Περίπου έναν αιώνα πίσω, περίπου 3000 χλμ μακρυά, ο Σταύρος,ένας μεσήλικας μεγαλέμπορας με αξιοζήλευτη περιουσία για την εποχή, αποφασίζει να εγκαταλείψει τις εφήμερες απολάυσεις για να δημιουργήσει οικογένεια.Η εκλεκτή, μια νεαρή κοπέλα απο την Πάτρα, γόνος ευγενικής, φράγκικης αλλά, κατεστραμμένης οικονομικά οικογένειας.Η ευτυχία-και κατάρα, όπως αποκαλύπτεται στη συνέχεια…- εκτυλίσσεται στο σπίτι με τις κόκκινες καμέλιες, το οποίο αποτελεί και το σήμα κατατεθέν του βιβλίου και της ιστορίας.
Το ταξίδι, όμως, δεν σταματά. Είναι ατελείωτο, αλλά και γρήγορο, αφού συναντάμε 3 διαφορετικές γενιές, σε 3 διαφορετικές περιόδους με απόσταση 30 χρόνων η καθεμία.Κοινός τόπος των 3 ιστοριών, η γιαγιά Σεβαστή και η μικρή Ελπίδα, όπου σε κάθε “πτήση” απο τη μία ιστορία προς την άλλη βρίσκονται εκεί για να μας κατατοπίσουν, και να μας θυμίσουν τα παραμύθια που μας νανούριζαν στα πρώτα μας χρόνια…
Στα παραμύθια, ωστόσο, δεν πρωταγωνιστούν μόνο το καλό, το όμορφο, και η αγάπη. Έτσι, έρχονται και εδώ να αρπάξουν την πρωτιά, το μίσος, ο φθόνος, η ενοχή, το ψέμα και η επανάληψη ενός τραγικού, αλλά αναπόφευκτου μοτίβου.Το μοτίβο αυτό, τον φαύλο κύκλο, που βασανίζει ασταμάτητα τους πρωταγωνιστές περνώντας απο γενιά σε γενιά, έρχεται να “ανοίξει” η Μοίρα, και να σπάσει μια και καλή με έναν μοναδικό τρόπο την “κατάρα ασθένειας” που περικλύει την οικογένεια…
Λίγα λόγια για το βιβλίο και την συγγραφέα
Η πένα της συγγραφέα μας ταξιδεύει στον χώρο και στο χρόνο.Σε ένα λιμάνι, που ουσιαστικά είναι το κέντρο του κόσμου, διασταυρώνοντας ηπείρους και φυλές.Ατμόπλοια φορτωμένα με μπαχαρικά, βιομηχανικά υλικά απο την Αφρική που θα οικοδομήσουν την Ευρώπη, ναυτικοί, καπεταναίοι, έμποροι, πόρνες, συνοδεύονται απο έντονο άρωμα θάλασσας και Μασσαλίας.
Η ιστορία ρέει πηγαία, όχι μόνο της οικογένειας, αλλά και η ιστορία της Ελλάδας και της Γαλλίας της εποχής, μέσα από τα φορέματα, τα ρούχα,το λεξιλόγιο, τις συνήθειες, τα πρόσωπα και τις μυρωδιές.Ο χρόνος αλλάζει διάσταση.Η χρονιά γίνεται μήνας, ο μήνας ημέρα, η ημέρα λεπτό, το λεπτό δευτερόλεπτο.Και κάθε δευτερόλεπτο είναι και ένας καινούργιος σταθμός στην ιστορία.
Όλο αυτό το «καλοστημένο» φόντο, η Γιώτα Γουβέλη, εργάστηκε σκληρά για να το ζωγραφίσει.Μήνες ολόκληρους, έκανε την έρευνά της σε σκονισμένες βιβλιοθήκες ώστε η κάθε λεπτομέρεια του βιβλίου να χρωματίζει αχνά και αβίαστα την ατμόσφαιρα της εποχής. Οι κενές σελίδες, έτοιμες να παντρευτούν με το μελάνι της, έγιναν η μόνη της σκέψη, στο φως του ήλιου, στο φως της λάμπας αλλά και στα όνειρά της.«Βασάνισε» τις λέξεις, την εικόνα, το συναίσθημα, ρώτησε τους τρισδιάστατους ήρωές της, συζήτησε μαζί τους και ενθουσιάστηκε με τη σχέση που δημιούργησαν.Στο μυαλό της, οι πρωταγωνιστές της είναι υπαρκτά πρόσωπα, και οι αντιδράσεις τους αληθινές.
Το ίδιο αληθινή είναι και η γραφή της. «Δεν δείχνει με το δάχτυλο», αφήνει τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Αντιμετωπίζει με ντελικάτο, δαντελωτό θα έλεγε κανείς, τρόπο τα προβλήματα και τις ενοχικές απολαύσεις των ηρώων της.Παρουσιάζει το πάθος και την λαχτάρα με μεγαλειώδη ένταση, σε παρασύρει, αλλά δεν υπόκειται σε υπερβολές.Το «μελό» στοιχείο περισσεύει άλλωστε, στην τόσο δυνατή εναλλαγή συναισθημάτων και στην ταύτιση που σε κατακλύζουν διαβάζοντας τις λέξεις της.
