Γεννήθηκα στην Τρίερ της Γερμανίας, από γονείς μετανάστες το 1978. Σε ηλικία 5 ετών επέστρεψα στην Ελλάδα. Με καταγωγή από την Καβάλα, πέρασα τα μαθητικά μου χρόνια εκεί, έως ότου οι σπουδές με οδήγησαν στην Αγγλία. Έχω πτυχίο στα πολυμέσα και την δημοσιογραφία και μεταπτυχιακό στην τηλεοπτική παραγωγή, μου άνοιξαν την πόρτα για την πρώτη μου δουλειά ως Παραγωγός Οπτικοακουστικού Υλικού στην Βρετανική αστυνομία μέχρι το 2004.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες με βρίσκουν να εργάζομαι ως Διευθυντής ΜΜΕ σε δημοσιογραφικό χωριό, και αμέσως μετά ο δρόμος μου συναντάται με αυτόν του αγαπημένου Κώστα Χαρδαβέλλα. Συνεργαστήκαμε μέχρι το κλείσιμο του Τ/Σ ΑΛΤΕΡ στις «Πύλες του Ανεξήγητου» και του «Αθέατου Κόσμου». Από το 2011 μέχρι σήμερα επιμελούμαι και παρουσιάζω την εκπομπή TERRA INCOGNITA στο KONTRA CHANNEL κάθε Κυριακή στις 00.00. Κατόπιν εργάστηκα με την Χριστίνα Λαμπίρη στο Έψιλον και σήμερα είμαι στον Alpha με τον Νίκο Μάνεση.
Στιγμές….
Η στιγμή που έγινε η πρώτη ανάμνηση της ζωής σου: μάλλον θα πρέπει να ρωτήσουμε αυτούς που ήταν παρόντες στη γέννησή μου…
Η αξέχαστη στιγμή στο σχολείο: το σχολείο από μόνο του είναι αξέχαστο… μόνο που δεν είναι μια στιγμή!
Τη στιγμή που αποκάλυπτες μια ζαβολιά σου…: άλλη ερώτηση…
Μια ευτυχισμένη παιδική στιγμή…: οι ατελείωτες ώρες ξέγνοιαστου πραγματικού και όχι virtual παιχνιδιού στην αυλή του δημοτικού σχολείου.
Η στιγμή που ένιωσες το πρώτο καρδιοχτύπι: στα 6-7 εγώ, στα 20 και… -υπολογίζω- εκείνη, σε μια παραλία… της πήγα ένα λουλούδι στα χέρια.
Μια στιγμή «αφόρητης τρέλας»: να οδηγείς ένα γερασμένο αυτοκίνητο 25 ετών -εν μέσω καταιγίδας- και να σου έχουν χαλάσει οι υαλοκαθαριστήρες, επιχειρώντας με το ένα χέρι να καθαρίσεις το παρμπρίζ, έξω από το παράθυρο και με το άλλο, να οδηγείς… δεν υπάρχει!
Μια υπέροχη στιγμή με τους φίλους μου: όταν για πρώτη φορά μεθύσαμε…
Η στιγμή που έφυγες από το σπίτι για σπουδές…: όταν πάτησα το πόδι μου στο Λονδίνο «χαμένος» στο διάστημα, για να ξεκινήσω τις σπουδές μου σε έναν ξένο τόπο.
Δυο στιγμές από τα φοιτητικά σου χρόνια…: Η αποφοίτηση, με τον πατέρα μου και την αδερφή μου δίπλα μου. Η δεύτερη, η Οδύσσεια να φτάσω στο αεροδρόμιο με προορισμό την Ελλάδα –έχοντας ήδη χάσει μια πτήση την προηγούμενη μέρα- ενώ με συνόδευαν οι βρετανοί φίλοι μου.
Εκείνη η στιγμή που αποφάσισες να ασχοληθείς με την δημοσιογραφία…: η αιτία είναι ένας αγαπημένος συγγενής- πρώην εκδότης/δημοσιογράφος περιοδικού που μου «μετέδωσε» το μικρόβιο της δημοσιογραφίας!
