Γεννήθηκα στις 3ης Μαΐου. Η πρώτη μου λέξη, όπως αναφέρει η μητέρα μου δεν ήταν λέξη, μάλλον πιο πολύ σαν μουγκρητό το λες, ένα σιγανό μουγκρητό που προσπαθούσε να βγάλει μια μελωδία. Την μελωδία του τραγουδιού « Της Αγάπης Αίματα» . Με αυτό με νανούριζε. Μετά από τόσο χρόνια μόλις το τραγουδήσουμε μαζί και στις δυο μας βιάζονται να κυλήσουν κλάματα. Από μικρή πάντα μιλούσα λίγο και τραγουδούσα πολύ. Μα τι είναι οι λέξεις αν δεν της αγκαλιάζει η μουσική, έλεγα, χάνουν το μισό τους νόημα. Σε ηλικία 7 ετών ξεκίνησα τα πρώτα μου μαθήματα στο πιάνο, ακολούθησαν σπουδές στο δημοτικό Ωδείο Περιστερίου, ώσπου έφτασα να φοιτώ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο Τμήμα της Μουσικολογία.
Μέχρι σήμερα έχω συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες και μουσικούς. Εύχομαι οι συνεργασίες να γίνονται όλο και περισσότερες. Μεγάλη τιμή μου έκανε ο Γιώργος Νταλάρας όταν κλήθηκα να τραγουδήσω μαζί του για πρώτη φορά στο τηλεοπτικό πλατό της εκπομπής «Στην Υγειά Μας». Συναυλίες με τον υπέροχο Κώστα Μακεδόνα, την δεξιοτέχνη του ακορντεόν Ζωή Τηγανούρια, συνεργασία σε νυχτερινά κέντρα, με τον αγαπημένο μου από μικρό παιδί Χρήστο Δάντη και τον εξαιρετικό άνθρωπο και καλλιτέχνη Πέτρο Ίμβριο.
Η πρώτη ανάμνηση από τα παιδικά σου χρόνια που σε έχει σημαδέψει;
Το πρώτο δώρο που ειλικρινά με συγκλόνισε αλλά και στάθηκε αφορμή να ξεκινήσω μαθήματα πιάνου ήταν ένα κασετοφωνάκι εγγραφής φωνής. Αποτελούσε δώρο των γονιών μου. Θυμάμαι πως είχαμε αφήσει ανοιχτό το κουμπάκι record και καταγράφηκε όλη η 20λεπτη προσπάθεια να θυμηθώ την μελωδία ενός τραγουδιού που μου άρεσε πολύ τότε, μιλάμε για ηλικία 4-5 χρονών , ίσα που έλεγα καθαρά τις λέξεις. Οι γονείς μου να με παροτρύνουν να πω ένα άλλο τραγούδι και εγώ να λέω «όχι αυτό θέλω να πω, μα πως πήγαινε» και να κλαίω που δεν το έβρισκα. Τελικά θυμήθηκα και το τραγούδησα ήταν το «Αμαν Αμαν» τραγούδι που έχει ερμηνέψει ο Χρήστος Δάντης.
Η αγαπημένη σου στιγμή στα σχολικά σου χρόνια;
Όταν τραγούδησα σε σχολική εορτή στο Δημοτικό το τραγούδι « Παιδιά της Ελλάδος παιδιά».
Έχεις παραδεχτεί ποτέ μια ζαβολιά που έχεις κάνει;
Σε μεγάλη ηλικία, νομίζω στα 20 που πήρα κρυφά το αμάξι του πατέρα μου ένα βράδυ να πάω βόλτα. Υστέρα από το γεγονός αυτό δεν ξανά βρήκα κλειδιά όπως καταλαβαίνετε.
Ποια είναι η αγαπημένη σου παιδική στιγμή;
Θεωρώ τον εαυτό μου ευτυχισμένο άνθρωπο. Έχω ζήσει πολύ τρυφερά παιδικά χρόνια. Οι στιγμές των Χριστουγέννων μαζί με τους παππούδες και τις γιαγιάδες με πλημμυρίζουν το αυθεντικό, παιδικό συναίσθημα.
Επίσης, η εικόνα με τον παππού να χορεύει ζεϊμπέκικο και εγώ να τραγουδώ Ζαγοραίο ( είναι ο αγαπημένος τραγουδιστής του παππού) και να χτυπώ παλαμάκια είναι μια από τις στιγμές που θυμάμαι και συγκινούμαι.
Πες κάτι για την στιγμή που ένιωσες το πρώτο καρδιοχτύπι.
Πρώτο καρδιοχτύπι . Ήρθε σχετικά αργά για εμένα, στα 20 νομίζω. Απλά κοιταχτήκαμε και ήρθε ένα γλυκό και ατελείωτο μούδιασμα για εκείνο το βράδυ. Όμορφο συναίσθημα, πολύ όμορφο.
