Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ακύρωσε δύο από τις πιο διάσημες αποφάσεις στην αμερικανική ιστορία, τις αποφάσεις Roe v. Wade και Planned Parenthood v. Casey, οι οποίες δήλωναν ότι το δικαίωμα της γυναίκας στην άμβλωση ήταν αυτονόητο στο αμερικανικό σύνταγμα. Με μια απόφαση 6-3 το δικαστήριο δήλωσε την Παρασκευή:
Το Σύνταγμα δεν παρέχει δικαίωμα στην άμβλωση- οι Roe και Casey ακυρώνονται- και η εξουσία ρύθμισης των αμβλώσεων επιστρέφει στους ανθρώπους και στους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους.
Ο ακριβής αριθμός είναι θέμα εικασιών, αλλά σύμφωνα με τον Γενικό Εισαγγελέα του Τέξας έχουν γίνει σχεδόν 70 εκατομμύρια αμβλώσεις στις ΗΠΑ από την απόφαση Roe v. Wade το 1973.
Το αποτέλεσμα της υπόθεσης Dobbs v. Jackson σημαίνει ουσιαστικά ότι οι πολιτείες είναι πλέον ελεύθερες να περιορίσουν ή ακόμη και να απαγορεύσουν τις αμβλώσεις – ή να τις υπερασπιστούν. Έχοντας ήδη ψηφίσει “νόμους ενεργοποίησης”, 13 πολιτείες θα έχουν απαγορεύσει τις αμβλώσεις εντός 30 ημερών. Σε άλλες πολιτείες έχουν ψηφιστεί μέτρα προστασίας για την ενίσχυση του δικαιώματος στην άμβλωση. Έτσι, οι μισές ή περισσότερες πολιτείες θα έχουν απαγορεύσει ή περιορίσει τις αμβλώσεις στο εγγύς μέλλον. Περίπου 20 πολιτείες έχουν διπλασιάσει την προστασία των αμβλώσεων, ορισμένες υποσχόμενες να γίνουν “ασφαλείς παράδεισοι” για τις γυναίκες που αναζητούν αμβλώσεις.
Αυτό που κάποτε αποτελούσε μια ηθική και βιοηθική συζήτηση έχει μετατραπεί σε λυδία λίθο για κομματική υποταγή. Έχει πολιτικοποιήσει ακόμη και το Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο κάποτε εξιδανικεύτηκε ως η ενσάρκωση της ψύχραιμης, ολυμπιακής αντικειμενικότητας.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, ένας Δημοκρατικός, κατήγγειλε την υπόθεση Dobbs κατά Τζάκσον: “Η απόφαση αυτή είναι το αποκορύφωμα μιας σκόπιμης προσπάθειας επί δεκαετίες να διαταραχθεί η ισορροπία του νόμου μας. Είναι η υλοποίηση μιας ακραίας ιδεολογίας και ένα τραγικό λάθος του Ανώτατου Δικαστηρίου”.
Ωστόσο, ο κυβερνήτης της Βιρτζίνια Γκλεν Γιάνγκκιν, ένας Ρεπουμπλικανός πολιτικός με εθνικό προφίλ, εξέδωσε μια δήλωση που διαψεύδει τον Μπάιντεν σε κάθε σημείο: “Είμαι υπερήφανος που είμαι κυβερνήτης υπέρ της ζωής και σκοπεύω να κάνω ό,τι μπορώ για να προστατεύσω τη ζωή. Η αλήθεια είναι ότι οι πολίτες της Βιρτζίνια θέλουν λιγότερες αμβλώσεις, όχι περισσότερες αμβλώσεις. Μπορούμε να οικοδομήσουμε μια διακομματική συναίνεση για την προστασία της ζωής των αγέννητων παιδιών, ειδικά όταν αρχίζουν να αισθάνονται πόνο στη μήτρα, και κυρίως για την υποστήριξη των μητέρων και των οικογενειών που επιλέγουν τη ζωή”.
Όπως παρατήρησε ο δικαστής Samuel A. Alito Jr. που έγραψε την απόφαση για την πλειοψηφία στην υπόθεση Dobbs κατά Jackson, πολλοί Αμερικανοί δεν είχαν ποτέ αποδεχθεί το σκεπτικό του Δικαστηρίου σχετικά με τις αμβλώσεις: “Μακριά από το να επιφέρουν μια εθνική διευθέτηση του ζητήματος των αμβλώσεων, οι αποφάσεις Roe και Casey φούντωσαν τη συζήτηση και βάθυναν το διχασμό”.
Ωστόσο, η ύπαρξη διχασμού ήταν ελάχιστα εμφανής στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία στάθηκαν στο πλευρό του προέδρου Μπάιντεν και των τριών διαφωνούντων δικαστών. Οι περισσότεροι ιατρικοί σύλλογοι (ο Πρόεδρος επικαλέστηκε την υποστήριξη της στάσης του από την Αμερικανική Ιατρική Ένωση και το Αμερικανικό Κολέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων) και οι βιοηθικολόγοι τρομοκρατήθηκαν από την ξαφνική ανατροπή ενός “συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος” στην άμβλωση που ίσχυε σχεδόν 50 χρόνια. Η υπόθεση Roe v. Wade κατοχύρωσε “το θεμελιώδες δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή και την ελευθερία σε θέματα οικογένειας και προσωπικής αυτονομίας”, δήλωσε ο Πρόεδρος – μια ανάλυση που υποστηρίχθηκε σχεδόν από όλα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένου του Nature και του New England Journal of Medicine.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση σχετικά με την κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης είναι το πόσο λίγη κάλυψη δίνεται στα επιχειρήματα που προβάλλουν οι αντίπαλοι της Roe v. Wade.
Για τους αντιπάλους της Roe, το ζήτημα είναι πώς να εξισορροπηθεί το δικαίωμα της γυναίκας στην προσωπική αυτονομία με το δικαίωμα του αγέννητου παιδιού στη ζωή. Για τους υποστηρικτές, από την άλλη πλευρά, το ζήτημα είναι πώς να εξισορροπηθεί η αυτονομία της γυναίκας έναντι της κυβερνητικής ρύθμισης της εγκυμοσύνης της. Η δήλωση του προέδρου Μπάιντεν, η οποία αποτελεί παράδειγμα της τελευταίας άποψης, δεν αναφέρει ποτέ το αγέννητο παιδί -εκτός από το να αναφερθεί σε ένα “παιδί του βιαστή” ή “το παιδί της αιμομιξίας”. Ακόμη και η Roe είχε αναγνωρίσει “το σημαντικό και νόμιμο συμφέρον του κράτους για τη δυνητική ζωή”. Ωστόσο, φαίνεται ότι στα 49 χρόνια που μεσολάβησαν από τη Roe, η συζήτηση για τη “δυνητική ζωή” έχει εξαφανιστεί από το λόγο των υποστηρικτών. Αυτό, θα μπορούσε να υποστηριχθεί, είναι σαν να αντιτίθενται στον έλεγχο της οπλοκατοχής χωρίς να αναφέρουν ποτέ τα θύματα των μαζικών πυροβολισμών.
Μέχρι οι δύο πλευρές να συμφωνήσουν για το ποια είναι τα γκολπόστ, θα είναι δύσκολο, ακόμη και αδύνατο, να αποφασίσουν πού θα τα τοποθετήσουν.
Απόδοση: Βίκυ Μπαφατάκη
Πηγή: https://bioedge.org/