Δε διστάζει, επίσης, να αγγίξει ευαίσθητες ενότητες της εποχής μας, όπως οι οικονομικές δυσκολίες και η ξενιτιά.Τονίζει συνεχώς πως το χρήμα, η περιουσία, δεν είναι αρκετά για να ευτυχίσει κανείς.Τα πρόσωπα της ιστορίας «σκοντάφτουν» συνεχώς, ακαριαία και γρήγορα, σε οικονομικά σκαμπανευάσματα, αλλά αντιμετωπίζουν την «σφαλιάρα» της ζωής με αξιοπρέπεια και ορθότητα, αποφεύγοντας την γκρίνια και τις επιπόλαιες κινήσεις με σκοπό το κέρδος.Οι ίδιοι, εγκαταλείπουν συνεχώς την πατρίδα τους, το πατρικό τους σπίτι, την χώρα που μεγάλωσαν για να αναζητήσουν νέες εμπειρίες και ευκαιρίες. Άλλοι επιστρέφουν, για λίγο ή πολύ, άλλοι εγκαταλείπουν το παρελθόν για πάντα. Όμως για όλους, πατρίδα είναι κάτι διαφορετικό από ένα σπίτι ή ένα μέρος.
Είναι η μνήμη, οι μουσικές, τα αρώματα. «Είναι εκεί που βρίσκεται η καρδιά τους»…
Και τώρα έρχεται ο έρωτας.Αυτή η φτερωτή αγγελική οντότητα, που αψηφά τυφώνες και δαίμονες και εμφανίζεται σαν από μηχανής θεός κόντρα στον συμβιβασμό και την χλιαρότητα.Ο έρωτας της εποχής εκείνης, είναι έρωτας νουάρ.Είναι έρωτας παλιός ατόφιος.Είναι έρωτας πλατωνικός, δεν αναζητά το άγγιγμα, την επαφή.Αναζητά το μυστήριο, την ένταση, το τρέμουλο, το ραντεβού που δίνουν 2 ζευγάρια μάτια.Είναι γιατρειά, κάθε πληγωμένης καρδιάς.
Καθώς διαβάζεις, συνειδητοποιείς εύκολα την «αντρική υπόσταση» των ηρώων της. Την ταυτόχρονη επιθετικότητα και ενεργητικότητα των κινήσεων τους. Παρουσιάζονται να πατούν στα πόδια τους, αλλά εύκολα να «παραπατούν» σε ατασθαλίες.Είναι το ισχυρό φύλο, που όμως πολεμά συνεχώς με τις αδυναμίες του.
Η Γιώτα Γουβέλη φαίνεται να έχει συστηθεί με την ανδρική ψυχοσύνθεση, και θα ήταν αδύνατο άλλωστε να μη το κάνει, με την συνοδεία ισχυρών προσωπικοτήτων από τη στιγμή της γέννησής της, όπως αυτών του πατέρα, του αδερφού, του συζύγου, και του γιού της.Κάθε ένας από αυτούς της χάρισε ένα λιθαράκι, ένα κομμάτι του παζλ, τα οποία ενώνοντας, σκιαγράφησε το αντίθετο φύλο.
Τα “highlights” του βιβλίου
i. (σελ.20-21) φτώχεια -μίσος και αδικία ως αποτελέσματα της άθλιας κατάστασης
ii. (σελ. 31) ο Παναγιώτης και η ψυχική του κατάσταση
iii. (σελ.202) Μαντλέν και Μιχαήλ στο Παρίσι-η Μαντλέν ανοίγει την ψυχή της στον Μιχαήλ αν και μόλις τον γνώρισε-ανάγκη για επικοινωνία και ξέσπασμα
iv. (σελ. 338-339) Γάμος Μοσχού και Μιχαήλ-χορός, έρωτας, δυνατά συναισθήματα και αναμνήσεις.
v. (σελ.379-380) έρωτας της Ανδριάννας
Βιογραφικό σημείωμα για την συγγραφέα
Η Γιώτα Γουβέλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μεσολόγγι. Είναι απόφοιτος του Μαθηματικού Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στην πληροφορική και τη διοίκηση επιχειρήσεων. Αρχικά εργάστηκε στον χώρο της εκπαίδευσης και στη συνέχεια σε πολυεθνικές εταιρείες επικοινωνίας, ως υπεύθυνη Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Έχει τρία παιδιά και ζει με την οικογένειά της στην Αθήνα. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Η Μουσική του Κόσμου (2010), Το Σκίτσο (2011), Το Κεντρί της Πεταλούδας (2013), Το Μαγεμένο Ποτάμι (2014), Η Πρώτη Κυρία (2015), Η Νύφη της Μασσαλίας (2016) και Ματωμένα Εντελβάις (2017).
Επιμέλεια: Ηρώ Σιδέρη, Θεατρολόγος
