Σίγουρα όλοι μας έχουμε βρεθεί κάποια στιγμής ζωής μας σε αδιέξοδο… Τι εννοώ μ’ αυτό; Μιλώ για εκείνα τα μουντά πρωινά γεμάτα πίκρα… Όταν συνειδητοποιούμε πως είμαστε ανίκανοι να τα βγάλουμε πέρα. Πως τα όνειρά μας και οι στόχοι μας είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν. Πώς όλοι και όλα στρέφονται εναντίον μας. Μέγα λάθος όμως! Όλα είναι στο μυαλό. Τα πάντα είναι δυνατά, αρκεί να πιστεύουμε στον εαυτό μας! Εξάλλου, αν δεν το κάνουμε εμείς οι ίδιοι, ποιος θα το κάνει για εμάς; Κανείς!
Και μιλώντας για στόχους και όνειρα… Ας πάρουμε ένα απτό παράδειγμα, που οι περισσότεροι (αν όχι όλοι, αφού υπάρχουν και οι εξαιρέσεις πάντα σε οποιονδήποτε κανόνα) είμαστε δυστυχώς παθούντες: Πανελλαδικές εξετάσεις. Ο γολγοθάς όλων των εν δυνάμει φοιτητών (ή και μη φοιτητών). Ατελείωτες ώρες διάβασμα, ατέρμονη πίεση και αναπόφευκτη κατακερματισμένη ψυχολογία στους πέντε ανέμους… Το αποτέλεσμα; Φυσικά οι σκέψεις τύπου «αν δεν περάσω η ζωή δεν θα έχει νόημα μετά», «θα απογοητεύσω τους γονείς μου», «το πανεπιστήμιο είναι ο μόνος δρόμος για την επιτυχία» και τα λοιπά γνωστά σε όλους μας κλασικά εικονογραφημένα… Και το κερασάκι στην τούρτα; Το γνωστό «δεν θα καταφέρω να πραγματοποιήσω τους στόχους και τα όνειρά μου αν δεν τα καταφέρω με την πρώτη προσπάθεια». Ανοησίες! Πέρασα από αυτό λούκι εις διπλούν! Και μαντέψτε. Επέζησα και με το παραπάνω!
Ένα πράγμα λοιπόν κατάλαβα. Η ζωή σίγουρα δεν τελειώνει με την αποτυχία ή την επιτυχία στις εξετάσεις! Τελειώνει μόνο αν πάψεις να ονειρεύεσαι! Όλοι αξίζουν δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες. Αυτό, λοιπόν, που στην πραγματικότητα μου έδωσε την ώθηση ν’ αντέξω ήταν η άσβεστη επιθυμία μου τόσων χρόνων να πραγματοποιήσω το όνειρό μου. Ο στόχος μου. Παρά τις αντιξοότητες, τις δυσκολίες και μια πληθώρα αστάθμητων παραγόντων (γιατί δυστυχώς στη ζωή πολλές φορές έρχονται κάποιες καταστάσεις που όντας άνθρωπος είναι αδύνατο να τις ελέγξεις) τα κατάφερα και νιώθω απέραντη γαλήνη και ευτυχία πλέον. Ζω τη ζωή που πάντα ονειρευόμουν!
Πού θέλω να καταλήξω λοιπόν; Όταν έχεις έναν στόχο και πραγματικά θες κάτι, τον πετυχαίνεις με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Αρκεί μόνο όντως να πιστεύεις σ΄ αυτόν. Και όσον αφορά το λεγόμενο «το σύμπαν συνωμοτεί» θα έλεγα πως ισχύει, αλλά εν μέρει… Μετά από συλλογισμό, κατέληξα στο συμπέρασμα πως κι εμείς αν δεν «κουνηθούμε» λίγο και δεν δείξουμε εμπράκτως – και όχι μόνο θεωρητικώς – ότι κάτι το θέλουμε όσο τίποτε άλλο, το σύμπαν δεν πρόκειται να συνωμοτήσει! Θα μας γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του… Γιατί όπως έλεγαν σοφά και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Γι’ αυτό σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής κι αν έχουμε έναν στόχο ή ένα όνειρο, το μυστικό της επιτυχίας είναι η πίστη, πρώτα απ’ όλα στον εαυτό μας, καθώς και η αντίληψη πως ό,τι κάνουμε, το κάνουμε μόνο για εμάς! Η γνώμη των άλλων περισσεύει, ακόμη και των ίδιων μας των γονιών, όσο κυνικό κι αν ακούγεται, καθώς εμείς καθορίζουμε τις επιλογές μας και εν συνεχεία δημιουργούμε τη ζωή που θέλουμε να ζήσουμε. Κάνεις άλλος δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει!
Επομένως, τα πάντα κατορθώνεις με τη θέληση. Απλά λίγη υπομονή, αγάπη και πάθος χρειάζεται. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση στη ζωή από το να κάνεις και να πετυχαίνεις πράγματα που οι άλλοι αρχικά σου έλεγαν πως δεν ήσουν ικανός ή ικανή να κάνεις. Και τελικά να τα καταφέρνεις και να τους εκπλήσσεις. Είναι η απόλυτη ευτυχία.
Εξάλλου, ό,τι δε συνέβη ποτέ, είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά…
Γράφει η Κατερίνα Σχοινά, Φιλόλογος – Δημοσιογράφος
