«Δεν υπήρξα ποτέ τόσο άσχημα σε όλη μου τη ζωή. Θεωρώ ότι θα εκτιμήσω πολλά πράγματα πλέον υπό διαφορετικό πρίσμα. “Η Diana Visigalli, 32 ετών από την Castelleone στην επαρχία της Perugia, εκπροσωπεί την φωνή εκείνων που κατάφεραν να βγουν ζωντανοί από τον κορωνοϊό. Είναι από εκείνους που νίκησαν τον φονικό ιό έχοντας όμως ακόμα τον τρόμο στα μάτια τους. “Δεν είναι αστείο. Αυτός ο ιός είναι απρόβλεπτος. Μολύνει τους πάντες αδιακρίτως.
Καταδικάζει τον άνθρωπο στη μοναξιά. Οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνοι, απομονωμένοι, μακριά από τους αγαπημένους τους. Αυτό είναι το χειρότερο” Αναρρώνει στο σπίτι της πλέον και ξαναθυμάται κυρίως τις εφιαλτικές νύχτες που πέρασε στη ΜΕΘ στο νοσοκομείο Oglio Po στο Casalmaggiore, όπου νοσηλεύτηκε. “Άκουγα να χτυπούν τα κουδούνια συνεχώς, έβλεπα τους γιατρούς να τρέχουν ασταμάτητα και τους ανθρώπους να υποφέρουν και να πεθαίνουν.”
Κατάσταση έκτακτης ανάγκης
Έχουν περάσει λίγες μέρες από την ανάρρωσή της, αλλά ορισμένες στιγμές ζωντανεύουν της στο μυαλό της δραματικά… «Το Covid-19 δεν είναι απλή γρίπη. Επί μια εβδομάδα προσπαθούσα να θεραπευτώ με παρακεταμόλη, αλλά ο πυρετός δεν υποχωρούσε και ακολούθησαν αναπνευστικές και γαστρικές επιπλοκές. Πήγα στο νοσοκομείο, και με νοσήλευσαν αρχικά σε μια στρατιωτική σκηνή. Θυμάμαι τη ζεστασιά από μια σόμπα και τις πρώτες εξετάσεις. Τότε αποκαλύφθηκε η αλήθεια –ήμουν θετική στον κορονωϊό-, φώλιασε ο φόβος μέσα μου και ταυτόχρονα ενισχύθηκε η εμπιστοσύνη μου στους γιατρούς: «Οι υπάλληλοι στον τομέα της υγείας εργάζονται σε περίπλοκες και αντίξοες συνθήκες».
Οι ρυθμοί εργασίας τους είναι εντατικοί γιατί πρέπει να σώσουν πάρα πολλές ζωές, ηλικιωμένους αλλά και νέους. Αυτός ο ιός χτυπά αδιακρίτως. Είμαι νέα και τα κατάφερα, αλλά μερικοί από τους συνομηλίκους μου βρίσκονται σε Μονάδες Εντατικής θεραπείας και αγωνίζονται για τη ζωή τους. “Πρόκειται για έναν αγώνα ενάντια στον χρόνο που κανένας δεν θέλει να χάσει. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό. Διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να σώσουν τις δικές μας. Τους ευχαριστώ εκ μέρους όλων”.
Επαναφορά στην κανονικότητα
Στο σπίτι η Diana φοράει μάσκα. «Προστατεύω τον εαυτό μου και δεν μετακινούμαι. Το χρωστάω σε μένα, στην οικογένειά μου, στους φίλους μου, σε όλους. Η κανονικότητα είναι ακόμα μακριά, αλλά προσπαθήστε να την ανακτήσετε με μικρά βήματα. Η υγεία μου είναι ακόμα επισφαλής, θα μου πάρει χρόνο για να ανακάμψω πλήρως». Κοιτάζει πίσω και είναι χαρούμενη που τα κατάφερε και προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της: “Χθες εργάστηκα λίγο, από το σπίτι φυσικά. Η κανονικότητα θα επιστρέψει, όχι σήμερα, ούτε αύριο, αλλά θα επιστρέψει”. Η Diana πιστεύει και ελπίζει σε αυτό: «Σε αυτή την κατάσταση που βρέθηκα αντιλήφθηκα ότι η καλοσύνη και η αλληλεγγύη κάνουν τη διαφορά. Είδα τις νοσοκόμες να με καλωσορίζουν, να με βάζουν σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι με τρυφερότητα, παρά την κατάσταση έκτακτης ανάγκης από τον μολυσματικό ιό. Έχω αντιληφθεί την αξία της ομοψυχίας και της εγγύτητας, παρά την απόσταση. Όταν είμαστε ενωμένοι, μπορούμε να νικήσουμε την πανδημία. «Μαζί, ενωμένοι, ακόμα και από απόσταση. Μένουμε σπίτι».
