Search

«Παράλληλοι δρόμοι» του Αλέξανδρου Παυλικιανού

«Παράλληλοι δρόμοι» είναι το μυθιστόρημα του δημοσιογράφου Αλέξανδρου Παυλικιανού που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ξυράφη. Ένας Λοχαγός που με απόφαση του έκλεισε ένα νταμάρι γιατί στα σπλάχνα του μέσα έκρυβε τον καρκίνο του πνεύμονα.
Ένας αρχιεπιστάτης, που κυνηγημένος από την Χούντα, έκρυβε το μυστικό του θανάτου, για πάνω από τριάντα χρόνια.
Ένας αδίστακτος διεφθαρμένος πολιτικός που ήθελε να ξαναλειτουργήσει το νταμάρι.

Ένας πρώην κατάσκοπος που έχασε την γυναίκα του και παρίστανε τον δημοσιογράφο σε μία επαρχιακή εφημερίδα. Μία ανακρίτρια που ήθελε να σώσει τον τόπο, βάζοντας την ζωή της σε κίνδυνο, ερχόμενη σε κόντρα, ακόμη και στα συμφέροντα του πεθερού της.

Μία χώρα που δεν διστάζει να χρηματοδοτήσει Έλληνες επιχειρηματίες προκειμένου να πετύχει τους σκοπούς της εξωτερικής της πολιτικής, εις βάρος της Χώρας μας. Ένας έρωτας που βάδιζε στους παράλληλους δρόμους, ανάμεσα σε πτώματα. Τελικά οι παράλληλοι δρόμοι θα συναντηθούν;
Θα δικαιωθούν οι κόποι του πρώην κατάσκοπου και της ανακρίτριας;
Τα φαντάσματα του παρελθόντος ξανασυναντήθηκαν και έπλεξαν το δικό τους ρέκβιεμ του θανάτου.

Ο Αλέξανδρος Παυλικιανός «ομολογεί» για το μυθιστόρημά του “Παράλληλοι Δρόμοι”

Ποια ανάγκη σας οδήγησε στην συγγραφή του συγκεκριμένου μυθιστορήματος;

Η ανάγκη είναι αυτονόητη. Σε καθημερινή βάση βιώνω το ρεπορτάζ και σαφώς βρίσκεται σε ισχύ το «off the record», το οποίο πάντα είναι σεβαστό και από τον συνεντευξιαζόμενο και από τον δημοσιογράφο. Όταν δε είναι πολιτικός αντιλαμβάνεστε την κόπωση των πολιτικών, καθώς επίσης οι ίδιες οι λέξεις τους δίνουν τροφή στον δημοσιογράφο για έρευνα. Στα γρανάζια της αποκαλύπτονται γεγονότα και αλήθειες που δεν είναι ορατές σε πρώτο πλάνο.
Αυτές οι αλήθειες οδηγούν το χέρι και την καρδιά του συγγραφέα να γράψει εκείνα που δεν μπορεί να απλώσει με το μελάνι στην εφημερίδα ή να πει στο ραδιόφωνο. Τα αφήνει να κυλίσουν μέσα στις αράδες ενός λόγου που μόνο ως μυθιστόρημα μπορεί να σταθεί. Έγραψα αυτό το μυθιστόρημα από την ανάγκη μου να πω με διαφορετική γραφή, όσα δεν μπορούσα να ‘πω’ στα έντυπα μέσα ενημέρωσης. Η ομορφιά της πλοκής πέρα από την δράση των πρωταγωνιστών είναι ένας μυστικός έρωτας που σέβεται, εκτιμά και λατρεύει χωρίς ανταλλάγματα. Επίσης ήθελα να αναδείξω ότι μέσα από τον πόλεμο, έχουν γεννηθεί οι μεγαλύτερες φιλίες.

Κατά πόσο ένα υγιές μέλλον μπορεί να στηθεί σε ένα μολυσμένο παρελθόν;

Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε έναν πόλεμο που οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος προσπαθούν να «καθαρίσουν» το παρελθόν, να «γκρεμίσουν» θα έλεγα όλο το μολυσμένο παρελθόν και να το παραδώσουν στην κοινωνία αμόλυντο. Βλέπουμε τους πρωταγωνιστές να παραδίδουν τα ηνία της «κάθαρσης» σε ένα αμόλυντο άτομο. Άρα αν πάψει να ισχύει το μολυσμένο παρελθόν, κάνοντας παράλληλα προσπάθεια να στηθεί ένα υγιές μέλλον, πάμε στον αέναο πόλεμο του καλού με το κακό. Άρα αυτό είναι το όνειρο. Για αυτό παλεύουν οι πρωταγωνιστές, δεχόμενοι χτυπήματα κάτω από την μέση. Ποτέ η κοινωνία δεν ήταν καλή ή κακή, μολυσμένη η αμόλυντη. Ήταν, είναι και θα είναι ένας συνεχής αγώνας. Μία συνεχής προσπάθεια, η κακή να γίνει καλή και η μολυσμένη αμόλυντη. Αν αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα είναι το ερώτημα; Δεν ξέρω να πω με σιγουριά. Σημασία όμως έχει η προσπάθεια, ο αγώνας, η πάλη και όχι η αδράνεια, η αποδοχή και η ήττα.

