Ο Έλληνας ηθοποιός που δούλεψε με τον Σταλόνε, την Κάθριν Τέρνερ, και τον Μάικλ Ντάγκλας, και δεν έγινε ποτέ σταρ στην Ελλάδα.
Γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1937, στην Πάτρα. Ο πατέρας του ήταν ταξιδιωτικός πράκτορας και η μητέρα του καταγόταν από την Κέρκυρα, και ήταν νοικοκυρά. Όταν έγινε 9 χρονών μετακόμισαν στην Αθήνα, έτσι ο Σπύρος Ανδρουτσόπουλος, τέλειωσε το σχολείο στην Καλλιθέα. Από πολύ μικρός ήθελε να γίνει ηθοποιός. Η οθόνη, ήταν μέσα στα όνειρά του.
Άρχισε να βλέπει 2 ταινίες ημερησίως. Αρκετές φορές το έσκαγε από το σχολειό για να πάει στην κινηματογράφο. Πριν ακόμα τελειώσει τις σπουδές του στη Δραματική Σχολή Μιχαηλίδη, έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, στην ταινία «ματωμένο ηλιοβασίλεμα» του Ανδρέα Λαμπρινού.
Το υποκριτικό του ταλέντο σχολιάστηκε θετικά από το κοινό και από τους κριτικούς. Μετά ήρθε η ταινία, «ο θάνατος ενός φίλου» του Φραντζέσκο Ρόσι. Η Ιταλία τελικά, έγινε το δεύτερο σπίτι του κι έτσι από το 1960 έζησε κι εργάστηκε εκεί, κι έτσι έχασε τον λαμπρή εποχή του Ελληνικού κινηματογράφου, και γι’ αυτόν τον λόγο, δεν πρόλοβε να γίνει σταρ, στην πατρίδα του. Όμως πρόλαβε και συμμετείχε στην ταινία «Ντάμα Σπαθί», «Στεφάνια», «Έρωτας στην καυτή άμμο» και «Εκείνοι που ξέρουν ν’ αγαπούν».
Ο ξένος τύπος τον αποθέωνε, για το ταλέντο και την ομορφιά του. Το 1985 κατάφερε και μπήκε στο Χόλιγουτ. Συμμετείχε στην ταινία «Διαμάντι του Νείλοπυ», με πρωταγωνιστή τον Μάικλ Ντάγλας. Μετά ήρθαν πολλές επιτυχίες, όπως το «Ράμπο 3.
Έζησε στην Αμερική πολλά χρόνια… Όταν συνειδητοποίησε πως δεν του άρεσε η νοοτροπία των Αμερικανών, επέστρεψε στην πατρίδα του. Έχει παντρευτεί τέσσερις φορές, όμως δεν απόκτησε παιδιά.
Εμείς οι νεότεροι τον θυμόμαστε από το επιτυχημένο σίριαλ, «Δυο ξένοι» και στην έκτακτη συμμετοχή του «Της αγάπης Μαχαιριά», όπου πρωταγωνιστούσε.
Στάθηκε τυχερός που κατάφερε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό. Το ιερό τέρας του κινηματογράφου, πλέον ζει με τη σύζυγό του, την Λίλιαν Παναγιωτοπούλου,
στο χωρίο της Κορινθίας. λόγω οικονομικών προβλημάτων, Εγκατέλειψε την Πετρούπολη, όπου έμεναν. Ζει χωρίς πλούτη, και ανέσεις, όπως του αναλογούσαν…
Της Σοφίας Βαλαβάνη