Μια στιγμή που η τρέλα σου ξεπέρασε το όριο;
Στα 17 μου. Η μητέρα μου δεν με άφηνε να ξενυχτώ, καθώς ήταν και περίοδος εξετάσεων στο λύκειο. Εγώ βέβαια δεν υπήρχε περίπτωση να μην βγω εκείνο το βράδυ, είχαμε κλείσει πολύ καλό τραπέζι στον μεγάλο Σταμάτη Τερζή. Αφού λογομαχήσαμε μου κλειδώνει την πόρτα να μην βγω καθόλου. Δεν θυμάμαι για πότε πήδηξα από τον πρώτο όροφο κάτω στον δρόμο. Βέβαια με την βοήθεια ενός φίλου μου που είχε έρθει να με συνοδέψει την βραδιά εκείνη.
Πες μου μια ξεχωριστή στιγμή με τους φίλους σου.
Καλοκαίρι. Σέριφος. Ήμασταν μεγάλη παρέα πεπεισμένοι ότι θα ανάψουμε φωτιά με κάτι κλαδιά και σκοπό το βραδινό μπάνιο. Μπορεί να μην άναψε ποτέ η φωτιά και να μυρίζαμε σαν στάχτες τζακιού , αλλά το ξημέρωμα μας βρήκε ζαλισμένους να τραγουδάμε νησιώτικα. Δύο από τα παιδιά της παρέας γνώριζαν να παίζουν λαούτο και βιολί.
Δύο στιγμές από τα φοιτητικά σου χρόνια;
Σπούδασα στην Αθήνα και παράλληλα δούλευα το βράδυ, οπότε δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα «φοιτητικά» χρόνια.
Θυμάσαι ποιο γεγονός σε έκανε να ασχοληθείς με το τραγούδι;
Ο δίσκος της Χάρις Αλεξίου « Οδός Νεφέλης ΄88» .
Πως ένοιωσες τις πρώτες στιγμές στον επαγγελματικό χώρο του τραγουδιού;
Ενθουσιασμός, έρωτας με τα μουσικά πρόγραμμα, τον κόσμο να διασκεδάζει και να έχω κι εγώ μεγάλο μερίδιο σε αυτό. Σαφώς ήρθε και το άγχος και δεν έχει φύγει ποτέ η ανησυχία για τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε τώρα. Αλλά αν με ρωτούσατε τί θα άλλαζα θα σας έλεγα , τίποτα. Χωρίς σκέψη. Ακόμα και οι λάθος επιλογές είναι μαθήματα και γνωρίζω καλά πια τί δεν θέλω.
Η κορυφαία στιγμή μέχρι τώρα της πορείας σου στο τραγούδι;
Η συμμετοχή μου στο πλάι του Γιώργου Νταλάρα σε τηλεοπτική εκπομπή αποτελεί σαφώς ένα όνειρο που εκπληρώθηκε, ελπίζω να έχω την τιμή να συνεργαστώ στο μέλλον με κάποιο τρόπο μαζί του. Επίσης δεύτερη πολύ δυνατή στιγμή αποτελεί η συναυλία που οργάνωσε η Έλενα Μαρουλέτη στο Manhattan στην Νέα Υόρκη για τους ομογενείς. Με αγκάλιασαν με τον ενθουσιασμό τους και την αγάπη τους. Όταν αναπολώ αυτό το ταξίδι συγκινούμαι πολύ.
Σου αρέσουν τα ταξίδια; Πες μου μια ξεχωριστή στιγμή.
Το καλύτερο δώρο που μπορεί να μου προσφέρει κάποιος είναι ένα ταξίδι. Σε όλους τους προορισμούς έχω περάσει ιδιαίτερα και με πολλά αναπάντεχα της μοίρας. Με κυνηγά ο σουρεαλισμός. Τι να πρώτο θυμηθώ , Πάρος, Άνδρος, Μύκονος, Σέριφος, η αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη; Μάλλον θα πω για την Θεσσαλονίκη μια από της ομορφότερες Πόλης κατ’ εμέ στην Ελλάδα. Έτυχε να την επισκεφθώ πρώτη φορά το 2011 με φίλους μουσικούς και να γνωρίσω μια πόλη τόσο κεφάτη συνάμα ρομαντική και ειδικά τις μέρες των Χριστουγέννων, είχε έναν άλλο αέρα. Ανεβήκαμε να παρακολουθήσουμε live της εξαιρετικής Ελένης Τσαλιγοπούλου. Τρελαίνομαι για τα live της, τα δίνει όλα. Ένα μαγαζί είχε γίνει ένα, μία παρέα, μία τρέλα.