Η τραγική ιστορία του Τυφοειδούς Μαρίας αποκάλυψε τις επιπτώσεις στην υγεία των «υπερδιαστολείς»
Ο εντοπισμός του ενόχου πίσω από ένα ξέσπασμα τυφοειδούς πυρετού στη δεκαετία του 1900 στη Νέα Υόρκη ήταν μια σημαντική ανακάλυψη στο πώς οι φορείς χωρίς συμπτώματα μπορούσαν να διαδώσουν την ασθένεια.
Μαρτυρία του Ιταλού γιατρού Giuseppe Cipolla που αντιμετώπισε τους πρώτους ασθενείς του Covid-19
Ο Πνευμονολόγος Giuseppe Cipolla από το Lodi (Λομπαρδία) που αντιμετώπισε τους πρώτους ασθενείς του Covid-19 αναφέρει «ο κορωνοϊός είναι μια σοβαρή ασθένεια όχι μόνο για τους ηλικιωμένους»
Το νοσοκομείο του Lodi στην Lombardia ήταν το πρώτο ευρωπαϊκό μέτωπο στον αγώνα κατά του κορωνοϊού και ο πνευμονολόγος Giuseppe Cipolla διαχειρίστηκε το πρώτο κύμα ασθενών με Covid-19…
Από μια ημέρα στην άλλη βρέθηκαν αντιμέτωποι με την πρώτη μεγάλη έκρηξη του Covid-19 στην Ιταλία, εκτός της Κίνας. Ένα κύμα ξαφνικό, βίαιο και απροσδόκητο σε μέγεθος. Για τον Giuseppe Cipolla, 55 ετών, επικεφαλής του Πνευμονολογικού τμήματος του νοσοκομείου του Lodi, και για τους συναδέλφους του, η εβδομάδα στα μέσα Φεβρουαρίου σημάδεψε το τέλος της κανονικότητας και την αρχή μιας περιόδου έκτακτης ανάγκης που δεν είχε βιώσει ποτέ στην επαγγελματική ζωή του. Έχει περάσει ένας μήνας από τότε κι ο Cipolla δεν έχει ούτε μια μέρα, ούτε μια στιγμή ελεύθερη, όπως και όλοι οι άλλοι, γιατροί, νοσηλευτές και βοηθητικό προσωπικό του νοσοκομείου.
Μέχρι τη στιγμή που ξέσπασε ο κορωνοϊός η Πνευμονολογική Κλινική λειτουργούσε κανονικά κατά την χειμερινή περίοδο, αν και υπήρχαν κάποιες περιπτώσεις πνευμονίας που σχετίζονταν με την εποχική γρίπη, αλλά δεν υπήρχε τίποτα ασυνήθιστο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. «Είχα πάρει λίγες μέρες άδεια» αναφέρει ο Cipolla «όταν έλαβα τηλεφώνημα από το νοσοκομείο την Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου το βράδυ και το πρωί της Παρασκευής 21 ήμουν στη δουλειά. Τις πρώτες εβδομάδες ξεκινούσαμε στις 7 το πρωί και τελειώναμε στη 1 μετά τα μεσάνυχτα, επτά ημέρες την εβδομάδα.
Εκείνη την Παρασκευή έρχονταν σαν ορδές οι άνθρωποι που υπέφεραν και χρειάζονταν επειγόντως αναπνευστική υποστήριξη. Τα περιφερειακό νοσοκομείο του Codogno αναγκάστηκε να κλείσει και όλοι οι ασθενείς από την περιοχή του Basso Lodigiano νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο του Lodi. Δεν υπήρχε χρόνος για προβληματισμούς, έπρεπε να δράσουν άμεσα για να σώσουν ζωές «Πρέπει να ευχαριστήσω όλο το προσωπικό του νοσοκομείου μας, ήταν εξαιρετικό, καθώς και τους γιατρούς που ήρθαν να μας βοηθήσουν από άλλα νοσοκομεία. Υπήρξαμε η πρώτη γραμμή στη μάχη ενάντια στον Covid-19, και η εμπειρία μας ήταν αναγκαία για όλους ώστε να προετοιμάσουμε μια στρατηγική για την καταπολέμηση του ιού».
Με απόφαση της Διοίκησης και των γιατρών του Lodi διαχώρισαν τους θαλάμους ασθενών με κορωναϊό σύμφωνα με τη σοβαρότητά τους και ενίσχυσαν τους χώρους εντατικής θεραπείας. «Δημιουργήσαμε στη συνέχεια δύο ξεχωριστές προσβάσεις στα Επείγοντα περιστατικά μία για τους ασθενείς Covid-19 και μία για όλους τους υπόλοιπους».
