Σε ηλικία 89 ετών έφυγε, το μεσημέρι της Παρασκευής 11 Ιανουαρίου 2019, η δημοσιογράφος Κική Σεγδίτσα, που νοσηλευόταν στο Ιπποκράτειο, καθώς πρόσφατα φέρεται να είχε υποστεί ανακοπή καρδιάς.
Η Κική Σεγδίτσα έκανε καριέρα ως δημοσιογράφος στο καλλιτεχνικό ρεπορτάζ και είχε κάνει και πολλές τηλεοπτικές εμφανίσεις. Επίσης, έγραφε σενάρια και βιβλία, ενώ ήταν και κριτικός κινηματογράφου.
Την είδηση για το θάνατό της γνωστοποίησε η δημοσιογράφος Βίκυ Παλαιολόγου με μήνυμά της στο Facebook.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, με μεγάλη θλίψη, ανακοίνωσε την απώλεια της δημοσιογράφου, πρέσβειρας του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ, συγγραφέως, ποιήτριας και κριτικού θεάτρου και κινηματογράφου Αγγελικής.
Η Κική Σεγδίτσα γεννήθηκε στη Λαμία το 1930. Μικρή ήθελε να σπουδάσει ψυχίατρος, αλλά το ανήσυχο πνεύμα της και ο ανθρωποκεντρισμός της, τελικά την οδήγησαν στη Δημοσιογραφία και τη Λογοτεχνία. Οι αναφορές στην Ψυχολογία, ωστόσο, δεν έλειψαν ποτέ από τα κείμενά της, ακόμα και ως ψυχογραφήματα των συνεντευξιαζόμενών της και ως ήρωες των ιστοριών της.
Ήταν πετυχημένη επαγγελματίας, για σχεδόν πέντε δεκαετίες και αφήνει έντονο το αποτύπωμά της στην ελληνική δημοσιογραφία. Από το 1962 συνεργάστηκε με όλα σχεδόν τα έντυπα της εποχής, «προσθέτοντας το αλάτι στο καλλιτεχνικό ρεπορτάζ», πάντοτε με αξιοπρέπεια, ακρίβεια και συνέπεια: Εφημερίδες «Αθηναϊκή», «Απογευματινή», «Ακρόπολις», «Εξπρές», «Νίκη», «Μεσημβρινή», «Προοδευτική», περιοδικά «Πρώτο», «Ταχυδρόμος», «Έρευνα», «Ρομάντσο», «Πάνθεον», «Και», «Βεντέτα», «Ομορφιά», «Αλίκη», «Μανίνα», «Τηλέραμα». Διετέλεσε αρχισυντάκτρια της ΕΡΤ και του «ΑΝΤ1». Ήταν ακόμη υπεύθυνη των ραδιοφωνικών εκπομπών «Ακόμα Νέοι», «Φθινοπωρινά Νιάτα», «Ποιητική Ανθολογία», «Ταξιδεύοντας τη Νύχτα», «Κοντά στα γεγονότα».
Ήταν και σπουδαία καθηγήτρια του μαθήματος Επικοινωνίας στην Ανωτάτη Σχολή Θεάτρου «Μ. Βογιατζή – Τράγκα» και Σύμβουλος Τύπου του Υπουργείου Δημοσίων Έργων Ν. Ζαρντινίδη, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή 1978-1980.
Έγραψε πολλά λογοτεχνικά και ποιητικά έργα, κάποια από τα οποία είναι τα εξής: «Κίτρινα Ράμφη», «Ρυτίδες», «Νεκροί Θεοί», «Επιστροφή στο Μέλλον», «Προσωπογραφίες», «Δημοπρασία 1», «Δημοπρασία 2», «Ερωτική απόδραση – αταξίδευτα», «Το σπίτι με τον Φοίνικα», σίριαλ για την ΥΕΝΕΔ, «Στησιχόρου 73», «Ο δρόμος της ευτυχίας», «Ο Θεός του Ακατόρθωτου», «Διονυσία» (θεατρικό), «Φωνή μιας αθώας» (σενάριο κινηματογραφικής ταινίας), «Φάρος» (σενάριο κινηματογραφικής ταινίας), «Τελευταία Πτήση» (σενάριο κινηματογραφικής ταινίας).
Η κοινωνική και συνδικαλιστική δραστηριότητα ήταν ιδιαίτερα έντονη και άφησε το στίγμα της ως μέλος πολλών μορφωτικών, λογοτεχνικών και πολιτιστικών σωματείων και οργανώσεων. Είχε τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις, όπως τον Χρυσό Φοίνικα από την Union et Maintien, α΄ τάξεως παράσημο γραμμάτων και τεχνών από την Nederlands Laureaat van Arbeid, τιμητικές διακρίσεις από την Commune Libre de Courbevoir (Seine) και την Ελληνική Εταιρεία Κοινοτικής Ανάπτυξης, 1ο βραβείο καλύτερου στίχου από το 31ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το τραγούδι «Δώσ’ μου την καρδιά μου πίσω» και πολλά άλλα ειδικά βραβεία, ενώ ήταν επίτιμη δημότης Gourbevois Παρισιού. Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο Δημοσιογραφίας από την ΕΣΗΕΑ για τη συνολική δημοσιογραφική της δράση και με το Βραβείο Σεναρίου Σούλας Πιερράκου για τη διαχρονική προσφορά της στη σεναριογραφία.
Στενή φιλία είχε αναπτύξει και με την αείμνηστη ηθοποιό Αλίκη Βουγιουκλάκη, όπως αναφέρει σε συνέντευξή της στο Πρώτο Θέμα το 2014: «Το περιοδικό Πρώτο, με το οποίο συνεργαζόμουν, διοργάνωνε κρουαζιέρες με καλλιτέχνες και θαυμαστές τους. Δεν πήγαινα ποτέ σε αυτά, γιατί ήμουν τελείως «αλλού», ήθελα να ασχολούμαι με τις παραστάσεις στην Επίδαυρο και τους αρχαίους συγγραφείς. Υποχρεώθηκα, όμως, να πάω. Και θυμάμαι πως όπου πατούσε η Αλίκη μέσα στο πλοίο νόμιζες ότι θα μπατάριζε απ’ τον κόσμο που την ακολουθούσε! Δεν έγινα, όμως, ποτέ «αυλή» της. Μια εποχή, μάλιστα, μου είχε θυμώσει. Ήταν όταν είχα γράψει μια κριτική για το Σούζι Βονγκ που είχε ανεβάσει και στο κείμενο η αρχισυντάκτρια το έγραψε περιπαικτικά «Μπούζι Βονγκ». Η Αλίκη μίλησε άσχημα για μένα σε κάποιες παρέες κι όταν το έμαθε ο διευθυντής του περιοδικού μου είπε: «Κομμένα τα εξώφυλλα με τη Βουγιουκλάκη». Πέρασε λίγος καιρός και η παύση του ενδιαφέροντος απ’ το περιοδικό άρχισε να λείπει στην Αλίκη. Μέσω κοινών γνωστών, ήρθαμε ξανά σε επαφή και λύθηκε η παρεξήγηση. Τότε αποφασίσαμε να μου μιλήσει για τη ζωή της για να τη γράψω σε συνέχειες στο περιοδικό. Ήταν έγκυος στον Γιάννη. Επί ένα μήνα κάθε μέρα βρισκόμουν στο σπίτι της με το κασετοφωνάκι να γράφει».
Επιμέλεια: Κατερίνα Σχοινά, Φιλόλογος – Δημοσιογράφος
Πηγή: Lifo
