Search

Marina Elliott (Μαρίνα Έλλιοτ) Βιολογική ανθρωπολόγος

Νέα δεδομένα στην επιστήμη της ανθρώπινης προέλευσης.

Το αυτοαποκαλούμενο “παράξενο παιδί” Marina Elliott αποτελεί απόδειξη ότι μερικές φορές τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που φαινομενικά δείχνουν ανόμοια, μπορούν να συναντηθούν με απίστευτα απρόβλεπτους τρόπους. Θέλει να αναλύσει το roadkill ως κορίτσι, οπότε δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός, ότι η πρώτη της καριέρα ήταν ως κτηνίατρος, παρέχοντας πρώτες βοήθειες σε μικρά και εξωτικά ζώα.

Στη συνέχεια επέστρεψε στο σχολείο στον Καναδά απ’ όπου κατάγεται, πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να πάρει το διδακτορικό δίπλωμα στην κτηνιατρική, αλλά έκανε στροφή στη βιολογική ανθρωπολογία, αφού κατά το πρώτο έτος σπουδών πήρε την κατεύθυνση της «ανθρώπινης καταγωγής» .

Είχε τελειώσει το διδακτορικό της όταν, το 2013, πήρε την αξιοζήλευτη απόφαση να υποβάλει αίτηση συμμετοχής, την στιγμή που ο παλαιοανθρωπολόγος Lee Berger έκανε έκκληση για βοήθεια στην ανασκαφή σπηλαίου που ονομάζεται Rising Star, βορειοδυτικά του Γιοχάνεσμπουργκ στην Νότια Αφρική.

Η εργασία αφορούσε τη συμπίεση μέσα σε κάποιες πολύ μικρές σήραγγες. Η  Elliott είχε προπτυχιακή εκπαίδευση στην αρχαιολογία, η οποία περιελάμβανε επιτόπια έρευνα στο σκληρό περιβάλλον της Σιβηρίας και της Αλάσκας, αλλά ήταν σπηλαιολόγος αναψυχής και ορειβάτης: η τέλεια υποψήφια!

Αυτό που προέκυψε από την περιπέτεια ήταν μια ανακάλυψη ορόσημο, ένα νέο είδος ανθρώπινου προγόνου που ονομάζεται Homo Νaledi. Η Elliott μιλά για το μονοπάτι που την οδήγησε εκεί και για το δρόμο προς τα εμπρός.

Με τι έχετε ασχοληθεί από τη στιγμή της ανακάλυψης του Naledi και πόσο άλλαξε η κατεύθυνση της καριέρας σας;

Πραγματικά συνέχισα να κάνω ανασκαφές στο Rising Star. Η ομάδα έχει εξερευνήσει άλλες περιοχές της σπηλιάς και τις γύρω περιοχές – και κάνει πολλές ανακαλύψεις. Ελπίζουμε λοιπόν να τις μοιραστούμε με τον κόσμο στο εγγύς μέλλον. Έχω κάνει αρκετά ανασκαφικά έργα και αρκετές δημοσιεύσεις. Προφανώς η εκτόξευση του ενδιαφέροντος των μέσων ενημέρωσης ήταν έντονη.

Όταν με κάλεσε ο Lee το 2013, τελείωνα μια διδακτορική διατριβή. στη βιολογική ανθρωπολογία και νόμιζα ότι επρόκειτο να ακολουθήσω την ιατροδικαστική, επειδή τουλάχιστον υπήρχε εργασία σε αυτόν τον τομέα. Ποτέ δεν πίστευα πραγματικά ότι θα έχω μια σταδιοδρομία στην παλαιοανθρωπολογία και στην πραγματικότητα στη βιολογική ανθρωπολογία, από την οποία θα βιοποριζόμουν. Είναι ίσως πολυτέλεια αυτές τις μέρες. Έτσι δεν ήξερα πραγματικά τι θα κάνω με το πτυχίο μου μόλις τελειώσω.

Πώς ενδιαφερθήκατε γι’ αυτόν τον τομέα τόσο νωρίς;

Δεν γνωρίζω πραγματικά αν ήταν το θέμα μου η φύση ενάντια στην επιβίωση, αλλά πάντα με ενδιέφερε η βιολογία, από πολύ μικρό παιδί. Αγαπούσα τα ζώα και μου άρεσε η βιολογία. Αλλά μου άρεσε επίσης να καταλαβαίνω πώς λειτουργούσαν τα πράγματα. Η μητέρα μου είναι νοσοκόμα και ο πατέρας μου είναι μηχανικός, οπότε νομίζω ότι συνένωσα το καλύτερο και των δύο κόσμων. Ενδιαφέρθηκα για τη βιολογία και την ανατομία, αλλά στη συνέχεια θέλησα να καταλάβω πώς λειτουργούσαν και γιατί.

