Ο εξερευνητής του National Geographic Pablo Borboroglu υιοθετεί νέες προσεγγίσεις για τη διάσωση των μειούμενων πληθυσμών πιγκουίνων στην Παταγονία και όχι μόνο.
Η τεράστια έκταση της Παταγονίας παραμένει ως επί το πλείστον ανέγγιχτη από τον άνθρωπο, αλλά η χρόνια ρύπανση από πετρέλαιο, η κλιματική αλλαγή και η τοπική αλιεία εξακολουθούν να αποτελούν πολλούς κινδύνους για τους ζωικούς πληθυσμούς της περιοχής. Τα εκατομμύρια των πιγκουίνων Μαγγελάνου που επιστρέφουν εκεί για να αναπαραχθούν και να φωλιάσουν κάθε χρόνο δεν αποτελούν εξαίρεση.
“Είναι οι άρχοντες αυτού του τόπου”, λέει ο Pablo “Popi” Borboroglu, υδροβιολόγος και εξερευνητής του National Geographic. Ο Borboroglu, ο οποίος εργάζεται με αυτόν τον τοπικό πληθυσμό, είναι ο ιδρυτής και πρόεδρος της Global Penguin Society, ενός διεθνούς συνασπισμού διατήρησης που προστατεύει τα είδη πιγκουίνων του κόσμου.
“Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχουν μόνο τρία ή τέσσερα είδη πιγκουίνων και ότι όλοι ζουν στον πάγο εξαιτίας των ταινιών ή των κινουμένων σχεδίων”, λέει, αλλά αυτές οι υποθέσεις απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.
Από τα 18 είδη πιγκουίνων, μόνο τέσσερα περιορίζονται στην Ανταρκτική. Σε πολλά είδη πιγκουίνων δεν αρέσει καθόλου ο κρύος καιρός.
“Οι πιγκουίνοι που αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα είναι αυτοί που πρέπει να συνυπάρξουν με τους ανθρώπους”, σημειώνει.
Ο Borboroglu έχει συνειδητοποιήσει ότι η αμοιβαία επωφελής συνύπαρξη μεταξύ ανθρώπου και ζώου είναι απαραίτητη για την επιβίωση των πιγκουίνων. Η ομάδα του προωθεί τον οικοτουρισμό και προωθεί συζητήσεις με κυβερνήσεις και επιχειρηματίες. Σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες οι ηγέτες θέλουν να βοηθήσουν στη διάσωση των ειδών, αλλά οι σκληρές οικονομικές πραγματικότητες μερικές φορές μπαίνουν εμπόδιο.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν και νίκες. Πριν από δέκα χρόνια ο Borboroglu και η ομάδα του ανακάλυψαν μια νέα αποικία πιγκουίνων. Υπήρχαν μόνο έξι ζευγάρια που καταλάμβαναν μια περιοχή ανάμεσα σε σκουπίδια, φωτιές και ρύπανση.
“Το μέρος ήταν ένα χάος”, θυμάται ο Borboroglu. Παρ’ όλα αυτά, ήξερε ότι αν οι πιγκουίνοι μπορούσαν να αναπαραχθούν με επιτυχία και να ευδοκιμήσουν, οι συνθήκες ήταν κατάλληλες για μια μακροχρόνια αποικία. Έτσι, αυτός και η ομάδα του μελέτησαν την περιοχή, την προστάτευσαν και κατέστρωσαν ένα σχέδιο για να δώσουν κίνητρα στους ντόπιους.
Πίεσαν για τη δημιουργία μιας επιχείρησης οικολογικού τουρισμού και συνεργάστηκαν με τους τοπικούς φορείς για τα σχέδια διαχείρισης. Η προσπάθεια δημιούργησε θέσεις εργασίας για τουλάχιστον εννέα άτομα.
Ο Borboroglu συντονίζει επίσης ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που απευθύνεται σε παγκόσμιο διεθνές κοινό, τοπικές κοινότητες και σχολεία κοντά σε αποικίες πιγκουίνων σε αναπτυσσόμενες χώρες. Έχει πάει πάνω από 7.000 παιδιά σε αποικίες για να δουν πιγκουίνους για πρώτη φορά και έχει δωρίσει χιλιάδες βιβλία σε σχολεία. Έχει τιμηθεί με το βραβείο National Geographic/Buffett Award for Leadership in Conservation (2018), το χρυσό βραβείο Whitley, το βραβείο Rolex και έχει αναγνωριστεί από το Εθνικό Κογκρέσο της Αργεντινής για τις προσπάθειες διατήρησης που καταβάλλει.
Απόδοση: Βίκυ Μπαφατάκη
Πηγή: https://www.nationalgeographic.com/ 02.02.2022
& https://explorer-directory.nationalgeographic.org/pablo-garcia-borboroglu
