Μια από τις πιο πολυβραβευμένες νέες γυναίκες-επιστήμονες της εποχής μας, με παγκόσμια ακτινοβολία, η ισπανίδα Olga Felip Ordis, πρόκειται να τιμηθεί από τα Διεθνή Βραβεία “Giuseppe Sciacca” με το βραβείο «Αρχιτεκτονικής» στην XIV επίσημη τελετή απονομής των βραβείων
που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015 στις 5:30 μ.μ., στην Aula Magna του Ποντιφικού Πανεπιστημίου Urbaniana, στην πόλη του Βατικανό.
Γεννήθηκε στη Χιρόνα (1980) και αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή (ETSAB στο UPC) της Βαρκελώνης το 2005. Συμμετείχε σε διεθνή προγράμματα ανταλλαγών σε: Εδιμβούργο, Παρίσι, Λονδίνο και Βενετία. Διαθέτει Master στην Αρχιτεκτονική και αυτή την περίοδο εκπονεί τη διδακτορική της διατριβή.
Έχει διδάξει στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Λονδίνου και της Βαρκελώνης. Παρουσίασε τη δουλειά της σε: Βαρκελώνη, Μαδρίτη, Βενετία, Λονδίνο, Τόκιο, Μπουένος Άιρες κ.α. Μερικά από τα πιο γνωστά έργα της είναι: Plaça de l’Absis στον καθεδρικό ναό του Tortosa, Δημοτικό Κέντρο Ferreries, πισίνες Ιησού, ιατρικό κέντρο L’Aldea, Μουσείο Ενέργειας στο Asco. Πολλά από τα δημόσια κτίρια που έχει μελετήσει, προέκυψαν μετά από νίκη της σε διαγωνισμούς. Από το 2006 μέχρι σήμερα, προτείνεται ή κερδίζει διάφορα βραβεία στον τομέα της. Το 2010 κέρδισε το βραβείο «νεαρός αρχιτέκτονας της Χρονιάς». Το 2012 εκπροσώπησε την Καταλονία στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας. Το 2013 κέρδισε το βραβείο AJ Emerging Γυναίκα της χρονιάς, ενώ προτάθηκε και για το βραβείο Mies van der Rohe που ισοδυναμεί με το Νόμπελ Αρχιτεκτονικής. Το 2015 κέρδισε το βραβείο FPdGi Τεχνών και Γραμμάτων.
Η νούμερο 1 αρχιτέκτονας της εποχής μας, η Zaha Hadid (η πρώτη γυναίκα αρχιτέκτονας που κέρδισε το βραβείο Mies van der Rohe), περιγράφει το έργο της ως «απότομο, νευρικό και κομψό», ενώ άλλοι σημαντικοί συνάδελφοί της αναφέρουν «είναι απίστευτα επιδέξια και συνεπής αν και τόσο νέα ….. ένας Θεός ξέρει σε 20 χρόνια ποια θα είναι η έκταση και η ποιότητα του έργου της».
Το έργο της συνδυάζει τη δημιουργία αρμονικών νέων μορφών με σεβασμό στο περιβάλλον. Η «ηθική» του σχεδιασμού της, έχει να κάνει με το σεβασμό στα πρωταρχικά υλικά, με τη χρήση φυσικών υλικών φορτωμένα με νόημα και μνήμες, υφές που με την πάροδο του χρόνου έχουν αποκτήσει μια αναγνωρίσιμη πατίνα, ενώ επικεντρώνεται στη δυνατότητα πειραματισμού και καινοτομίας σε ότι αφορά στη χωρίς μεσάζοντες σχέση πρώτης ύλης και ανθρώπου, μιας κοινωνικής δέσμευσης μεταξύ τους στη γενικότερη φιλοσοφία της οικονομίας των πόρων.
Διευθύνει την οργάνωση «Αρχιτέκτονες για την Αρχιτεκτονική», που προωθεί την Αρχιτεκτονική ως μέσο προόδου.
Πιστεύει πως η Αρχιτεκτονική είναι τέχνη, διότι η αισθητική και η ομορφιά είναι τμήμα της αρχιτεκτονικής. «Μέσα από την αρχιτεκτονική μπορείς να κατανοήσεις το χρόνο και τη στιγμή». Αναζητά τις αναφορές της πέρα από την αρχιτεκτονική, σε άλλες τέχνες όπως η μουσική, η λογοτεχνία, η ζωγραφική.. «Στο τέλος της ημέρας, αυτό που μένει είναι το πώς ο χώρος και η αρχιτεκτονική δημιουργούν ζωή κι ανθρώπινες ιστορίες. Στην πραγματικότητα, η αρχιτεκτονική και ο χώρος είναι το φόντο της ζωής μας».
Αποτελώντας πρότυπο για τις νέες γυναίκες-επιστήμονες -καθώς η ίδια είναι ίσως η πιο ελπιδοφόρα νέα αρχιτέκτονας- συμβουλεύει τις επίδοξες γυναίκες αρχιτέκτονες «να είστε συνετές αλλά άφοβες».
Γραφείο Τύπου Giuseppe Sciacca
