Ξεκίνησε να παίζει σε ηλικία 2,5 ετών και έχει ήδη κερδίσει 38 διαγωνισμούς. Οι μεγάλοι πιανίστες που τον έχουν ακούσει συμφωνούν: “Δεν υπάρχει κανείς σαν αυτόν”. Δεν ξέρει να διαβάζει αλλά παίζει Bach και Mozart.
Ο Alberto Cartuccia Cingolani από την Caldarola (Macerata) αναγνωρίζει νότες και συγχορδίες όπως ένα παιδί της ηλικίας του θα αναγνώριζε χαρακτήρες από την Peppa Pig. Οι γονείς του τον αντιμετωπίζουν ενθουσιασμένοι, σερφάροντας σε ένα κύμα υπερηφάνειας, αλλά προσπαθούν να το υποβαθμίσουν: “Είναι τώρα 6 ετών και πολύ μικρός, αλλά ποιος ξέρει αν το ταλέντο και το πάθος θα παραμείνουν ζωντανά με τα χρόνια. Σίγουρα δεν κάνουμε σχέδια γι’ αυτόν, ούτε τον πιέζουμε”, διαβεβαιώνει ο μπαμπάς Simone, ενώ η μαμά Alessia γνέφει με κατανόηση.
Ο Αλμπέρτο, που είχε τα γενέθλιά του τον Απρίλιο, έχει ήδη κερδίσει 38 μουσικούς διαγωνισμούς. Στον τελευταίο μάλιστα τον κάλεσαν στις Βρυξέλλες για το Φεστιβάλ Cesar τον ερχόμενο Δεκέμβριο. Παίζει πιάνο από τότε που ήταν δύο χρονών και συγκεκριμένα παρτιτούρες από μνήμης. Ο Μότσαρτ είναι ο αγαπημένος του συνθέτης και έτσι ανεβαίνει στο πιάνο και εκτελεί αδιάφορα τη Συμφωνία Νο 40. Και η αρμονία των δαχτύλων που τρέχουν στα πλήκτρα και οι ήχοι γεμίζουν το δωμάτιο.
Ο Αλμπέρτο, ξεκίνησε να παίζει πιάνο όταν ήταν 2,5 ετών, έτσι για πλάκα: ο πατέρας και η μητέρα του είναι μουσικοί. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, εν μέρει για να σπάσουν την πλήξη εκείνων των ημερών που περνούσαν στο σπίτι, του έμαθαν τις πρώτες του έννοιες για το όργανο. Και τότε ήρθε η πρώτη έκπληξη: “… εκείνος ήταν πάντα ένα βήμα μπροστά”, λέει η μητέρα του. Έτσι, ενώ η Ιταλία τραγουδούσε στα μπαλκόνια, ο Αλμπέρτο έπαιζε στο σαλόνι, με απείρως καλύτερα αποτελέσματα”. Τότε, την παραμονή των Χριστουγέννων του 2021, οι γονείς συνειδητοποίησαν ότι το μικρό αγόρι είχε λάβει ένα πολύτιμο και σπάνιο δώρο, το απόλυτο αυτί, μια ικανότητα που, σύμφωνα με τις στατιστικές, διαθέτει μόνο το 0,01% του πληθυσμού.
Ο Αλμπέρτο είναι καλός, πολύ καλός, ακόμη καλύτερος, και δεν το λένε μόνο οι γονείς του: “Ένα φαινόμενο”, τον χαρακτηρίζει ο Lorenzo Di Bella, καθηγητής πιάνου στο ωδείο του Πέζαρο και ένας από τους καλύτερους Ιταλούς πιανίστες: “Είναι μοναδικός για τη φυσικότητά του, το παιχνιδιάρικο πνεύμα του. Έχει μια έμφυτη εξοικείωση με τον ήχο και τον ρυθμό. Τον έχω ακούσει αρκετές φορές, αλλά και τον έχω κρίνει κατά τη διάρκεια ενός διαγωνισμού, και οι ικανότητές του θυμίζουν εκείνες του Μότσαρτ. Αν θεωρήσουμε ως ταλέντο την ικανότητα να απορροφάς αβίαστα διδασκαλίες και να βελτιώνεσαι, τότε ο Αλμπέρτο το διαθέτει σε αφθονία”.
Επιμέλεια κειμένου: Βίκυ Μπαφατάκη