Υπάρχουν ήρωες σήμερα που μάχονται για το καλό και το δίκαιο;

Ναι. Ανεπιφύλακτα, ναι. Αλλιώς, δεν θα ήταν ήρωες. Αλλιώς το σύστημα όποιο και αν είναι αυτό που τους περιβάλλει δεν θα προσπαθούσε με έναν ακούραστο τρόπο να τους βγάλει στην άκρη να τους περιθωριοποιήσει. Αλήθεια όλοι μας γνωρίζουμε ανθρώπους οι οποίοι μπορούν να δώσουν πολλά σε τούτον τόπο και σε όλους τους τομείς και βρίσκονται στο περιθώριο. Η απάντηση είναι αυτονόητη. «Πετροβολούμε πάντοτε το καλό το δένδρο, αυτό που βγάζει τους καρπούς. Το πληγώνουμε, του τσακίζουμε τα κλαδιά. Αλλά είναι το δένδρο που βγάζει καρπούς». Στο μυθιστόρημα έχουμε μία ανακρίτρια, η οποία δεν θέλει να μεγαλώσει ο γιός της σε μία περιοχή, όπου υπάρχει ένα νταμάρι και μέσα του έχει φωλιασμένες τις ίνες αμιάντου, επικίνδυνες για την υγεία πρώτα του παιδιού της και στην συνέχεια όλων των παιδιών της περιοχής. Αυτό το νταμάρι που ήταν πόλος έλξης συμφερόντων, έπρεπε να μείνει κλειστό. Το κατάφερε. Άραγε πόσες πολλές μικρές μάχες δεν κερδίζονται καθημερινά;

«Παράλληλοι δρόμοι» είναι οι αληθινές συναντήσεις με κοινό διάβα;

Ναι. Πολύ σωστά το θέτετε. Ναι είναι ένα κοινό διάβα σε δύο παράλληλους δρόμους, όπου κινούνται οι πρωταγωνιστές. Τους έβαλα να βαδίζουν σε παράλληλους δρόμους παρόλο που ο αγώνας τους ήταν κοινός. Ήταν ένας αγώνας ενάντια στο κακό και το άδικο. Εκείνη ήταν παντρεμένη με ένα παιδί και στεκόταν τίμια απέναντι στην οικογένειά της, και αυτός δεχόταν την πορεία του στον παράλληλο δρόμο που χαράχτηκε γιατί σεβόταν την μνήμη της γυναίκας του… και φυσικά γιατί έβλεπε ότι εκείνη αγαπούσε, σεβόταν τον πόλεμο της.

Ο έρωτας και η εξουσία συνυπάρχουν ή αλληλοσυγκρούονται;

Συνυπάρχουν και αλληλοσυγκρούονται. Αφορμή άλλωστε για την συγγραφή του βιβλίου ήταν ο «τυχαίος» έρωτας του δημάρχου με την υπεύθυνη τύπου. Ήταν μία προσχεδιασμένη από την πλευρά της επαφή, γιατί ο δήμαρχος ήταν η εξουσία. Ναι, συνυπάρχει ο έρωτας με την εξουσία. Και αυτό φαίνεται, όταν έπρεπε να δοθεί η χαριστική βολή στον δήμαρχο (εξουσία) από τον «έρωτα».

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Αλέξανδρος Παυλικιανός υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως αξιωματικός στον Ελληνικό Στρατό και από το 1987 συνεργάστηκε ως δημοσιογράφος σε περιφερειακές εφημερίδες των Αθηνών. Το 1982 εξέδωσε την ποιητική συλλογή «ΟΙ ΘΥΜΗΣΕΣ». Από το 2005 μένει στην Ξάνθη και ασχολείται με την δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε με τοπικές εφημερίδες, τηλεόραση και ραδιόφωνο. Σήμερα δημοσιογραφεί στην ηλεκτρονική εφημερίδα xanthitimes.gr και συνεργάζεται με το ραδιόφωνο Super Fm 88. «ΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΔΡΟΜΟΙ», ένα πολιτικοκατασκοπικό θρίλερ, προέκυψε από μία ανάγκη να εμφανισθεί, με μυθιστορηματικό τρόπο η διαπλοκή των πολιτικών προσώπων, σε σκάνδαλα με απρόβλεπτες προεκτάσεις για την κοινωνία και την Χώρα μας. Ακολουθεί το μυθιστόρημα «ΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΖΩΕΣ- Πουλημένες συνειδήσεις», σε μία προσπάθεια να αναδειχθεί ο τρόπος λειτουργίας του Παρα-κράτους. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά.

Επιμέλεια: Μενέλαος Αναστασόπουλος

Write a response

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Close
Your custom text © Copyright 2018. All rights reserved.
Close