Search

«Στιγμές»… από την εικαστικό Κωνσταντίνα Χασιάκου

Γεννήθηκα το 1980 στην Αθήνα. Σπούδασα Ζωγραφική (στο εργαστήριο του Τριαντάφυλλου Πατρασκίδη), Χαρακτική, Σκηνογραφία, Φωτογραφία, Γραφικές Τέχνες, Υλικά και Τεχνολογία Υλικών στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.

Έλαβα το 2007 MA in Art and Media Practice από το Πανεπιστήμιο του Westminster στο Λονδίνο, με θέμα: Research, Creative Production, Critical Debate & Public Engagement of a Project (Film and Television Theory, Culture and Industry, Research Methods, Structuralism and Psychoanalysis).

Έχω πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα, Ιταλία, Αγγλία, έχω συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ παράλληλα ανέλαβα την επιμέλεια αρκετών από αυτές. Από το 2012 διευθύνω την Artia Gallery, που ασχολείται με την οργάνωση και την επιμέλεια των εικαστικών εκθέσεων.

Η στιγμή που έγινε η πρώτη ανάμνηση της ζωής σου: Γύρω στα τέσσερα έκλεβα τις εγκυκλοπαίδειες της μητέρας μου με τους Μεγάλους Ζωγράφους και ξεφυλλίζοντάς τις χανόμουν μέσα σε ένα μαγικό κόσμο. Ιδιαίτερα μου άρεσε ο ΜIRO.

Η αξέχαστη στιγμή στο σχολείο: Το Σχολείο ήταν έξι συνεχόμενες ώρες γέλιου, να περάσω καλά με τους φίλους μου, να κάνω πλάκες μέσα και έξω από την τάξη!

Τη στιγμή που αποκάλυπτες μια ζαβολιά σου…: Τι στιγμή που αποκάλυπτα μια ζαβολιά μου, είτε τις έτρωγα από τη μαμά, είτε με τιμωρούσαν στο Σχολείο! Παρ’ όλα αυτά οι ζαβολίες δεν σταμάτησαν ποτέ!

Μια ευτυχισμένη παιδική στιγμή…: Μεγάλωσα σε γειτονιά με πολλά παιδάκια και σε μια εποχή που παίζαμε κάθε μέρα στο δρόμο και τις κούνιες όλη μέρα! Μου άρεσε το ομαδικό παιχνίδι, αλλά και να είμαι μονή μου φτιάχνοντας κούκλες από χαρτί και ύστερα να παίζω με αυτές θέατρο στην οικογένειά μου ή τους φίλους μου.

Η στιγμή που ένιωσες το πρώτο καρδιοχτύπι: Στο Νηπιαγωγείο ήθελα να παντρευτώ με ένα αγοράκι. Μάλλον καρδιοχτύπι θα ήταν αυτό που με οδήγησε να το σκεφτώ!

Μια στιγμή «αφόρητης τρέλας»: Αφόρητη τρέλα με πιάνει κάθε φορά που αγχώνομαι για ένα project.

Μια υπέροχη στιγμή με τους φίλους μου: Δε θα ξεχωρίσω καμιά στιγμή υπέροχη με φίλους, γιατί όλες είναι σημαντικές, όμορφες με γέλιο και κλάματα μερικές φορές. Μου γεμίζουν τη Ζωή με ευτυχία και ωραίες αναμνήσεις. Εύχομαι να υπάρχουν πολλές τέτοιες στιγμές και στο μέλλον.

Η στιγμή που έφυγες από το σπίτι για… Έφυγα στα είκοσι από το σπίτι μου, γιατί ήθελα την ανεξαρτησία μου.

Δυο στιγμές από τα φοιτητικά σου χρόνια… Μου άρεσε ιδιαίτερα όταν στο τρίτο έτος μοιραζόμασταν τον ίδιο χώρο μαζί με συμφοιτητές και δουλεύαμε καθημερινά μαζί. Τα ταξίδια που κάναμε με το εργαστήριο του κ. Τριαντάφυλλου Πατρασκίδη στην ΑΣΚΤ. Υπέροχες εμπειρίες!!

Εκείνη η στιγμή που αποφάσισες να ασχοληθείς με τα εικαστικά…: Ασυνείδητα από δύο χρονών ζωγράφιζα καθημερινά. Συνειδητά στα δεκαπέντε αποφάσισα ότι θα μου άρεσε να ασχολούμαι με τα εικαστικά για όλη μου τη ζωή!