Διάβασα για την προέλευση των ειδών όταν ήμουν 12 ετών, μάλλον λίγο δύσκολο για την ηλικία μου, αλλά μου άρεσε πολύ. Υποθέτω ότι ήμουν ένα παράξενο παιδί. Διάβασα για την αναπαραγωγή των πουλιών στην ίδια ηλικία και πολλά για την κτηνοτροφία, καθώς και για τα «μοτίβα της αναπαραγωγικής συμπεριφοράς του Desmond Morris» και αυτού του είδους οι σκέψεις ώθησαν το ενδιαφέρον μου για τον κόσμο των ζώων.

Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι είναι απλά ένα πιο συναρπαστικό ζώο, με την έννοια ότι όλοι είμαστε εγωιστές και περήφανοι για το ποιοι είμαστε και από πού προήλθαμε. Πήρα το μάθημα με θέμα την ανθρώπινη προέλευση και έμαθα ακριβώς τι κάνουν οι βιολογικοί ανθρωπολόγοι ως προς το εύρος της έρευνάς τους και σκέφτηκα «αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον». Θα μπορούσα να το κάνω. Είναι πολύ συναρπαστικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η μεγάλη εποχή της εξερεύνησης δεν τελείωσε, ότι υπάρχουν πεδία για εξερεύνηση και ότι υπάρχουν πράγματα που πρέπει να βρεθούν.

Αναφέρατε προηγουμένως και δείχνει στο έργο σας ότι εσείς ειδικεύεστε σε ακραία ή αφιλόξενα περιβάλλοντα. Τι σας προσελκύει;

Νομίζω ότι ήμουν πάντα περιπετειώδης – πιθανώς, με τα λόγια της μητέρας μου, άφοβο-παιδί. Ήμουν πάντα πολύ σπορ, πάντα πολύ περίεργη. Νομίζω ότι πιθανότατα αυτό που με οδηγεί σε αυτούς τους τομείς είναι περισσότερο από οτιδήποτε: η περιέργεια και μια πλήρης έλλειψη νοήματος που πρέπει να δώσω στον εαυτό μου, οδηγώντας με σε μέρη που μάλλον δεν θα έπρεπε.

Είπατε ότι ενδιαφέρεστε για το ερώτημα από πού ήρθαμε. Γιατί νομίζετε ότι είναι σημαντικό να απαντήσετε σε αυτή την ερώτηση;

Νομίζω ότι εν μέρει είναι απλώς η ανθρώπινη φύση. Θέλω να πω, όλοι μας σκεφτόμαστε από πού ήρθαμε, από την άποψη του δικού μας οικογενειακού δέντρου. Όλοι έχουμε αυτή την εμμονή με το τι ήταν οι παππούδες μας ή από πού ήρθαμε ή πώς συνδεόμαστε με αυτό. Θεωρώ ότι ουσιαστικά όλοι ενδιαφέρονται πολύ για το πώς ταιριάζουμε, τόσο στην κοινωνία μας όσο και στον ευρύτερο κόσμο. Νομίζω ότι έχει να κάνει με ερωτήσεις για το γιατί κάνουμε τα πράγματα που κάνουμε ή γιατί μερικές φορές δεν κάνουμε πράγματα με τον ίδιο τρόπο όπως κάποιος άλλος ή μία άλλη ομάδα. Αγαπώ πραγματικά αυτή την ποικιλομορφία και την παραλλαγή.

Σε τι προσβλέπετε; Σκέφτεστε για άλλες τοποθεσίες, άλλα έργα;

Αυτό που έχει αποδείξει ο Νaledi με σαφήνεια είναι ότι υπάρχει πραγματικά ανάγκη για εξερευνητές: ανθρώπους που έχουν επιστημονικό υπόβαθρο, αλλά και αυτό το περιπετειώδες πνεύμα για να πάνε σε περιοχές που είναι άγνωστες – ή ακόμα και γνωστές. Αυτό το σπήλαιο βρίσκεται σε μια κατοικημένη περιοχή της Νότιας Αφρικής. είναι μια σπηλιά που είναι πολύ γνωστή. Είναι μόνο μερικά χιλιόμετρα μακριά από μια από τις πιο διάσημες σπηλιές για ανθρωποειδές υλικό στον κόσμο και όμως οι άνθρωποι δεν έψαχναν στο σωστό μέρος ή δεν «είδαν» όταν έψαχναν.

Τα επόμενα βήματα αφορούν στην επέκταση αυτής της ιδέας της εξερεύνησης και στη μεταφορά της σε νέους τομείς, είτε πρόκειται για τη Νότια Αφρική είτε όχι. Σίγουρα είμαι δεκτική και στους δύο. Είναι απλά συναρπαστικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η μεγάλη εποχή της εξερεύνησης δεν έχει τελειώσει, ότι υπάρχουν μέρη για εξερεύνηση και ότι υπάρχουν πράγματα που πρέπει να βρεθούν. Αυτό είναι πολύ ωραίο.

Γράφει ο Παναγιώτης Τσαμπράς 
Επιμέλεια: Κατερίνα Νίκου, Φιλόλογος 

Πηγή: www.nationalgeographic.org

Write a response

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Close
Your custom text © Copyright 2018. All rights reserved.
Close