Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ο ποδοσφαιριστής της Football League, Λεωνίδας Κουτσούκης, έδινε τη δική του μάχη. Όχι σε αγώνες ανόδου με την ομάδα του, τη Ζάκυνθο, αλλά με τη λευχαιμία.
Όταν 22χρονος ποδοσφαιριστής διεγνώσθη με λευχαιμία, συγγενείς, φίλοι και γνωστοί έτρεξαν στο πλευρό του για να το στηρίξουν οικονομικά. Νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο του Αμβούργου, οπού έπειτα από εφτά μήνες, με συνεχείς μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών, πήρε εξιτήριο και βγήκε νικητής.
Η ενημέρωση για την κατάσταση της υγεία του, ήρθε από το ίδιο.
«Νιώθω πραγματικά ευλογημένος και ευτυχισμένος και ευχαριστώ τον θεό που μετά από τόση ταλαιπωρία, δίνοντας τον δυσκολότερο αγώνα της ζωής μου, παλεύοντας με την Λευχαιμία, μπορώ και χαμογελώ ξανά. Ενάμιση χρόνο μετά από όλη την ταλαιπωρία και 7 μήνες από την μεταμόσχευση μυελού των οστών μπορώ να πω πως είμαι καλά και οι εξετάσεις μου δόξα τω Θεώ συνεχίζουν να είναι καλές και εύχομαι και προσεύχομαι να παραμείνουν έτσι και τους επόμενους μήνες, χρόνια. Όλους αυτούς τους μήνες ονειρευόμουν αυτές τις ημέρες που θα είμαι ξανά έξω, έξω από τα νοσοκομεία, που θα έχω γυρίσει σπίτι μου και θα ζω την κάθε μέρα ξανά όπως παλιά και που θα κάνω ξανά σχέδια και όνειρα για το μέλλον μου. Θα ήθελα να πώ ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους σας, στους:
ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ, ΦΙΛΟΥΣ, ΓΝΩΣΤΟΥΣ, ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ που ευαισθητοποιήθηκατε με την περίπτωσή μου και με βοηθήσατε οικονομικά, ώστε να καταφέρω να ταξιδέψω και να νοσηλευτώ σε εξειδικευμένο κέντρο στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Αμβούργο Γερμανίας,όσο και ψυχικά βοηθώντας με, με την αγάπη και τα μηνύματά σας να μου ανεβάζετε το ηθικό και να μου δίνετε δύναμη και κουράγιο να συνεχίζω την κάθε μέρα δυναμικά μέχρι να τα καταφέρω. Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους γονείς μου και ευχαριστώ ξανα τον Θεό που τους είχα κοντά μου απο την πρώτη στιγμή μέχρι και την τελευταία, χωρίς να παραπονεθούν ούτε δευτερόλεπτο που ό,τι ζήτησα το είχα και που πάντα προσπαθούσαν να με κάνουν να νιώθω σαν να μην συνέβαινε τίποτα και πως ολα θα πάνε καλά αρκεί να κάνω υπομονή.
Νιώθω πραγματικά πολύ τυχερός που είχα δίπλα μου τόσους πολλούς ανθρώπους, ανθρώπους που έτρεξαν και έκαναν τα πάντα για εμένα, ανθρώπους που δεν με γνώριζαν καν και μου κράτησαν συντροφιά όλους αυτούς τους μήνες και που πλέον είμαστε φίλοι, ανθρώπους που πιστεύω τους έστειλε όλους ο Θεός για να με βοηθήσουν στον δύσκολο αγώνα μου και πιστεύω τα καταφέραμε όλοι μαζί. Αυτό που θα ευχηθώ μα φυσικά είναι Υγεία σε όλους μας, να είμαστε πάντα καλά, να μπορούμε να ζούμε την κάθε μέρα και να απολαμβάνουμε αυτό το όμορφο δώρο που μας χάρισε ο Θεός, που είναι η ζωή. Όσα ευχαριστώ και να πω δεν πιάνουν μια μπροστά σε όλη αυτήν την αγάπη, στήριξη και βοήθεια προς το πρόσωπο μου, αλλά είναι το λιγότερο που μπορώ να πω και πραγματικά είμαι ευγνώμων σε όλους σας. Επίσης, θα ήθελα να πω ότι οποιος μπορεί να συνεχίσει να βοηθάει ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάλογη περίπτωση, γιατί πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι που όπως εγώ σας χρειάστηκα, σας χρειάζονται και εκείνοι. Ο Θεός είναι μεγάλος και είναι πάντα δίπλα μας, αρκεί να είμαστε και εμείς δίπλα σε αυτόν».
