Στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016, παρατηρήθηκε μεγάλη ιντερνετική κίνηση από ψευδείς ειδήσεις, που εξαπλώνονταν με ραγδαίους ρυθμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Παραδόξως, οι περισσότερες από αυτές δεν ήταν καν κατασκευασμένες στις ΗΠΑ. Πηγή αυτών των ειδήσεων ήταν τα Βαλκάνια και συγκεκριμένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκάλεσε μια μικρή πόλη της Βόρειας Μακεδονίας, η Veles, που είχε υψηλή κινητικότητα σε αυτό το φαινόμενο.
Οι περισσότερες από αυτές τις ψευδείς ειδήσεις, περιστρεφόντουσαν γύρω από τον, τότε υποψήφιο για Πρόεδρο των HΠΑ, Donald Trump, εκθειάζοντας τον και είχαν ως σκοπό την προσκόμιση περισσότερων ψήφων.
Ο όρος fake news, προήλθε από την αντίπαλο του Trump, την Hillary Clinton, όπου σε ομιλία της έκανε λόγo για την επιδημία των fake news και όρος υιοθετήθηκε άμεσα. Πλέον τα fake news, έχουν γίνει κεντρικό θέμα συζήτησης ομιλιών και είναι και αντικείμενο μελέτης, για το πως επηρεάζουν τη συνείδηση και τη γνώμη εκείνου που τα αναδημοσιεύει και τα διαβάζει.
Ο κύριος Μπλερ είναι ένας επαγγελματίας του είδους. Ήταν εργάτης σε οικοδομές που μεγάλωσε στη Μασαχουσέτη και η συγκεκριμένη εργασία τον εξαντλούσε και αναζήτησε κάτι άλλο που να τον γεμίζει. Αποφάσισε να δημιουργήσει ένα blog, όπου θα γράφει όσα ακριβώς πιστεύει, όμως αυτό δεν είχε μεγάλη απήχηση, αν και το θεωρούσε απελευθερωτικό.
Το blog του, δεν ήταν μια καρποφόρα επιχείρηση και εκείνος αναζητούσε κάτι το οποίο θα του έδινε χρήματα. Αποφάσισε λοιπόν, να αλλάξει τακτική και το blog του μετατράπηκε σε πηγή fake news. Οι αναγνώστες του το λάτρεψαν και το προτιμούσαν από τα λεγόμενα “mainstream media”.
Όταν οι ειδήσεις του άρχισαν να αποκτούν κλικ και προβολές ήταν σε θέση να παρατήσει τη δουλειά του στην οικοδομή και ήταν έτοιμος να ζήσει ως “συγγραφέας” fake news χρησιμοποιώντας τη διαφημιστική πλατφόρμα της Google για να εξαπλώσει τις “επιχειρήσεις” του.
Όμως, για κάθε δράση θα υπάρχει και αντίδραση και αυτή η αντίδραση έρχεται από το Βέλγιο, όπου ο προγραμματιστής Maarten Schenk, έχει αναπτύξει λογισμικό που μπορεί να εντοπίσει ποιες ειδήσεις θα γίνουν viral.
Δημιούργησε και εκείνος με τη σειρά του ένα blog, που απευθυνόταν σε ανθρώπους που αναζητούσαν την αλήθεια. Ο Schenk, εντόπιζε ειδήσεις που έγραφαν πως πέθανε η Clinton ή κάποιο άλλο μέλος του Δημοκρατικού κόμματος επί εβδομαδιαία βάση.
Κάθε ιστορία που εντόπιζε ο Schenk, προερχόταν από το blog του Μπλερ.
Μια από τις πιο δημοφιλείς ιστορίες του Μπλερ, ήταν αυτή για τον Ιμάμη από το Τέξας, που κατά τη διάρκεια του τυφώνα Χάρβεϊ, αρνήθηκε να φιλοξενήσει μουσουλμάνους. Για να δώσει πρόσωπο σε αυτό τον φανταστικό ιμάμη, χρησιμοποίησε τη φωτογραφία ενός υπαρκτού ιμάμη από τον Καναδά. Ο λόγος για τον άτυχο Ibrahim Hindy, ο οποίος “βομβαρδίστηκε” από εκατοντάδες μηνύματα στο twitter.
«Είχε αναστατωθεί, καθώς είχε γεμίσει το Twitter με το πρόσωπο του και οργισμένα μηνύματα για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Του έστειλα ένα εκατομμύριο συγγνώμες», λέει ο Μπλερ.
Σε μια από τις ιστορίες του Μπλερ, ενεπλάκησαν για ακόμη μια φορά, πραγματικά πρόσωπα και τότε ήταν που ο Schenk, γνώρισε για πρώτη φορά τον Μπλερ και απέδειξε, πως όσα γράφει ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας και μόνο.
Ο Schenk παραδέχτηκε πως τον θαυμάζει.
«Δεν θέλω να σε κλείσω», του είχε πει σε μια από τις συνομιλίες τους. «Θέλω απλά να αποδείξω ότι αυτό που γράφεις δεν έχει καμία βάση. Αλλά ο τρόπος που το κάνεις είναι εντυπωσιακός», του είχε πει.
«Είτε συμφωνεί κανείς είτε διαφωνεί, αυτό που κάνω είναι μορφή τέχνης. Τα περισσότερα από αυτά που γράφω, τα διαβάζω και εγώ και γελάω. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν κάποιος να τα διαβάζει και να τα πιστεύει όλα αυτά, είναι πραγματικά γελοίο», λέει χαρακτηριστικά ο Μπλερ.
Επιμέλεια: Γιώργος Μαράτσης
Πηγή: Lifo
