Η ταινία ήταν βασισμένη σε ένα από πρώτα μυθιστορήματα που γράφτηκαν ποτέ, το «Δάφνις και Χλόη» ενός Έλληνα συγγραφέα της Ρωμαϊκής εποχής
Δύο βοσκοί βρίσκουν παρατημένα ένα αγόρι και ένα κορίτσι σε μια παραλία της Λέσβου. Τα παιδιά φαίνεται πως δεν ανήκουν σε φτωχές οικογένειες και οι βοσκοί αποφασίζουν να τα αναθρέψουν. Ονομάζουν το αγόρι, Δάφνις και το κορίτσι Χλόη. Τα παιδιά μεγαλώνουν μαζί στη φύση και βοηθούν τους θετούς γονείς τους στη βοσκή των ζώων. Όταν μεγαλώνουν τα αθώα παιχνίδια μεταξύ τους μετατρέπονται σε ερωτικά χάδια και έπειτα από αρκετές περιπέτειες βρίσκουν την πραγματική τους καταγωγή και ζουν τον έρωτά τους. Είναι το μυθιστόρημα του 2ου αιώνα μ. Χ.
«Δάφνις και Χλόη». Συγγραφέας ήταν ο Έλληνας Λόγγος που θεωρείται από τους πρώτους μυθιστηριογράφους του κόσμου. Είναι το μοναδικό σωζόμενο έργο του Λόγγου, ο οποίος έζησε την περίοδο της Ρωμαϊκής εποχής πιθανόν στη Λέσβο, όπου και διαδραματίζεται η υπόθεση του έργου.
Δάφνις και Χλόη Το έργο του Λόγγου αποτελείται από 4 βιβλία. Λόγγος δεν ήταν το πραγματικό όνομα του συγγραφέα αλλά έχει προέλθει από παρερμηνεία της τελευταίας φράσης από το χειρόγραφο βιβλίο του «Λεσβιακῶν ἐρωτικῶν λόγοι».
Η ιστορία αγάπης των δύο βοσκών μεταφράστηκε πρώτη φορά στη Γαλλία το 1551 και σε πολλές χώρες τα επόμενα χρόνια. Για αρκετούς αιώνες έλειπε ένα κομμάτι από το έργο, το οποίο βρέθηκε τελικά αρχές του 19ου αιώνα στη Φλωρεντία από έναν Γάλλο.
Το βουκολικό μυθιστόρημα του Λόγγου ενέπνευσε πολλούς ζωγράφους και γλύπτες της εποχής που φιλοτέχνησαν αγάλματα και ζωγράφισαν πίνακες με τη μορφή των νεαρών βοσκών.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Ορέστης Λάσκος ήταν αδερφός του τελευταίου κυβερνήτη του υποβρυχίου «Κατσώνης», Βασίλη Λάσκου και του αφιέρωσε τη ποιητική συλλογή «Πλοίαρχος Λάσκος και άλλα ποιήματα», φωτογραφία tainiothiki.gr
Το αρχαίο βουκολικό ειδύλλιο διασκευάστηκε και έγινε ταινία το 1931 από τον Ορέστη Λάσκο, σημαντικό σκηνοθέτη και ποιητή του περασμένου αιώνα. Τον ρόλο του Δάφνι έπαιζε ο Έντισον Βήχος και τον ρόλο της Χλόης η ελληνοαμερικανίδα χορεύτρια, Λούση Μπατλή, που έλεγαν ότι ο Λάσκος είχε ερωτευτεί παράφορα. Η ταινία έδειχνε τους δύο νέους να περιφέρονται στις παραλίες και στα βουνά της Λέσβου και να παίζουν μεταξύ τους. Όταν αντίκρισαν ο ένας τον άλλον γυμνό άρχισαν να ερωτεύονται. Ένας νεαρός πρίγκιπας πολιορκεί τη Χλόη και προσπαθεί να τη βιάσει, αλλά τη σώζει ο αγαπημένος της. Το έργο τελειώνει όταν οι δύο νέοι μαθαίνουν ότι κατάγονται από διαφορετικές οικογένειες και μπορούν πλέον να ζήσουν τον έρωτά τους.
Η Χλόη βγάζει τα ρούχα της στη λίμνη.
Θεωρείται η πρώτη γυμνή εμφάνιση στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο.
Οι γυμνές σκηνές σήμερα δείχνουν αθώες και καθόλου αποκαλυπτικές. Όταν όμως η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στους κινηματογράφους στις 27 Ιουνίου 1931 υπήρξαν αντιδράσεις και πολλοί την αποκάλεσαν «πορνογράφημα». Για τον Λάσκο ήταν μια εισπρακτική επιτυχία που αργότερα χαρακτηρίστηκε ως «η πιο καλλιτεχνική ταινία του προπολεμικού καλλιτεχνικού κινηματογράφου».
Ήταν η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Λάσκου και η ταινία ήταν η πρώτη ταινία στην Ευρώπη που έδειχνε γυμνούς τους πρωταγωνιστές.
Απόσπασμα από το μεταφρασμένο έργο του Λόγγου. Η πρώτη νεοελληνική μετάφραση έγινε από τον Γιώργο Βενδότη. «Η Μυτιλήνη είναι της Λέσβος πολιτεία, μεγάλη κι όμορφη, επειδή χωρίζεται από περάματα, γιατί ή θάλασσα σιγομπαίνει στη ξηρά κ’είναι στολισμένη με γεφύρια από πελεκητή και λευκή πέτρα. Θα νόμιζες πως δεν βλέπεις πολιτεία παρά νησί». Φωτογραφία: tainiothiki.gr
Οι περισσότερες σκηνές γυρίστηκαν στη λίμνη Βουλιαγμένης και στη Λέσβο. Οι πρωταγωνιστές φορούσαν κοστούμια από τις Δελφικές Γιορτές που διοργανώθηκαν από τον Άγγελο Σικελιανό το 1927-1930 στους Δελφούς. Το αρνητικό και η αρχική κόπια της ταινίας χάθηκαν με το πέρασμα του χρόνου. Όπως συνέβη και με το μυθιστόρημα του Λόγγου, βρέθηκαν μετά από χρόνια στην Αμερική και αποκαταστάθηκαν το 1992 από την ταινιοθήκη της Ελλάδος με τη βοήθεια του Λάσκου….
Πηγή: mixanitouxronou.gr/
