωποι που έμπαιναν στο δωμάτιο μου έδιναν συγχαρητήρια κι εγώ προσπαθούσα να κρύψω τα δάκρυα που έτρεχαν απ’ τα μάτια μου.”
“Μετά από λίγη ώρα ζήτησα την κάμερα από τη μητέρα μου για να μπορέσω να τραβήξω μερικές φωτογραφίες με το μωρό μου.”
“Την επόμενη μέρα, έπρεπε να την αποχαιρετήσουμε γι’ αυτό τη ντύσαμε με όμορφα ρουχαλάκια. Όταν τη βάλαμε στο μικροσκοπικό της φέρετρο, της δώσαμε από ένα γλυκό φιλί στα μάγουλά της και αγκαλιάσαμε ο ένας τον άλλον την ώρα που μας έπαιρναν την μικρή μας…”
“Ευτυχώς, έχουμε άλλα δύο όμορφα παιδιά που απαλύνουν τον πόνο μας. Η απώλεια της Esther θα με πονάει για το υπόλοιπο της ζωής μου, αλλά ξέρω ότι θα είναι για πάντα ένα κομμάτι της οικογένειάς μας.”
“Δημοσιεύοντας της φωτογραφίες της, θέλω να βοηθήσω τις άλλες μητέρες που έχουν χάσει ένα παιδί. Ελπίζω ότι η ιστορία μου θα δείξει στις οικογένειες που βιώνουν μια τέτοια απώλεια ότι δεν είναι μόνες.”
Πηγή:www.tromaktiko.gr/
