Search

Γιατί τα μωρά που θηλάζουν έχουν βελτιώσει την ανοσολογική τους ανάπτυξη – νέα ευρήματα

Η ζωή έξω από τη μήτρα είναι δύσκολη – κυρίως λόγω των πολλών βακτηρίων, ιών και άλλων παθογόνων που μπορούν να βλάψουν ένα μωρό. Όχι μόνο το ανοσοποιητικό σύστημα ενός μωρού πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίζει και να εξαλείφει τα παθογόνα, αλλά πρέπει επίσης να είναι σε θέση να διακρίνει αβλαβείς ουσίες και χρήσιμα βακτήρια που είναι σημαντικά για την υγεία – όπως εκείνα του μικροβίου του εντέρου μας, τα οποία βοηθούν στη διάσπαση των τροφίμων και μας προστατεύουν από παθογόνα.

Ο θηλασμός είναι γνωστό ότι είναι σημαντικός για την ανοσοποιητική ανάπτυξη ενός μωρού και συνδέεται επίσης με πολλά μακροπρόθεσμα οφέλη για την υγεία, όπως χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας, άσθματος και αυτοάνοσων διαταραχών σε σύγκριση με εκείνα τα μωρά που έλαβαν τροφή. Αλλά μέχρι πρόσφατα, οι ερευνητές δεν γνώριζαν αρκετά γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα των μωρών που θηλάζουν είναι καλύτερα εξοπλισμένο σε σύγκριση με τα βρέφη που τρέφονται με γάλα.

Η τελευταία μας μελέτη μπορεί να έχει την απάντηση. Διαπιστώσαμε ότι ο θηλασμός είναι σημαντικός για τη βοήθεια των μωρών στην ανάπτυξη σημαντικών ανοσοκυττάρων κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους. Αυτά τα ανοσοκύτταρα, γνωστά ως ρυθμιστικά Τ κύτταρα, παρέχουν ισορροπία στο ανοσοποιητικό σύστημα ελέγχοντας την απόκρισή του στα παθογόνα και αποτρέποντας τις αυτοάνοσες αποκρίσεις (όπου το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται κατά λάθος στο σώμα σας).

Μελετήσαμε δείγματα αίματος και κοπράνων από μια ομάδα 38 υγιών ζευγαριών μητέρων και μωρών. Όλα τα μωρά στη μελέτη γεννήθηκαν με επιλεκτική καισαρική τομή και τα δείγματα ελήφθησαν κατά τη γέννηση και σε τρεις εβδομάδες ζωής.

Διαπιστώσαμε ότι ο πληθυσμός των ρυθμιστικών Τ κυττάρων ήταν σχεδόν διπλάσιος σε βρέφη που θηλάζουν σε ηλικία τριών εβδομάδων σε σύγκριση με τα μωρά που τρέφονταν με γάλα. Αυτό δείχνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα αυτών των μωρών είναι καλύτερα εξοπλισμένο για να γνωρίζει ποια παθογόνα πρέπει να επιτεθούν και ποια παθογόνα είναι αβλαβή για το σώμα. Αποδείξαμε ότι αυτή η αλλαγή πιθανόν να οφείλεται στην αλληλεπίδραση με τα κύτταρα της μητέρας κατά τη διάρκεια του θηλασμού.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας και του μωρού είναι γνωστό ότι αλληλεπιδρούν μέσω κυττάρων που κινούνται διαμέσου του πλακούντα. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι το ανοσοποιητικό τους σύστημα συνεχίζει να αλληλεπιδρά μετά τη γέννηση μέσω του θηλασμού. Το ανακαλύψαμε με την απομόνωση των ανοσοκυττάρων τόσο από τη μητέρα όσο και από το μωρό και τα καλλιεργούσαμε μαζί στο εργαστήριο.

Τα κύτταρα του μωρού είχαν λιγότερες πιθανότητες να δουν τα κύτταρα της μητέρας ως ξένα εάν το μωρό θήλαζε σε σύγκριση με την έτοιμη – μια επίδραση που προκαλείται από ρυθμιστικά Τ κύτταρα. Αυτό σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του μωρού «ανέχεται» αυτά τα μητρικά κύτταρα από το μητρικό γάλα και δεν προκαλεί ανοσολογική αντίδραση, όπως θα έκανε με οποιοδήποτε άλλο ξένο κύτταρο.