Οι πρώτες στιγμές στο χώρο των εικαστικών: Στο Φροντιστήριο Σχεδίου Στέφος, όταν έκανα ένα σχέδιο είχα μεγάλο ενθουσιασμό και ανυπομονούσα να δημιουργήσω το επόμενο!!!!!!

Η κορυφαία στιγμή μέχρι τώρα στην επαγγελματική σου πορεία: Art Athina 2013, με το project EMEIΣ33. Παρουσιάσαμε ένα γλυπτό 33 καλλιτέχνες για να εκφράσουμε μια νέα εποχή που χρειάζεται ενότητα και συλλογικότητα.

Στιγμές ενός ταξιδιού…: Στο Παρίσι, όταν πήγα στο Μουσείο ORSAY και είδα από κοντά τους αγαπημένους μου ζωγράφους του 19ου αιώνα, που θαύμαζα από μικρή.

Η στιγμή που γνώρισες έναν σημαντικό άνθρωπο…: Ο δάσκαλός μου Τριαντάφυλλος Πατρασκίδης, πρώην Πρύτανης και Καθηγητής της ΑΣΚΤ, είναι ένας φωτισμένος άνθρωπος, που μας έβγαζε πάντα το καλό από μέσα μας με τη διδασκαλία του και το παράδειγμά του. Μας δίδαξε ηθική και είναι το πολυτιμότερο δώρο που έχουμε όλοι οι φοιτητές του.

Η στιγμή της γνωριμίας με τον σύντορφό σου… : Θεωρώ ότι ο σύντροφος ζωής του καθενός είναι ο εαυτός του.

Η στιγμή της γνωριμίας με ένα μεγάλο έρωτα: Πιστεύω ότι ο καλύτερός μου πίνακας είναι αυτός που θα φτιάξω, που δημιουργώ μέσα στο μυαλό μου. Έτσι και στον έρωτα, η στιγμή με ένα μεγάλο έρωτα είναι αυτή που δεν έχει έρθει ακόμα ή εκείνη που έχεις δημιουργήσει μέσα στο μυαλό σου.

Εκείνη η στιγμή που ομολόγησες στον εαυτό σου ότι ερωτεύτηκες…: Όταν ερωτεύομαι είναι όλα τόσο έντονα γρήγορα και βιωματικά, που δεν προλαβαίνω να ομολογήσω…, απλά νιώθω.

Εκείνη η στιγμή που ένιωσες ευτυχία…: Η ευτυχία για μένα είναι ο θαυμασμός της φύσης και της ζωής, πώς αντιλαμβάνομαι τις καταστάσεις που μου συμβαίνουν και το συναίσθημα που αλλάζει καθημερινά.

Η στιγμή που απογοητεύτηκες…: Μακάρι να ήταν η απογοήτευση απλά μια στιγμή. Είναι μέσα στη ζωή μου και θα είναι για να με κάνει πιο δυνατή και δημιουργική.

Μια στιγμή που σε πλημμύρισε φόβο…: Σε οτιδήποτε καινούριο που κάνω στη δουλειά, είτε σε ένα καινούριο συναίσθημα που βιώνω, νιώθω έντονο φόβο. Απλά δε στέκομαι στο φόβο, προχωράω.

Μια τολμηρή στιγμή…: Τολμηρό θέλω και επιδιώκω να είναι κάθε τι που κάνω για να μου κρατάει το ενδιαφέρον.

Η στιγμή που αποφάσισες να λησμονήσεις κάτι από το παρελθόν: Τις στιγμές που πληγώθηκα πολύ.

Εκείνη η στιγμή που σε πόνεσε…: Ο θάνατος δικού μου ανθρώπου.

Η στιγμή που άκουσες μια σκληρή αλήθεια: Η στιγμή που ακούω αλήθειες είτε από τον εαυτό μου, είτε από τους κοντινούς μου ανθρώπους. Αντιδρώ θετικά, είτε αρνητικά, αλλά στη πορεία έχει αξία η στιγμή, που πρέπει να χειριστείς την αλήθεια σου, για να εξελιχθείς.

Η στιγμή που είπες: «Αυτή είναι η ομορφότερη στιγμή της ζωής μου»: Δεν το λέω αυτό, γιατί νιώθω ότι θα ακυρώσω ή θα τελματίσω τη ζωή, που βιώνω κάθε μέρα.

Επιμέλεια: Αγγελική Τριάντη

Concept: Βίκυ Μπαφατάκη

Write a response

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Close
Your custom text © Copyright 2018. All rights reserved.
Close