Μετά από μια παρατεταμένη νομική μάχη, το κατεψυγμένο σπέρμα ενός νεκρού στρατιώτη των IDF πρόκειται να αποδώσει καρπούς
2013: Αυτή την εβδομάδα, αναμένουμε την τέταρτη στον κόσμο γέννηση ενός παιδιού που γεννήθηκε από το γενετικό υλικό ενός γονέα που πέθανε αρκετά χρόνια πριν, αφήνοντας πίσω του το σπέρμα ή το έμβρυο για τη σύλληψη ενός παιδιού σε μια Βιολογική Διαθήκη™.
Η Ρέιτσελ Κοέν, η μητέρα του Κέβιν, απευθύνθηκε σε μένα αμέσως μετά το θάνατο του γιου της. Ο θάνατος του Κέιβαν ήταν η πρώτη φορά που το όραμά μου έγινε ζοφερή πραγματικότητα. Πάλευα για χρόνια με το κατεστημένο ασφαλείας του Ισραήλ, από το οποίο ζητούσα μόνο να μου επιτρέψει να ενημερώσω τους στρατιώτες ότι μπορούν να διατηρήσουν τον σπόρο τους σε περίπτωση απώλειας της αναπαραγωγικής ικανότητας ή της ζωής.
Αλλά τότε ήρθε η Rachel Cohen, μια πενθούσα μητέρα, την οποία ήξερα ότι μπορούσα να βοηθήσω. Δεν μπορούσα να φέρω πίσω τον πεσόντα γιο της, αλλά μπορούσα να βοηθήσω να εκπληρωθεί η τελευταία του επιθυμία να συλλάβει ένα παιδί από τον σπόρο του. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που είδα τον τεράστιο πόνο του χειρότερου είδους θανάτου, της απώλειας ενός νέου ανθρώπου. Ένιωσα ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο αξιοπρεπές από την εκπλήρωση της κληρονομιάς του αποθανόντος.
Έντεκα χρόνια πριν, συνόδευσα τους πενθούντες γονείς του Keivan. Υπομείναμε αμέτρητες κρίσεις για να εκπληρώσουμε την επιθυμία του Keivan να γίνει πατέρας ενός παιδιού. Ήξερα ότι θα μπορούσα να περιμένω μετωπική επίθεση, κοινωνική, νομική και συναισθηματική. Το ισραηλινό κοινό δεν ήταν έτοιμο γι’ αυτό. Μας επιτέθηκαν επειδή φέραμε ένα παιδί που θα μεγάλωνε στη σκιά του πατέρα του. Μας επιτέθηκαν για την απόλυτη βεβαιότητα της βούλησης του Keivan να αποκτήσει παιδιά μετά θάνατον.
Ο Γενικός Εισαγγελέας είχε αντιρρήσεις. Εξέδωσε οδηγίες που απαγόρευαν την κίνηση. Ο Αρχηγός του Επιτελείου και ο Υπουργός Άμυνας αρνήθηκαν να ασχοληθούν με αυτό. Οι εργαζόμενοι του Υπουργείου Άμυνας στην αποκατάσταση ανακοίνωσαν ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Όλοι ήταν εναντίον μας, εκτός από μια άλλη οικογένεια που πενθεί – τους Bergers. Δώρισαν τα όργανα του πεσόντος γιου τους όταν πέθανε εν ώρα μάχης, αλλά δεν γνώριζαν ότι θα μπορούσαν να δωρίσουν το σπέρμα του και να φέρουν την κληρονομιά του στον κόσμο. Οι Bergers υποστήριξαν την πρωτοβουλία μου με τον τρόπο που μόνο κάποιος που έχει βιώσει αυτού του είδους τη θλίψη θα μπορούσε να υποστηρίξει.
Οι μέρες περνούσαν. Οι ελπίδες των γονέων του Keivan αυξάνονταν και μειώνονταν. Επί τέσσερα χρόνια πηγαινοερχόμουν από το γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα, μέχρι που εκείνος συναίνεσε μόνο υπό τον όρο ότι μια νεαρή γυναίκα θα λάμβανε τη δωρεά σπέρματος του Keivan. Αυτή θα μεγάλωνε το παιδί του Keivan ως δικό της και θα έφερε την πλήρη ευθύνη.
Βρήκαμε τη γυναίκα, τη μέλλουσα μητέρα που ήταν πρόθυμη για την ιδέα. Μετά από αρκετές ανεπιτυχείς προσπάθειες να συλλάβει μέσω ανώνυμης δωρεάς σπέρματος, συνειδητοποίησε ότι, δεχόμενη το σπέρμα του Keivan, θα αποκτούσε μια ολόκληρη οικογένεια για το παιδί που θα γεννούσε. Το μελλοντικό της παιδί θα έχει παππούδες και γιαγιάδες, θείες και θείους.
