Νέοι Πόροι, Πιερίας. Ιούνιος του 2014. Μόλις είχαν τελειώσει οι πανελλαδικές εξετάσεις για εμένα και την παρέα μου, και έτσι αποφασίσαμε να πάμε για μπάνιο στη θάλασσα. Όταν φτάσαμε στην παραλία, όντας μεγάλη παρέα (12 άτομα), συμφωνήσαμε ότι είναι πολύ καλή ιδέα να νοικιάσουμε ένα θαλάσσιο ποδήλατο, για να πάμε στα βαθιά και να κάνουμε αμέριμνα τις βουτιές μας.
Θεωρούσαμε, πως όλοι γνωρίζουμε να κολυμπάμε, εφόσον κανένας δεν ανέφερε το αντίθετο. Κατευθείαν λοιπόν, ξεκινήσαμε τις βουτιές μας και τα παιχνίδια στη θάλασσα. Πάνω στη διασκέδαση μας όμως, δεν συνειδητοποιήσαμε πως μια κοπέλα, απ’ την δική μας κιόλας παρέα άρχισε να πνίγεται. Ξαφνικά, την είδαμε να εμβαπτίζεται στο νερό, λιγάκι πιο πέρα απ’ το ποδήλατο. Δεν φώναξε ποτέ βοήθεια. Μέχρι να την πλησιάσουμε είχε σταματήσει ν’ αντιδράει και το πρόσωπο της βρισκόταν στον νερό. Πανικοβληθήκαμε αρκετά, καθώς δεν γνωρίζαμε τι πρέπει να κάνουμε. Φωνάξαμε αμέσως για βοήθεια.
Η ομάδα ναυαγοσωστών της ακτής, έσπευσε γρήγορα να την βγάλει έξω απ’ το νερό και να της παράσχει τις πρώτες βοήθειες. Χρειάστηκε περίπου 1-2 λεπτά ΚΑΡΠΑ μέχρι να δούμε τη φίλη μας να επανέρχεται. Το συγκεκριμένο περιστατικό, μας έκανε να καταλάβουμε κυρίως δυο πράγματα. Αρχικά το πόσο σημαντική είναι η παρουσία, άρτια καταρτισμένων ναυαγοσωστών σε οποιαδήποτε ακτή, και επίσης πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζεις τις δυνατότητές σου, και να τις δηλώνεις στους γύρω σου, για την ασφάλεια όλων.
© Φωτο: Ναυαγοσωστική Σχολή Μακεδονίας.
Πηγή: e-Περιοδικό «O Αθλοσώστης» (Δεκέμβριος 2019)
Γράφει η Ιωάννα Τουμουλτζίδου