Η νοσοκομειακή δραστηριότητα, ωστόσο συνεχίστηκε κανονικά με επεμβάσεις που δεν δέχονταν αναβολή όπως και η θεραπεία των ογκολογικών περιστατικών. Η αναδιοργάνωση και η προσαρμογή του νοσοκομείου του Lodi στις νέες πρωτόγνωρες ανάγκες χρησίμευσαν ως πρότυπο για τα άλλα νοσοκομεία που βρίσκονται τώρα στη μέση της μάχης. Ενώ αυξάνονται καθημερινά οι νεκροί στη γείτονα χώρα, η κατάσταση στην περιοχή του Lodi βελτιώνεται, αν και συνεχίζεται η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, διότι λειτούργησαν οι στρατηγικές περιορισμού που αποφασίστηκαν από τις Αρχές.
Το νοσοκομείο χρειάζονταν γιατρούς διότι τα περιστατικά ήταν πάρα πολλά. Έτσι επιστρατεύτηκε η βοήθεια των υπολοίπων διευθυντών του νοσοκομείου και η άφιξη στρατιωτικών γιατρών υπήρξε ανεκτίμητη. «Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι απαιτούνται ειδικές γνώσεις και δεξιότητες για αυτόν τον τύπο νόσου και ειδικότερα απαιτούντα δυο ειδικότητες: Πνευμονολόγοι και Εντατικολόγοι. Η νόσος είναι καινούρια, δεν μπορείς να επινοήσεις ποια είναι η απαιτούμενη θεραπεία σε μια νύχτα, για αυτό χρειάζεται μια ad hoc προετοιμασία».
Όσον αφορά την επικινδυνότητα του ιού, ο Cipolla ως πνευμονολόγος επισημαίνει «Τεχνικά, όποιος λέει ότι πρόκειται για μια μορφή γρίπης είναι σωστή αυτή η άποψη, γιατί ο κορωνοϊός είναι μια ασθένεια ιογενούς φύσης. Προσέξτε όμως. Πρόκειται για μια ίωση με δύο χαρακτηριστικά που την καθιστούν τρομακτική: είναι εξαιρετικά μεταδοτική και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή πνευμονία έως και στο 20% των περιπτώσεων».
Στις πρώτες μέρες επισκέπτονταν οι γιατροί κυρίως ηλικιωμένους, αλλά στη συνέχεια και νεότερους ασθενείς στο σπίτι τους. «Από την εμπειρία μας, μια κατηγορία κινδύνου είναι η ηλικιακή ομάδα 40 έως 60 ετών. Υγιή άτομα των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα είναι πλήρως λειτουργικό, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις αντιδρά υπερβολικά και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή φλεγμονή των πνευμόνων, που ονομάζεται ARDS (σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας), το οποίο απαιτεί θεραπεία στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Ευτυχώς, όμως, επειδή είναι σχετικά νέοι και υγιείς, η πρόβλεψη για αυτούς είναι καλή και οδηγεί σε ανάκαμψη, ενώ για τους ηλικιωμένους, δυστυχώς, η πορεία της νόσου είναι δυσμενής.
Υψηλό ποσοστό θνησιμότητας στη Λομβαρδία
Ο ιατρός Cipolla αναφέρει ότι δεν είναι επιδημιολόγος και ως εκ τούτου δεν έχει μια οριστική απάντηση για το μεγάλο ποσοστό θανάτων και περιστατικών στην Lombardia, αλλά θεωρεί ότι στην περιοχή τους οι περιπτώσεις του Covid-19 είναι πολύ περισσότερες από τις επίσημες. «Τα τεστ γίνονται μόνο σε ασθενείς στην αίθουσα επειγόντων περιστατικών, όχι σε ασθενείς στο σπίτι. Γνωρίζουμε μέσω του δικτύου γενικών ιατρών πολλές περιπτώσεις ασθενών που έχουν μολυνθεί και είναι στο σπίτι, αλλά ευτυχώς δεν αναπτύσσουν επιθετικές μορφές της νόσου. Μερικές φορές έρχονται στο νοσοκομείο για check-ups, αλλά στη συνέχεια τους στέλνουμε στο σπίτι επειδή δεν υπάρχει ανάγκη νοσηλείας. Και εδώ στην περιοχή του Lodi στην περιφέρεια της Lombardia, οι επιβεβαιωμένες περιπτώσεις είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου».
Γράφει η Βίκυ Μπαφατάκη