Η Στιγμή που γνώρισες μια σημαντική φυσιογνωμία;
Είμαι ευγνώμων γιατί έχω γνωρίσει πολλούς σπουδαίους ανθρώπους. Ιδιαίτερη στιγμή αποτελεί η συνάντησή μου με τον Τάκη Σούκα. Τόσο απλός, χαμογελαστός άνθρωπος, χαμηλών τόνων και συνάμα τόσο σπουδαίος. Εκπέμπει μια αύρα γεμάτη γαλήνη, την μυρωδιά του παλιού λαϊκού τραγουδιού. Από την μία πλευρά η ομιλία ενός ανθρώπου που έχει ζήσει πολλές στιγμές επιτυχίας, έχει δημιουργήσει διαχρονικά τραγούδια και από την άλλη το χαμόγελο του μικρού παιδιού. Ένιωσα πως μεταφέρθηκα τέσσερεις δεκαετίες πίσω.
Πες μας για την στιγμή γνωριμίας ενός μεγάλου σου έρωτα.
Έρωτας με την πρώτη ματιά αν και ήμουν κάθετη πως δεν υπήρχε. Δεν μου αρέσει να διαψεύδομαι αλλά έπρεπε να το παραδεχτώ. Αμοιβαίες ματιές από τα πρώτα λεπτά και εκεί πάγωσαν όλα. Ωραίο συναίσθημά ο έρωτας αλλά και επικίνδυνο για όσους είναι τον άκρων. Δυστυχώς ανήκω σε αυτή την ομάδα ανθρώπων.
Έχεις ομολογήσει ποτέ στον εαυτό σου ότι αγάπησες;
Βεβαίως και την ομολόγησα πως; Με την φράση στο τραγούδι που ερμήνεψε ο αείμνηστος Δημήτρης Μητροπάνος, «αλίμονο σε αυτούς που δεν αγάπησαν». Αυτό είπα στον εαυτό μου. Αυτό είναι ευτυχία να αγαπάς και να αγαπιέσαι. Η αγάπη είναι κάτι βαθύ. Δεν φαίνεται σαν τον έρωτα, με ξεγέλασε στην αρχή μετά κατάλαβα πως κάτι που είναι «βαρύ» γιατί έχει αξία, θα το βρεις στο βυθό της ψυχής, όχι στην επιφάνεια του έρωτα.
Μια στιγμή που ένιωσες ευτυχία;
Όταν με αναγνώρισαν σπουδαίοι μουσικοί και τραγουδιστές ως μια πολύ καλή τραγουδίστρια.
Πες μας μια στιγμή απογοήτευσης.
Μόλις συνειδητοποίησα πως αυτό που αγαπάς για να το κατακτήσεις και να το υποστηρίξεις θέλει να ξεπεράσεις πολλά εμπόδια και να φας πολλά χαστούκια.
Μια στιγμή που σε έκανε να τρέμεις από φόβο;
Φοβήθηκα μην κάνουν κακό σε έναν πολύ δικό μου άνθρωπο εξαιτίας μου. Αλλά δεν θέλω να επεκταθώ.
Έχεις λησμονήσει κάτι από το παρελθόν σου ως κακή ανάμνηση, λάθος επιλογή που δεν θες να τη σκέφτεσαι ;
Το παρελθόν μου με έκανε καλύτερο άνθρωπο με καλύτερες επιλογές και εύχομαι τα επόμενα λάθη μου να μου δώσουν ακόμα περισσότερη σοφία. Να με ωριμάσουν πιο πολύ. Δεν θέλω να λησμονήσω τίποτα.
Υπάρχει στιγμή που έχεις πονέσει πολύ;
Ναι, ήμουν σε ένα πολύ μεγάλο δίλλημα πριν δυο χρόνια αν θα πρέπει να φύγω για δουλειά στο εξωτερικό η οποία δεν είχε καμία σχέση με το τραγούδι και την μουσική και αν θα μείνω στην Ελλάδα. Πιστεύω πως διάλεξα σωστά.
Με τί λόγια σου παρουσιάστηκε η σκληρή αλήθεια;
Μα τραγουδίστρια θες να γίνεις; Δεν σκέφτεσαι καθόλου το μέλλον σου; Να βρεις μια σταθερή δουλειά μεγαλώνεις
Η στιγμή που είπες αυτή είναι η ομορφότερη στιγμή της ζωής μου ποια ήταν;
Έχω πολλές στιγμές που τις κατατάσσω στις «ομορφότερες». Τα γιορτινά τραπέζια με όλη την οικογένεια μπροστά στα μάτια μου. Να τραγουδώ και τα αγαπημένα μου πρόσωπο να βρίσκονται από κάτω και να κάνουν πρωτοχρονιά μαζί μου.
Μια στιγμή που περιμένεις εναγωνίως στο μέλλον;
Να επανέλθουν τα πράγματα όπως πριν. Χωρίς την πανδημία, να αγκαλιαζόμαστε ελεύθερα, να ανοίξουν τα μαγαζιά, να γίνονται live, να υπάρχει διασκέδαση. Μου λείπουν πολύ τα live.
Concept: Βίκυ Μπαφατάκη
Επιμέλεια: Παναγιώτης Ανδρεάδης
