Κύριε Πρωθυπουργέ,
Θα ήθελα να εκφράσω το θυμό και την αγανάκτηση μου όχι μόνο σε σας προσωπικά αλλά σε κάθε συμπολίτη μου που αδιαφορεί για την υγεία μου. Σήμερα που γράφω αυτά, ξέρουμε όλοι, ότι τα αυτοάνοσα νοσήματα, ο καρκίνος και τα εμφράγματα αποτελούν πανδημία και παρόλα αυτά ζούμε σε μια χώρα που θαρρείς έχει μείνει σε προηγούμενο αιώνα. Ουδείς αντιλαμβάνεται ότι το κάπνισμα οδηγεί με ταχύτερο ρυθμό σε πρόωρο και οδυνηρό κάποιες φορές θάνατο.
Επέστρεψα σήμερα στο σπίτι μου από μια συναυλία στην οποία κυριολεκτικά κόντεψα να πνιγώ από το καπνό, πήγαμε καταρχήν νομίζοντας ότι είναι σε ανοιχτό χώρο και όχι σε στεγασμένο προς μεγάλη μας απογοήτευση. Διαμαρτυρήθηκα έντονα στην εταιρία παραγωγής και μετά από αρκετή φασαρία και απειλές, έφτασα να πω ότι θα καλέσω την αστυνομία, έβαλαν κάποιον να κάνει συστάσεις. Κατέληξα να διαπληκτίζομαι με τους θεριακλήδες που με είχαν περικυκλώσει κυριολεκτικά. Παρόλα αυτά ένα ολόκληρο γήπεδο στεγασμένο, κατέληξε να έχει αποπνικτικό καπνό.
Το ίδιο πρόβλημα έχω σε ταβέρνες, θερινούς κινηματογράφους που χρειάζεται να αλλάξω πέντε φορές θέση για να βρω το σημείο όπου κάποιος δεν καπνίζει, εστιατόρια, ψαροταβέρνες, καφετερίες και δεν μιλάω για μπαρ ή νυχτερινά κέντρα τα οποία έτσι και αλλιώς δεν είναι στις επιλογές μου.
Παρακαλώ ας μου πει κάποιος τι έμεινε για μένα που δεν καπνίζω; πρέπει δηλαδή να πηγαίνω μόνο σε ακριβά εστιατόρια, σε κλειστό σινεμά, θέατρο ή απλά να κάθομαι σπίτι μου; Πέρυσι με φίλη μου καρκινοπαθή που πήγαμε καταχείμωνο για φαγητό σε ένα ωραιότατο διατηρητέο, μας έβαλαν και καθίσαμε σε ένα σχεδόν εξωτερικό στεγασμένο χώρο γιατί μέσα κάπνιζαν όλοι! Ευτυχώς δεν μας έβαλαν στην αυλή.
Στον ανοιχτό χώρο της Μονής Λαζαριστών φέτος το καλοκαίρι πήγα να απολαύσω το Μάριο Φραγκούλη, δυστυχώς κάποιος κύριος μπροστά μου κάπνιζε πούρο! σχεδόν με έβρισε όταν του ζήτησα να το σβήσει.
Σε μια ψαροταβέρνα της Θεσσαλονίκης κάπνιζαν νομίζω και οι τοίχοι, μου έκανε εντύπωση μια κυρία με το μωρό της αγκαλιά που κάπνιζε αρειμανίως, κρατήθηκα για να μην επέμβω, αν και κατά τη γνώμη μου έπρεπε να επέμβει εισαγγελέας έφυγα τρέχοντας.
Ας μου πείτε σας παρακαλώ τι επιλογές έχω; και τι μπορώ να κάνω για να διαφυλάξω την υγεία μου.
Όλοι όσοι ανάβετε το τσιγάρο σας σκέφτεστε εκείνη τη στιγμή ότι δίπλα σας μπορεί να κάθετε κάποιος άνθρωπος με σοβαρό πρόβλημα υγείας; το να βλάπτετε την υγεία σας είναι δική σας επιλογή, όμως δεν έχετε κανένα δικαίωμα να με μετατρέπετε σε παθητικό καπνιστή.
