Θάλασσα, βουνά, έλατα και πολύχρωμα αγριολούλουδα. Τοπία ανέλπιστα με την αδρεναλίνη στα ύψη στις ειδικές διαδρομές. Το μυαλό σκάλωνε -και πετούσε κάθε σκέψη που έπρεπε για λίγο να σωπάσει- και άκουγε μόνο τον ήχο της ζωηρής κόκκινης ιστορικής Alfa Romeo 75 να βρυχάται στις φιδογυρίσιες στροφές των αρκαδικών βουνών, πλημμυρισμένες από μοναχικά έλατα, την ταχύτητα και τον χρόνο που έπρεπε να καταπιείς για να τερματίσεις στις ειδικές διαδρομές. «Κόψε ταχύτητα, πας γρήγορα» ή «απογείωσέ το τώρα έχουμε 4 λεπτά μέχρι τον τερματισμό» ή «στα 300 μέτρα στρίψε αριστερά» ήταν οι φράσεις του co-pilota Κωνσταντίνου Δελή. Ήταν στιγμές που ήμουν ανυπάκουη και με παρέσυρε ο ρυθμός που μου έδινε το γκάζι και η αίσθηση μιας μοναδικής ελευθερίας που με έφερνε αντιμέτωπη πρώτη φορά με «όρια και δεξιότητες» που δεν γνώριζα ότι έχω… Κι όμως όλοι μπορούμε αρκεί να αποδεχτούμε την «πρόκληση» και να αναμετρηθούμε με τον εαυτό μας και τις δυνατότητές μας.
Σε μια στιγμή είπα το «ναι» θα είμαι ένα από τα γυναικεία πληρώματα του 2ου ιστορικού ράλλυ Τρίπολης. Δεν άφησα κανένα περιθώριο σε καμία φωνή μέσα να με παρασύρει και να αρνηθώ. Με παρότρυνε και ο Κώστας «μπορείς να το κάνεις» μου είπε και έτσι δήλωσε τη συμμετοχή.
Δεν έτρεξα όμως μόνο για εμένα… έτρεξα/τρέξαμε για τα παιδιά, εκείνα τα πανέμορφα πλάσματα που έχασαν τις ζωές τους στα Τέμπη, για εκείνες τις ψυχές που έφυγαν απρόσμενα. Τα μαύρα φιογκάκια ήταν κολλημένα σε κάθε ιστορικό αυτοκίνητο, μια διαμαρτυρία ενάντια σε κάθε έγκλημα που επιτελέστηκε επί σειρά ετών σε εκείνες τις ράγες, σε εκείνα τα τρένα που λεηλάτησαν όνειρα και άφησαν αφόρητο πόνο.
Οι δυο μέρες ράλλυ έκρυβαν εκπλήξεις, ωραίες συναντήσεις και για εμένα μια έκπληξη «2η στην κατάταξη γυναικείου πληρώματος» και «40η θέση στη γενική κατάταξη σε 75 πληρώματα». Ήταν η πρώτη φορά που οδήγησα σε ράλλυ και συναγωνίστηκα με ανθρώπους έμπειρους του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Όλοι μας έχουμε μια φτερωτή ψυχή μέσα μας, αρκεί να τη δούμε για να μας οδηγήσει σε νέες διαδρομές.
από τη Βίκυ Μπαφατάκη (11-12.03.2023)