Η Αντιγόνη Βαλάκου, γεννήθηκε στη Καβάλα στις 12 Νοεμβρίου του 1930. Το 1946 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα σε ηλικία μόλις, 16 ετών. Το πάθος της για την υποκριτική ήταν τόσο μεγάλο που κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων τάξεων, φοίτησε παράλληλα και στη Δραματική Σχολή “Θεατρικό Σπουδαστήριο” του Βασίλη Ρώτα.
Ταυτόχρονα εμφανίστηκε στη σκηνή με το θίασο του “Ρεαλιστικού Θεάτρου” με τον Αιμίλιο Βεάκη στο έργο «Νυφιάτικο τραγούδι» του Νότη Περγιάλη -ως Τριανταφυλλιά. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το θίασο της Κατερίνας και αργότερα με το θίασο Μανωλίδου -Αρώνη – Χατζίσκου (1951 – 1952) όπου και διακρίθηκε ως “ενζενί”.
Τα επόμενα χρόνια, προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο στο οποίο και υποδύθηκε πρωτεύοντες ρόλους. Από το 1956 ήδη υπήρξε πρωταγωνίστρια στο θίασο του Κώστα Μουσούρη, διακρινόμενη ως “‘Αννα Φρανκ” στο ομώνυμο έργο. Συνεργάστηκε ακόμη, με το Κ.Θ.Β.Ε., τον ΘΟΚ και με πολλούς ιδιωτικούς θιάσους. Το 1958 αποφάσισε να συγκροτήσει δικό της θίασο. Έπαιξε σε περισσότερο από 120 έργα και έδωσε αξέχαστες ερμηνείες -ως «Μαρία Στούαρτ, Ιουλιέττα, Έντα Γκάμπλερ, Κυρά της Θάλασσας, Νόρα, Μπερνάντα ‘Αλμπα, Βεατρίκη, Αρετούσα κ.ά…»
Με ωριμότητα του ταλέντου της ερμηνεύει πλέον, τραγικούς ρόλους όπως: -«Ηλέκτρα, Αντιγόνη, Κασσάνδρα, Αγαύη, Ιφιγένεια, Μήδεια του Σενέκα..» Το 1960 παντρεύτηκε τον χειρούργο γιατρό, Αντώνη Τόμπλερ, όμως χώρισαν μερικά χρόνια αργότερα. Η Αντιγόνη Βαλάκου υπήρξε καθηγήτρια στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου δίδαξε υποκριτική από το 1982 μέχρι το 2007.
Το 1958 τιμήθηκε με το θεατρικό έπαθλο της Μαρίκας Κοτοπούλη για την ερμηνεία της ως “‘Αννα Φρανκ” στο ομώνυμο έργο. Το 1999 βραβεύτηκε από το Φεστιβάλ Ολύμπου για την μακρόχρονη προσφορά της στο θέατρο και την τέχνη. Το 2001 ήταν υποψήφια για το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου της Ενώσεως Ελλήνων Θεατρικών Kριτικών.
Το 2002, τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής σε εκδήλωση στο Προεδρικό Μέγαρο. Την ίδια χρονιά στα πλαίσια των Τηλεοπτικών Βραβείων, τιμήθηκε με το βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στη σειρά «Περί ανέμων και υδάτων». Επίσης, είχε τιμηθεί στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού το 2003, για την ερμηνεία της στην παράσταση «Η τρελή του Σαγιό».
Ενα βράδυ του 1953, όταν έπαιζε στο «Χειμωνιάτικο παραμύθι», έκανε την πρώτη της γνωριμία με τον κόσμο του σινεμά. Μετά την παράσταση κι ενώ ακόμα φορούσε το κοστούμι του ρόλου, ο Ντίνος Δημόπουλος, την οδήγησε στον Φίνο. Έτσι γύρισε την πρώτη της ταινία «Οι ουρανοί είναι δικοί μας».
Θα τη θυμόμαστε με αγάπη, στις σπουδαιότερες ερμηνείες της που συγκαταλέγονται αυτές της Οφήλιας στον «Άμλετ» του Σέξπιρ (1955) με τον θίασο του Εθνικού Κήπου, της «Άννα Φρανκ» με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη, που έγραψε ιστορία και της χάρισε το 1957 το θεατρικό έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη», της «Ηλέκτρας» σε σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου που ανέβηκε το 1972 και έκλεψε τις εντυπώσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, με πιο πρόσφατες της «Ρόουζ» στο ομώνυμο έργο του Μάρτιν Σέρμαν (2000) και της θρυλικής «Μαντάμ Φλο» στην ομώνυμη κωμωδία του Στίβεν Τίμπερλέι (2011), που αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της.
Επίσης και σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες όπως: «Οι Ουρανοί Είναι Δικοί Μας» του Ντίνου Δημόπουλου, «Γκόλφω» του Ορέστη Λάσκου, «Το Αμαξάκι» του Ντίνου Δημόπουλου, «Χαμένα Όνειρα» του Αλέκου Σακελλάριου κ.ά. Παράλληλα δούλεψε στο ραδιόφωνο και αργότερα στην τηλεόραση, συνήθως σε μεταφορές θεατρικών έργων.
Το 2013 ήταν πλέον, μία από τις σημαντικότερες πρωταγωνίστριες της ελληνικής δραματικής σκηνής του θεάτρου αλλά και του κινηματογράφου.
Η Αντιγόνη Βαλάκου «έσβησε» στον « Ευαγγελισμό», όπου νοσηλευόταν, αργά το βράδυ της 11ης Νοεμβρίου του 2013, ήταν 83 ετών. Στη Καβάλα λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια το θέατρο ” Αντιγόνη Βαλάκου” το οποίο φιλοξενεί σημαντικές παραστάσεις και επιλεγμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Της Σοφίας Βαλαβάνη