Η πρώιμη ανάπτυξη ρυθμιστικών Τ κυττάρων είναι πιθανό να είναι βασικό στοιχείο στην αποτελεσματική ανοσολογική λειτουργία στη μετέπειτα ζωή. Αυτή η απόκριση είναι απαραίτητη για την πρόληψη αλλεργιών , όπου το ανοσοποιητικό σύστημα προκαλεί ανεπιθύμητη απόκριση έναντι αβλαβών ουσιών και μείωση του κινδύνου αυτοάνοσων διαταραχών, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά στα κύτταρα του ίδιου του σώματος.

Τα ρυθμιστικά Τ κύτταρα έχουν επίσης μεγάλη σημασία στην οικοδόμηση ενός αποτελεσματικού μικροβίου του εντέρου, το οποίο εξελίσσεται σταδιακά μετά τη γέννηση. Εάν το ανοσοποιητικό σύστημα εξαλείφεται, αντί να είναι ανεκτό, αυτά τα μικρόβια του εντέρου στην πρώιμη ζωή, θα παρεμποδίζουν πολλές από τις ευεργετικές επιπτώσεις τους στην υγεία. Για παράδειγμα, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πεπτικά προβλήματα ή θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο εντερικών λοιμώξεων.

Εξετάσαμε επίσης τη σύνθεση του μικροβίου του εντέρου σε δείγματα κοπράνων που συλλέχθηκαν από μωρά ηλικίας τριών εβδομάδων για να κατανοήσουμε πώς συνδέεται με την ανοσολογική ανάπτυξη. Βρήκαμε λεπτές αλλά σημαντικές διαφορές μεταξύ των μωρών που θηλάζουν και δεν θηλάζουν. Δύο ξεχωριστά βακτηριακά στελέχη, η Veillonella και η Gemella, ήταν πιο άφθονα σε δείγματα μωρών που θηλάζουν. Αυτά τα στελέχη είναι γνωστό ότι παράγουν λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας τα οποία είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη και την κανονική λειτουργία των ρυθμιστικών Τ κυττάρων. Η μεγαλύτερη παρουσία αυτών των στελεχών στο έντερο μπορεί να συμβάλει στο ότι τα ρυθμιστικά Τ κύτταρα είναι πιο άφθονα σε δείγματα αίματος μωρών που θηλάζουν.

Παρόλο που ο αριθμός των συμμετεχόντων στη μελέτη μας μπορεί να φαίνεται μικρός, συνεργαστήκαμε με μια μοναδική ομάδα μωρών, δημιουργώντας τη μεγαλύτερη μελέτη του είδους της μέχρι σήμερα. Ωστόσο, η μελέτη μας είχε και κάποιες άλλες αδυναμίες. Για παράδειγμα, παρακολουθήσαμε μόνο συμμετέχοντες έως και τρεις εβδομάδες ζωής. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε σε μελλοντικές μελέτες πόσο καιρό υπάρχουν οι παρατηρούμενες αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα και εάν ο αριθμός των ρυθμιστικών Τ κυττάρων εξισώνεται στη μετέπειτα ζωή μεταξύ των μωρών που θηλάζουν και που τρέφονται με φόρμουλα.

Και ενώ μελετήσαμε σκόπιμα μωρά που γεννήθηκαν με καισαρική τομή για να παρατηρήσουμε μια ομάδα που εκτίθεται σε όσο το δυνατόν πιο παρόμοιες συνθήκες γέννησης, θα είναι επίσης ενδιαφέρον για μελλοντικές μελέτες να δούμε αν οι παρατηρήσεις μας είναι επίσης αληθινές για μωρά που γεννιούνται με φυσιολογικό τοκετό.

Ενώ ο θηλασμός συνιστάται για τη βρεφική διατροφή από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, υπάρχουν φυσικά πολλοί λόγοι για τους οποίους μια μητέρα μπορεί να χρειαστεί να ταΐσει το μωρό της. Και στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες, αυτή η εναλλακτική λύση είναι ασφαλής για τα μωρά και η σύνθεση πολλών βρεφικών παρασκευασμάτων συχνά αλλάζει ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο μητρικό γάλα. Αν και είναι απίθανο το μητρικό γάλα να μπορεί να μιμηθεί πλήρως, έρευνα όπως η δική μας μπορεί να βοηθήσει στην καθοδήγηση της προσαρμογής του γάλακτος για να προσφέρει καλύτερα οφέλη για την υγεία σε όλα τα μωρά.

Απόδοση – Επιμέλεια κειμένου: Δρ. Βίκυ Μπαφατάκη

Πηγή: https://theconversation.com/ by Gergely Toldi, Consultant Neonatologist, University of Birmingham

Write a response

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Close
Your custom text © Copyright 2018. All rights reserved.
Close