Γεννήθηκα στην Αθήνα και τελειώνοντας μετά από πολύ κόπο και βάσανα, (να το τονίσουμε αυτό!) το σχολείο, φοίτησα στη δραματική σχολή της Μαίρης Βογιατζή-Τράγκα, απ’ όπου και πήρα το δίπλωμα του ηθοποιού. Η πρώτη μου εμφάνιση στο θέατρο ήρθε λίγο νωρίτερα από το πτυχίο, στο θέατρο Αθήναιον, στην παράσταση: «Ο βιολιστής στη στέγη». Ακολούθησαν κι άλλες παραστάσεις όπως: «Ο μάγος του Όζ», «Το μαγικό φίλτρο», «Ο Πλούτος», «Άνθρωποι και ποντίκια», «Το θεριό του ταύρου», «Άκου ανθρωπάκο», «Λοκαντιέρα», «Κίτρινα γάντια», «Ένα καπέλο γεμάτο βροχή», «Μις Πέπσι».
Σκηνοθετικά, εκτός από τα «Αγία πτήση», «Έτσι απλά», «Ο Θεός κι η ψυχή σου» και «Η ακρίδα που δε μπορούσε να πει το ‘ρο’», συμμετείχα και στα θεατρικά έργα: «Το μαγικό φίλτρο» και «Ένα αστέρι για τη Γη», που έκαναν περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, το 2005 και 2008 αντίστοιχα.
Η τηλεοπτική μου παρουσία, έγινε αρχικά στο «Τρίτο στεφάνι» και ακολούθησαν: «Η πρόβα του νυφικού», «Εσύ αποφασίζεις», «Τα παιδιά της γειτονιάς», «Απαγορευμένη αγάπη», «Για μια θέση στον ήλιο», «Μυστικές διαδρομές», «Επτά θανάσιμες πεθερές», «Η νταντά», «Τηλεμπόρα», «Το κόκκινο δωμάτιο», «Μαρία, η άσχημη», «Το αμάρτημα της μητρός μου» κ.ά.
Στον κινηματογράφο, εμφανίστηκα στις ταινίες: «Η επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά», «Γαμήλιο πάρτυ». Σεναριογραφικά δήλωσα την παρουσία μου στις τηλεοπτικές σειρές: «Η νταντά», «Επτά θανάσιμες πεθερές», «Εντιμότατοι κερατάδες», «Σενάρια ζωής».
Το δεύτερο κατά σειρά θεατρικό μου έργο, με τίτλο: «Ο Θεός κι η ψυχή σου» («May God save your soul»), βρέθηκε στο διεθνή διαγωνισμό θεατρικών έργων, που διεξήγαγε το Columbus State University. Η τύχη του συγκεκριμένου έργου ήταν να μπει στα επικρατέστερα για το καλύτερο θεατρικό έργο του 2006, παγκοσμίως.
Το τρίτο μου κατά σειρά θεατρικό έργο, με τίτλο: «Έτσι απλά», επιλέχθηκε το 2007 να παρουσιαστεί στο Λονδίνο, εν όψει της επετείου των 50 ετών του θεάτρου Τέχνης του Λονδίνου.
Tο 2010 έκανα ένα μεγάλο όνειρό μου πραγματικότητα με την ίδρυση της πρώτης σχολής σεναρίου πλήρους φοίτησης στην Ελλάδα, “Tabula Rasa”. Μέχρι και σήμερα, απασχολούμαι εντατικά με την οργάνωση και τη διδασκαλία, εκπαιδεύοντας νέους καλλιτέχνες στη δημιουργική γραφή, έχοντας στόχο μια πιο δημιουργική ματιά στον πολιτισμό της Ελλάδας.
Στιγμές…
Η στιγμή που έγινε η πρώτη ανάμνηση της ζωής σου: Καθόμουνα σε ένα σχολικό (παιδικός σταθμός) και μια κοπέλα με δάγκωνε… Ευτυχώς δε λες που δε μου άφησε σημάδι;;;
Η αξέχαστη στιγμή στο σχολείο: Μπουγέλο… Αντί για νερό, σαμπουάν. Και μετά αποβολή… Όμορφες στιγμές…
Τη στιγμή που αποκάλυπτες μια ζαβολιά σου: Με έχεις για τέτοιον άνθρωπο;;;
Μια ευτυχισμένη παιδική στιγμή: Η γέννηση της αδερφής μου… Στην πορεία το μετάνιωσα… (γέλια)!