Και έρχομαι τώρα στο ρόλο της Πολιτείας. Εγώ μέσα στις εξαγγελίες της σημερινής κυβέρνησης ξεχώρισα όσα υποσχεθήκατε για την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου και περιμένω να δω την εφαρμογή του ή μάλλον να μυρίσω την εφαρμογή του, να μυρίσω επιτέλους καθαρή ατμόσφαιρα. Και ξέρω έναν και μοναδικό τρόπο. Κυρώσεις.
Ο από συστάσεως κόσμου απείθαρχος Έλληνας πολίτης, δεν ξέρει κανέναν άλλο τρόπο από αυτόν και όσο δεν υπάρχουν κυρώσεις, δεν θα υπάρχει και εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου. Αν υπήρχε ένα γερό πρόστιμο για κάθε έναν που θα άναβε το τσιγάρο του σε μέρος όπου απαγορεύεται τότε δεν θα το έκανε; Τσιγάρο και χιλιάρικο, να δούμε θα άναβε κανείς το τσιγαράκι του σε κλειστό χώρο ή θα πήγαινε έξω να το καπνίσει; Δεκαχίλιαρο για το μαγαζί, θα τολμούσε τότε να κάνει τα γλαστράκια και τα κονσερβοκούτια τασάκια; πάντως με την μέχρι τώρα εφαρμογή του, δεν καταργήθηκε το κάπνισμα στα μαγαζιά, μόνο τα τασάκια καταργήθηκαν και αντικαταστάθηκαν με ότι βάζει ο νους του ανθρώπου.
Παράλληλα με αυτό χρειάζεται μια πραγματική εκστρατεία για να μειωθεί το κάπνισμα, από το νηπιαγωγείο ακόμη να υπάρχει ενημέρωση. Υποχρεωτική παρακολούθηση από όλους τους μαθητές διαλέξεων από γιατρούς και ταυτόχρονα οπτικό υλικό. Έχετε δει αλήθεια πως καταντάει ο πνεύμονας ενός καπνιστή; ας το δουν όλοι οι μαθητές , είναι μια εικόνα που δεν θα την ξεχάσουν εύκολα. Μέσα στις εκδρομές των σχολείων ας συμπεριληφθεί και μια σε κάποιο πανεπιστημιακό νοσοκομείο μόνο για να δουν έναν τέτοιο πνεύμονα και να τους μιλήσει ένας γιατρός για όλους τους καρκίνους που προκαλεί το κάπνισμα και το ΧΑΠ. Να δουν πως είναι να εξαρτάται η αναπνοή σου από τη συσκευή οξυγόνου.
Και όλη αυτή η συζήτηση όταν ακόμη και στη Βουλγαρία, στη Τουρκία και σε άλλες χώρες που υποτίθεται ήταν πίσω δεν καπνίζουν σχεδόν πουθενά. Μέχρι τώρα δεν είχαμε καμία ελπίδα όταν ο ίδιος , ευτυχώς πρώην, υπουργός υγείας έδινε συνεντεύξεις με το τσιγάρο στο χέρι! Τώρα περιμένουνε να δούμε αποτέλεσμα με μέτρα που θα χτυπάνε κατευθείαν εκεί που πονάει ο απείθαρχος, για να μη πως ασυνείδητος, που καπνίζει παντού χωρίς να σέβεται ανήλικα παιδιά, ασθενείς, ανθρώπους που δεν καπνίζουν και τον ανέχονται γιατί δεν έχουν άλλη λύση. Και που πονάει; μόνο στη τσέπη. Γιατί αν είχε φιλότιμο δεν θα το άναβε παντού χωρίς να ενδιαφέρεται για όσους δεν καπνίζουν.
Καλές οι εξαγγελίες και οι αγαθές προθέσεις αλλά θέλει δουλειά για να αλλάξει η νοοτροπία των συμπολιτών μας που καπνίζουν. Δεν μπορούμε να συγκαταλεγόμαστε στη λίστα των Ευρωπαϊκών χωρών και να εξακολουθεί αυτή η τριτοκοσμική κατάσταση. Από εσάς περιμένουμε απλά να κάνετε αυτό που υποσχεθήκατε. Και όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα κάλλιστα να συνεισφέρουμε όσοι υποφέρουμε και είμαστε πάρα πολλοί.
Γράφει η Ελένη Βάϊνα, Συγγραφέας – Ελεύθερη Επαγγελματίας – Δικηγόρος
