Η θεωρία πως ο Κουασιμόδος ήταν πραγματικό πρόσωπο ή έστω ότι ο βασίζεται σε πραγματικό πρόσωπο γεννήθηκε το 1999, όταν έφτασαν στην ιδιοκτησία του Tate Archive, τα απομνημονεύματα του Henry Sibson, ενός Βρετανού γλύπτη του 19ου αιώνα, που εργαζόταν στον Καθεδρικό Ναό, την ίδια εποχή που γραφόταν το βιβλίο “Η Παναγία των Παρισίων”.
Ο Sibson, στα γραπτά του περιέγραφε έναν λιθοξόο, ο οποίος είχε καμπούρα, όπως ακριβώς είχε και ο Κουασιμόδος. Ο μανιακός με το γράψιμο Sibson όμως, είχε επίσης γράψει εφτά τόμους για τη ζωή του και μέρος αυτών περιέγραφε τη δουλειά του στο Παρίσι, και τις προσπάθειες αναστήλωσης του Ναού.
Το γεγονός να γνώρισε ο Βίκτωρ Ουγκώ τους συναδέλφους του Sibson, δεν μπορεί να αποκλειστεί, καθώς επισκεπτόταν για ώρες την Παναγία των Παρισίων, για να προσκομίσει τις απαραίτητες λεπτομέρειες, ώστε να γράψει το μυθιστόρημα του.
Βρίσκοντας αυτά τα σημαντικά ευρήματα, ο αρχειοθέτης του Tate Archive, Adrian Glew, κατάλαβε πως πρέπει να συνεχίσει την αναζήτηση.
«Οταν είδα τις αναφορές αυτές και συνειδητοποίησα ότι αντιστοιχούν στην εποχή που ο Ουγκώ ενδιαφερόταν για τον καθεδρικό ναό, ένιωσα ένα ρίγος να µε διαπερνά και αποφάσισα να επιµείνω στην έρευνά µου», είπε στην «Daily Τelegraph» ο Adrian Glew.
Τα έγγραφα εξέτασε και ο καθηγητής Γαλλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Γουόργουικ, Σιν Χαντ.
«Φαίνονται αληθοφανή όλα αυτά», λέει, «και αν ο Ουγκώ πράγµατι εµπνεύστηκε από αυτόν τον παραµορφωµένο λαξευτή της πέτρας στη Νοτρ Νταµ, ανανεώνεται η εκτίμηση που τρέφουμε στις εκπληκτικές του ικανότητες να μεταμορφώνει λεπτομέρειες της πραγματικότητας, σε γλαφυρή μυθιστορηματική αφήγηση».
Επιμέλεια: Γιώργος Μαράτσης
Πηγή: Τα Νέα
