Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα στις 30 Μαρτίου του 1969.Η αγάπη μου για την φωτογραφία, από την παιδική μου ηλικία με οδήγησε να παρακολουθήσω μαθήματα φωτογραφίας, με αποτέλεσμα να καταφέρω να γίνω ένας καταξιωμένος φωτογράφος στον χώρο μου. Για μένα η φωτογραφία είναι τρόπος έκφρασης… δεν θα μπορούσα να φανταστώ την ζωή μου δίχως την ύπαρξη της.
Κάποτε κάποιος είπε: «Πως μία φωτογραφία ακόμα κι αν είναι ξεχασμένη μέσα στο ντουλάπι έχει την ικανότητα να ανοίξει το παντζούρι της μνήμης μας, πως κάθε λήψη του φακού αποτυπώνει μια ανάσα μας, μία μοναδική στιγμή στη ζωή μας»…. για μένα η φωτογραφία είναι πολλά περισσότερα είναι αγάπη, είναι έρωτας είναι η ανάγκη που πηγάζει μέσα από κάθε μου κύτταρο.
Στιγμές….
Η στιγμή που έγινε η πρώτη ανάμνηση της ζωής σου: Έχω πολλές, αξέχαστη όμως είναι η στιγμή που αγόρασα την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή συγκεντρώνοντας χρήματα από τα κάλαντα.
Μια αξέχαστη στιγμή στο σχολείο: Είναι η στιγμή που έκανα την πρώτη μου κοπάνα.
Τη στιγμή που αποκάλυπτες μια ζαβολιά σου: Γενικά ήμουν ανήσυχος σαν παιδί, έκανα πολλές ζαβολιές αλλά δεν προλάβαινα να τις αποκαλύψω πάντα με αντιλαμβάνονταν.
Μια ευτυχισμένη παιδική στιγμή: Μμμ, τι να πρωτοθυμηθώ; είναι πάρα πολλές οι ευτυχισμένες μου παιδικές στιγμές. Ξένοιαστα χρόνια με πολλή παιχνίδι και ποδόσφαιρο στις αλάνες.
Η στιγμή που ένιωσες το πρώτο καρδιοχτύπι: ήταν στο δημοτικό σχολείο, με μια συμμαθήτρια μου.
Μια στιγμή ‘αφόρητης τρέλας’: θα θυμηθώ μία από την παιδική μου ηλικία. Ήταν Καθαρά Δευτέρα όταν βρήκα μία καμήλα στου Φιλοπάππου. Την είχε αφήσει μία γυναίκα που έβγαζε φωτογραφίες. Εννοείται ότι θα την έπαιρνα. Την άλλη μέρα την πήγα στο σχολείο. Συνεπώς καταλαβαίνεις τι έγινε, κάλεσαν την αστυνομία και μου έκαναν ανάκριση που την βρήκα χαχαχα. Οι υπέροχες στιγμές με τους φίλους είναι πάρα πολλές, δεν μπορώ να τις ξεχωρίσω. Θα τις περιγράψω όμως με 4 λέξεις: ξενύχτια, διακοπές, γυναίκες, μηχανάκια.
Η στιγμή που έφυγες από το σπίτι για: ήταν όταν έφυγα για να υπηρετήσω την Πατρίδα μας.
Εκείνη η στιγμή που αποφάσισες να ασχοληθείς με τη φωτογραφία: Το μικρόβιο της φωτογραφίας υπήρχε πάντα μέσα μου. Φωτογράφιζα ερασιτεχνικά, αλλά δεν μου ήταν αρκετό. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα να παρακολουθώ μαθήματα φωτογραφίας και εδώ και 13 χρόνια ασχολούμαι πλέον επαγγελματικά στον χώρο αυτόν.
Οι πρώτες στιγμές στο επάγγελμα του φωτογράφου: Η πρώτη στιγμή στην καριέρα μου είναι η στιγμή που έκανα την πρώτη μου έκθεση φωτογραφίας.
Η κορυφαία στιγμή μέχρι τώρα στην επαγγελματική σου πορεία: Είναι η στιγμή που ολοκλήρωσα το δικό μου studio.
Στιγμές ενός ταξιδιού: Η στιγμή που έκανα επαγγελματική φωτογράφιση στην μαγευτική Ρώμη σε ένα νεόνυμφο ζευγάρι.
Η στιγμή που γνώρισες έναν σημαντικό άνθρωπο: Στην ζωή μου έχουν περάσει πολλοί σημαντικοί άνθρωποι που στάθηκαν και στέκονται δίπλα μου, αλλά οι γονείς μου παραμένουν οι πιο σημαντικοί άνθρωποι της ζωής μου.
Η στιγμή της γνωριμίας με έναν μεγάλο έρωτα: Η στιγμή της γνωριμίας μου με την φωτογραφική μηχανή αποτελεί τον έρωτα της ζωής μου. Παραμένει πιστή πάντα δίπλα μου.
Η στιγμή που απογοητεύτηκες: Δυστυχώς υπάρχουν και στιγμές απογοήτευσης στην ζωή, αλλά ευτυχώς περνάνε γρήγορα.
Μια στιγμή που σε πλημμύρισε φόβο: Γενικά, δεν φοβάμαι τίποτα. Το μόνο που έχει σημασία για μένα είναι η υγεία και να έχουμε βέβαια δίπλα μας τους ανθρώπους που αγαπάμε.
Εκείνη η στιγμή που σε πόνεσε: Ασύλληπτος είναι ο πόνος απώλειας ενός δικού σου ανθρώπου.
Η στιγμή που άκουσες μια σκληρή αλήθεια: Εκτιμώ την αλήθεια όσο σκληρή κι αν είναι γιατί είναι η πραγματικότητα. Το να ζεις σ’ έναν κόσμο απατηλό πιστεύω θα ήταν ό,τι χειρότερο.
Η στιγμή που είπες: «Αυτή είναι η ομορφότερη στιγμή της ζωής μου»: Έχουν συμβεί πολλές και κάθε μία εκείνη την ώρα ήταν η ομορφότερη. Θα συνεχίσω να το λέω όμως γιατί είμαι ένας άνθρωπος αισιόδοξος. Κάθε μέρα θα λέω ότι αυτή είναι η ομορφότερη στιγμή της ζωής μου!! Οι στιγμές ευτυχίας δυστυχώς διαρκούν λίγο.
Η στιγμή που περιμένεις εναγωνίως στο μέλλον: Το μέλλον είναι αβέβαιο, επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις. Ζω το παρόν και πορεύομαι με αυτό.
Επιμέλεια & Concept: Βίκυ Μπαφατάκη