Οι πρώτες στιγμές στη δημοσιογραφία: τρικυμία εν κρανίω… -τα πτυχία χρήσιμα μεν- αλλά δεν αποτελούν και προσόντα πάντοτε στην πραγματική εργασία!
Η κορυφαία στιγμή μέχρι τώρα στην επαγγελματική σου πορεία: η αποκλειστική συνέντευξη με τον συγγραφέα των Best Seller Dan Brown, στην Μασαχουσέτη.
Στιγμές ενός ταξιδιού…: Σε επιστροφή από το Ισραήλ, μετά από δημοσιογραφική αποστολή για τον Τάφο του Ιησού, οι ελεγκτές με άφησαν να περιμένω ημίγυμνος πίσω από ένα παραβάν, μέχρι να ελέγξουν ακόμη και τις κάλτσες μου…
Η στιγμή που γνώρισες έναν σημαντικό άνθρωπο…: Η συνάντηση και συνέντευξη με τον Ρώσο κοσμοναύτη, Βαλερί Πολιακόβ, τον μοναδικό άνθρωπο με το ρεκόρ παραμονής στο διάστημα για 437 μέρες και 18 ώρες… τον είχε «ξεχάσει» στον διεθνή διαστημικό σταθμό, το σοβιετικό καθεστώς…!
Η στιγμή της γνωριμίας με τον σύντροφό σου: η συνάντηση με την σύντροφό μου στο πιο απρόσμενο πάρτι progressive – trance μουσικής… και να σκεφτεί κανείς ότι η μουσική αυτή δεν αρέσει ούτε σε εμένα ούτε στην σύντροφό μου…
Εκείνη η στιγμή που ομολόγησες στον εαυτό σου ότι ερωτεύτηκες…: «και τώρα τι κάνουμε…;»
Εκείνη η στιγμή που ένιωσες ευτυχία…: όταν κράτησα στα χέρια μου την ανιψιά μου… το θαύμα ζωής.
Η στιγμή που απογοητεύτηκες…: δεν το βάζουμε κάτω… συνεχίζω σαν ταύρος που είμαι, με πείσμα.
Μια στιγμή που σε πλημμύρισε φόβο…: σε μυστική δημοσιογραφική αποστολή στην Βουλγαρία, υποκρινόμενος τον… γαμπρό που έψαχνε νύφη από την Βουλγαρία μέσω κυκλωμάτων γνωριμιών, επ’ αμοιβή βεβαίως! Ένας εκ των μαφιόζων παρατήρησε πως ήταν αναμμένο ένα λαμπάκι μέσα στο τσαντάκι (το λαμπάκι της κάμερας!!) και μου λέει «…τι είναι αυτό που φέγγει;». Ευτυχώς… «έστριψα» δια του αρραβώνος!
Μια τολμηρή στιγμή…: Η κατάβαση στο κάθετο σπήλαιο-βάραθρο «Γερμανικό» βάθους 140 μέτρων με σχοινιά και το άγνωστο που περίμενε στην άλλη άκρη…
Η στιγμή που αποφάσισες να λησμονήσεις κάτι από το παρελθόν: το παρελθόν δεν το λησμονείς γιατί από αυτό διδάσκεσαι…
Εκείνη η στιγμή που σε πόνεσε…: όταν «έφυγε» η μητέρα μου!
Η στιγμή που άκουσες μια σκληρή αλήθεια: ότι κάθε τι στη ζωή θέλει αγώνα και όχι αερολογίες!
Η στιγμή που είπες: «Αυτή είναι η ομορφότερη στιγμή της ζωής μου»: ευτυχώς πολλές και όχι μία!
Η στιγμή που περιμένεις εναγωνίως στο μέλλον…: Να βγει επιτέλους η χώρα από το αδιέξοδο και την μιζέρια που κατακλύζει την κοινωνία μας, για να βλέπουμε και πάλι το χαμόγελο στα πρόσωπα των ανθρώπων!
Επιμέλεια & Concept: Βίκυ Μπαφατάκη, Επικοινωνιολόγος