Θεώρησε ότι επρόκειτο για μια πρωτοφανή λύση και έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε. Πήγαμε σε δίκη και τότε η γυναίκα δεν μπορούσε να συλλάβει. Οι γονείς της Keivan ήταν συντετριμμένοι. Τους συνόδευσα μέσα από τη θλίψη τους. Παρά τις κρίσεις αυτές, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Βρήκαμε μια άλλη γυναίκα, αλλά η Ρέιτσελ δεν είχε αρκετή πίστη. Εκ των υστέρων, είχε δίκιο που απελπίστηκε.
Υπήρχαν τεράστιες δυσκολίες. Ήμουν κάτι πολύ περισσότερο από δικηγόρος. Ήξερα ότι έπρεπε να τους υποστηρίξω και να τους ενθαρρύνω. Είναι δύσκολο να περιγράψω τις δυσκολίες που είχαμε με τη δεύτερη γυναίκα, η οποία ήθελε τόσο πολύ να γίνει μητέρα, αλλά δεν είχε σχεδόν καμία πιθανότητα να γεννήσει. Το νομικό σύστημα πίστευε ότι μετά από δύο νομικές διαδικασίες με υποψήφιες μητέρες που δεν μπορούσαν εύκολα να συλλάβουν, θα παραδεχόμασταν την ήττα μας.
Δεν θα αρνηθώ ότι η απελπισία κατέλαβε και εμένα. Ο πόνος και η θλίψη της Ρέιτσελ ήταν απεριόριστοι. Προχώρησα μπροστά. Ο αγώνας μου κατά της γραφειοκρατίας στο δικαστήριο απέδωσε καρπούς. Μετά από εννέα χρόνια, με τη δεύτερη υποψήφια μητέρα, ξεκινήσαμε το πιο δύσκολο ταξίδι από όλα. Δυσκολεύτηκε να συλληφθεί, αλλά πριν από εννέα μήνες επιτεύχθηκε η εγκυμοσύνη.
Η Ρέιτσελ γεννήθηκε ξανά. Κραυγές χαράς διαπέρασαν το ταβάνι. Τώρα, λίγες μέρες πριν από τη γέννηση, μετά από 11 χρόνια εξαντλητικού αγώνα, πονεμένα συναισθήματα, φόβους, έντονο πόνο, αλλά πίστη και αποφασιστικότητα. Αρχίζω να δείχνω σημάδια ευτυχίας, σαν να γεννούσα εγώ η ίδια. Σπάσαμε το γυάλινο ταβάνι και δώσαμε τη δυνατότητα στο τέταρτο παιδί του κόσμου να γεννηθεί με αυτόν τον εξαιρετικό τρόπο. Καταργήσαμε όλα τα στίγματα, εκτονώσαμε τις αντιρρήσεις και αλλάξαμε τη θέση του κράτους. Μόλις πριν από δύο εβδομάδες, ο Γενικός Εισαγγελέας άλλαξε την απόφασή του και συμφώνησε ότι υπάρχει περιθώριο να γίνει αποδεκτή η θέση των γονέων του θανόντος. Τι ανακούφιση.
Όταν ξεκίνησα το 2001, κανείς δεν πίστευε στον τρόπο μου. Σήμερα επιστρέφω από το πεδίο της μάχης εξαντλημένη αλλά πιο ευτυχισμένη, γνωρίζοντας ότι η ζωή, σε όλες τις εκφάνσεις της, εξελίσσεται συνεχώς, με αποκορύφωμα τη δημιουργία μιας νέας ζωής. Αυτή είναι η κληρονομιά μου και είναι το κληρονομικό δικαίωμα της ανθρωπότητας.
Irit Rosenblum
Η Irit Rosenblum, Ισραηλινή δικηγόρος εντόπισε ένα κρίσιμο κενό στο δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα – την οικογένεια. Ξεκίνησε από την πρωτοπορία της στην ανάπτυξη της νομοθεσίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα της οικογένειας στο Ισραήλ και παγκοσμίως. Ίδρυσε τη New Family το 1998 για να εφαρμόσει την κοινωνικο-νομική φιλοσοφία της για τη νέα οικογένεια, στην οποία κάθε άτομο έχει αναφαίρετο δικαίωμα να δημιουργήσει οικογένεια και να ασκεί ίσα δικαιώματα μέσα σε αυτήν, ανεξάρτητα από το φύλο, τη θρησκεία, την εθνικότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ιδιότητα. Η Rosenblum συνέταξε και προώθησε 20 νόμους για τα οικογενειακά δικαιώματα και έγραψε 17 οδηγούς για τα οικογενειακά δικαιώματα. Είναι μια σεβαστή νομικός καινοτόμος με πολλές διακρίσεις στο Ισραήλ και στο εξωτερικό
Πηγή: https://blogs.timesofisrael.com/ by Irit Rosenblum
Μετάφραση: Βίκυ Μπαφατάκη, MSc, PD in Bioethics