Η στιγμή που ένιωσες το πρώτο καρδιοχτύπι: Νηπιαγωγείο. Από μικρός στα βάσανα…
Μια στιγμή ‘αφόρητης τρέλας’: Εξετάσεις τελικές για το πτυχίο μου στο Υπουργείο Πολιτισμού. Παράνοια!!!
Μια υπέροχη στιγμή με τους φίλους μου: Με τους μαθητές μου στην Καλαμπάκα. Πενταήμερη. Μαγεία!!!
Η στιγμή που έφυγες από το σπίτι: …για να μείνω μόνος μου… Κατάθλιψη και… πείνα! Μεγάλη πείνα!!!
Δυο στιγμές από τα φοιτητικά σου χρόνια: 1. Με πέταξε έξω από την τάξη ένας καθηγητής επειδή δε μπορούσα να κάνω ερωτική εξομολόγηση σε μια συμφοιτήτρια με τα λόγια της Αντιγόνης. Μα, με τα λόγια της Αντιγόνης;;;;; 2. Ρώτησα μια καθηγήτριά μου πότε θα πεθάνει. Αποβολή και την επόμενη μέρα κλειστή για 3 μέρες η σχολή. Θεός σχωρέστην…
Εκείνη η στιγμή που αποφάσισες να ασχοληθείς με το θέατρο: Η πρώτη μου λέξη δεν ήταν μαμά… Ήταν θέατρο! (γέλια).
Οι πρώτες στιγμές στο θέατρο: Ο βιολιστής στη στέγη. Δίπλα σε μεγάλα ονόματα, που τότε μου φάνταζαν εξωπραγματικά! 19 ετών και έκανα ένα ζητιάνο κοντά στα 80!!!
Η κορυφαία στιγμή μέχρι τώρα στην επαγγελματική σου πορεία: Όταν για πρώτη φορά σκηνοθέτησα και έπαιξα στο θέατρο σε δικό μου έργο. Όχι από θέμα ψώνιου. Μόνο αυτό δε θα μπορούσα να είμαι. Η εγρήγορση όμως και η οργανωτικότητα που βγήκε από μέσα μου, πραγματικά θα μου μείνουν αξέχαστες!
Στιγμές ενός ταξιδιού: Παρίσι, αντιμέτωπος με βομβιστική ενέργεια… Αίγυπτος, αντιμέτωπος με βομβιστική ενέργεια… Λονδίνο, αντιμέτωπος με βομβιστική ενέργεια… Και όχι, δεν είχα ταξιδέψει με το Μητσοτάκη!!!
Η στιγμή που γνώρισες έναν σημαντικό άνθρωπο: Τη Μπέσσυ Μάλφα. Το 2007. Ο φύλακας-άγγελός μου.
Η στιγμή της γνωριμίας με έναν μεγάλο έρωτα: Ξεχωριστή νύχτα. Κάπου μακριά. Μαγική νύχτα.
Εκείνη η στιγμή που ομολόγησες στον εαυτό σου ότι ερωτεύτηκες: Σήμερα το πρωί, για πολλοστή φορά… Για να μην το ξεχάσω!
Εκείνη η στιγμή που ένιωσες ευτυχία: Όποτε πηγαίνω στους γονείς μου.
Η στιγμή που απογοητεύτηκες: Όταν κατάλαβα ότι οι πολιτικοί μας δε νοιάζονται για την Ελλάδα!
Μια στιγμή που σε πλημμύρισε φόβο: Όταν αγωνίζεσαι δε φοβάσαι. Ζεις!
Μια τολμηρή στιγμή: Κάθε μέρα που ξυπνάω!
Η στιγμή που αποφάσισες να λησμονήσεις κάτι από το παρελθόν: Δεν ξεχνάω ποτέ. Σκορπιός γαρ! Καταλαβαίνεις…
Εκείνη η στιγμή που σε πόνεσε: Όταν κάποια στιγμή αναγκάστηκα να φύγω μακριά από την καλύτερή μου φίλη. Προδοσία; Μπορεί. Δεν ήταν όμως από τη δική μου μεριά.
Η στιγμή που άκουσες μια σκληρή αλήθεια: Ότι είμαι πολύ καλός ηθοποιός. Που να αντέξεις μετά το συναγωνισμό;;;
Η στιγμή που είπες: «Αυτή είναι η ομορφότερη στιγμή της ζωής μου»: Κάθε αύριο!
Η στιγμή που περιμένεις εναγωνίως στο μέλλον: Την επόμενή μου συνέντευξη με τη Βίκυ Μπαφατάκη. Κάθε φορά περνάμε και μια κωμωδία οι δυο μας!!!
Επιμέλεια & Concept:Βίκυ Μπαφατάκη
