Λένε ότι αρκετοί άνθρωποι καθορίζουν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία από μικρά παιδιά. Αυτό συνέβη και με τον γλύπτη Γιώργο Ρούσση, ο οποίος από μικρό παιδί θυμάται ότι είχε αυτό το χάρισμα όπως λέει, και έξυνε πέτρες με πολύ μεγάλη άνεση δημιουργώντας διάφορα σχήματα. Μεγαλώνοντας κυνήγησε το όνειρο του, πήγε σε καλλιτέχνες παρουσιάζοντας τα έργα του και λαμβάνοντας θετικές απαντήσεις προχώρησε. Σπούδασε γλυπτική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ πραγματοποίησε και σπουδές Διακοσμητικής. Έχει φιλοτεχνήσει γλυπτά διαφορετικών τύπων όπως προτομές, ανδριάντες, μνημεία μοντέρνα, κλασσικά ορειχάλκινα, μαρμάρινα και συνθέσεις, αντλώντας την έμπνευσή του από μια ευρεία θεματολογία της ελληνικής ιστορίας, με βασική επικέντρωση στην αρχαιότητα. Επιπρόσθετα έχει φιλοτεχνήσει όλα τα αρχαία κράνη, 26 στη σειρά και αφιέρωσε 5 ολόκληρα χρόνια για μελέτες πάνω στο υλικό τους και στο φινίρισμα. Πλούσια είναι και η καλλιτεχνική δημιουργία του γύρω από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Έργα του είναι τοποθετημένα στον δημόσιο χώρο κυρίως σε Αθήνα και Πειραιά, ενώ εκτίθενται και σε διάφορες ιδιωτικές συλλογές ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο Γιώργος Ρούσσης είναι ένας άνθρωπος αρκετά δραστήριος, εργατικός που αφιερώνει τις περισσότερες ώρες μέσα στο εργαστήριό του.
Όπως αναφέρει η έμπνευσή του αντλείται από το περιβάλλον που ζει, τις καταστάσεις που βιώνουμε, για παράδειγμα από τις φωτιές, τις πλημμύρες και άλλες καταστάσεις της καθημερινότητας. Όλα αυτά συσσωρεύονται μέσα του, αφήνει τον εαυτό του ελεύθερο και στο τέλος γεννάει ιδέες. Τα έργα του περιστρέφονται γύρω από τον άνθρωπο και τα συναισθήματα. Του αρέσει να ασχολείται με την ανθρώπινη υπόσταση.
Η θεματολογία του είναι βέβαια γενική. Όπως τονίζει, μπορεί να ασχοληθεί με τα πάντα. Τώρα τελευταία ασχολείται κυρίως με τις προτομές, καθώς όπως μας λέει υπάρχει μεγάλη ζήτηση.
«Είμαι μοντέρνος γλύπτης, αλλά χρησιμοποιώ την τέχνη του κλασικού»
Στην Ελλάδα, όπως αναφέρει δεν υπάρχουν άτομα που θα ασχοληθούν με την αρχαία γλυπτική. Ο ίδιος ωστόσο επισημαίνει ότι θεωρεί τον εαυτό του μοντέρνο γλύπτη, αλλά χρησιμοποιεί σε όλα τα έργα του την τέχνη του κλασικού. Πέρα από την αρχαία κλασική τέχνη, έχει έρωτα με την Αρχαία Ελλάδα, η οποία όπως λέει δεν έχει μόνο ένα μέρος, έχει πάρα πολλά, από την μεταλλουργία, το πήλινο και το γλυπτό.
«Είναι όνειρο η αρχαία Ελληνική τέχνη, μου αρέσει το χρώμα, οι οξειδώσεις του μετάλλου. Εγώ δεν θέλω να βλέπω, θέλω να εικάζω αυτό που δεν υπάρχει. Έχω τον οδηγό και τον δάσκαλο μέσα μου. Θα κλειστώ δύο τρεις μέρες στο εργαστήριο και θα βγάλω το αποτέλεσμα που θέλω».
Απόλυτο Βραβείο Vexillum Giuseppe Sciacca
«Αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής που συμμετέχω σε αυτή την τόσο σπουδαία εκδήλωση των Διεθνών Βραβείων Vexillum Giuseppe Sciacca, που έχει ως σκοπό να συμβάλει στην προώθηση των τεχνών των επιστημών, αναγνωρίζοντας το έργο εξαιρετικών ανθρώπων από ολόκληρο τον κόσμο και πραγματοποιείται στο Βατικανό. Χαίρομαι πολύ που με προτίμησαν να φιλοτεχνήσω το απόλυτο βραβείο, στα φετινά βραβεία Vexillum Giuseppe Sciacca για το παιδί θαύμα από την Αμερική την Sofia Tomov. Αποτελεί τιμή για εμένα να αναγνωρίζεται το έργο μου».
γράφει ο Παναγιώτης Ανδρεάδης
