Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά πλάσματα. Ο τρόπος με τον οποίο επιβιώνουμε είναι μέσω των συνδέσεων με άλλους ανθρώπους, τουλάχιστον για τους περισσότερους από εμάς. Κάποια άτομα δεν συμπαθούν τόσο πολύ τους άλλους ανθρώπους. Όλοι αστειευόμαστε με αυτό, αλλά για κάποιους, αυτό είναι ένα πραγματικό ζήτημα. Οι ακοινώνητες αι οι αντικοινωνικές προσωπικότητες συχνά συγχέονται μεταξύ τους, αλλά ποιες είναι οι πραγματικές διαφορές;
Ορισμένες φορές οι άνθρωποι γεννιούνται με χαρακτηριστικά προσωπικότητας που τους καθιστούν αρνητικούς προς τους άλλους ανθρώπους. Μερικές φορές όλα αυτά αναπτύσσονται με την πάροδο του χρόνου μέσα από πληγές ή κακοποίηση.
Φυσικά, κάποιοι άνθρωποι προτιμούν να είναι μόνοι τους παρά να έχουν την παρέα άλλων. Οι ακοινωνικοί και οι αντικοινωνικοί ας αναμετρηθούν μεταξύ τους για να μάθουμε περισσότερα.
Ακοινωνικές vs αντικοινωνικές προσωπικότητες
Μια αντικοινωνική προσωπικότητα βασικά δεν θέλει να βρίσκεται κοντά σε άλλους ανθρώπους. Προτιμούν τη δική τους παρέα.
Φυσικά, το να είσαι αντικοινωνικός δεν είναι κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι εγκρίνουν. Αν κάποιος μέσα σε μια ομάδα είναι αντικοινωνικός, ουσιαστικά σας λέει ότι δεν θέλει να είναι εκεί. Για κάποιους όμως, αυτό είναι ένα τεράστιο κομμάτι της συνολικής τους προσωπικότητας.
Η αντικοινωνική συμπεριφορά συνήθως προκαλείται από την καταπίεση των συναισθημάτων τους, από την αρνητική οπτική γωνία που έχουν για τη ζωή και από κακές εμπειρίες του παρελθόντος.
Οι αντικοινωνικοί άνθρωποι αποφεύγουν την κοινωνική αλληλεπίδραση ή την παρουσία άλλων ανθρώπων επίτηδες. Συνήθως βρίσκονται στο δικό τους περιβάλλον ή απλά κάνουν πράγματα μόνοι τους.
Είναι αυτό άσχημο; Λοιπόν, όλοι μας θα μπορούσαμε να είμαστε πιο άνετοι με την παρέα μας. Το να περνάτε λίγο χρόνο μόνοι σας είναι στην πραγματικότητα κάτι καλό. Ωστόσο, όταν αυτό γίνεται κάτι συστηματικό, τότε είναι που γίνεται πρόβλημα. Χρειάζεστε συνδέσεις με άλλους ανθρώπους για να είστε ευτυχισμένοι, ικανοποιημένοι και, με πολλούς τρόπους, για να είστε υγιείς.
Τι προκαλεί την ανάπτυξη αντικοινωνικής προσωπικότητας;
Πολλά πράγματα προκαλούν αντικοινωνική συμπεριφορά, από τον αυτισμό έως τη σχιζοφρένεια και πολλά άλλα ενδιάμεσα. Όλα αυτά τα πράγματα μπορούν να κάνουν κάποιον εντελώς κοινωνικά ακατάλληλο.
Ο ακρογωνιαίος λίθος της αντικοινωνικής συμπεριφοράς είναι ο τρόπος με τον οποίο βλάπτει και διαταράσσει τους ανθρώπους που περιβάλλουν το άτομο, δηλαδή τους φίλους και τα μέλη της οικογένειας. Μπορεί επίσης να επηρεάσει δραστικά τις πιθανότητες ενός ατόμου να γνωρίσει κάποιον και να έχει μια βαθιά σχέση.
Όσον αφορά τις εργασιακές καταστάσεις, μπορούν επίσης να επηρεαστούν αρνητικά από την αντικοινωνική συμπεριφορά.
Ένα αντικοινωνικό άτομο συμπεριφέρεται με τρόπο όχι μόνο αρνητικό, αλλά μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για τους άλλους στην κοινωνία. Πολλοί παρουσιάζουν βίαιες συμπεριφορές σε διάφορους βαθμούς. Η κακοποίηση μπορεί να διαπράττεται προς άλλους ανθρώπους ή ζώα.
Φυσικά, αυτό δεν ισχύει για όλους – μερικοί άνθρωποι είναι απλώς αντικοινωνικοί και κρατούν τον εαυτό τους για τον εαυτό τους, αλλά είναι σημαντικό να γνωρίζετε τους διαφορετικούς βαθμούς που μπορεί να εμφανιστούν.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι κάθε άτομο είναι μοναδικό. Αυτό σημαίνει ότι ο συγκεκριμένος τύπος αντικοινωνικής συμπεριφοράς του μπορεί να είναι ελαφρώς διαφορετικός από αυτόν κάποιου άλλου.
Συνολικά, ωστόσο, τα ακόλουθα χαρακτηριστικά παρατηρούνται συχνά σε αντικοινωνικούς τύπους προσωπικότητας.
1. Δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για τους κανόνες του σωστού έναντι του λάθους
2. Συχνά λέει ψέματα ή αναστατώνει τους άλλους ανθρώπους
3. Έχουν έναν ασεβή τρόπο να συμπεριφέρονται στους άλλους ανθρώπους.
4. Χρησιμοποιεί συχνά τη γοητεία ως εργαλείο χειραγώγησης
5. Είναι υπερβολικά ισχυρογνώμων και αλαζόνας
6. Συχνά μπλέκει σε μπελάδες μερικές φορές με την αστυνομία
7. Αδυναμία να προγραμματίσει οτιδήποτε και συχνά αργεί
8. Χρήση βίας σε ορισμένες περιπτώσεις
9. Να είναι αρκετά εχθρικός ή εκνευρισμένος από τους άλλους ανθρώπους
10. Δεν έχει καμία ενσυναίσθηση για τους άλλους ανθρώπους
11. Επικίνδυνη συμπεριφορά χωρίς να λαμβάνει υπόψη την προσωπική ασφάλεια ή την ασφάλεια των άλλων ανθρώπων
12. Ανικανότητα να μάθει από τα λάθη του παρελθόντος
13. Αρκετά αναξιόπιστος γενικά
Συγκριτικά, τι είναι η ακοινωνική προσωπικότητα;
Στο φάσμα της ακοινωνικής έναντι της αντικοινωνικής προσωπικότητας, η ακοινωνική συμπεριφορά είναι διαφορετική. Οι ακοινωνικές προσωπικότητες είναι άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε κοινωνικές καταστάσεις λόγω του ότι αισθάνονται αμήχανα ή δεν έχουν τις κοινωνικές δεξιότητες που απαιτούνται για να τα πάνε καλά με τους άλλους ανθρώπους.
Δεν είναι ότι δεν θέλουν να κοινωνικοποιηθούν, είναι ότι αισθάνονται ότι δεν μπορούν. Αισθάνονται ότι κάτι τους εμποδίζει, και αυτό συνήθως είναι η αυτοπεποίθηση.
Οι ακοινωνικές προσωπικότητες δεν περιφρονούν τους άλλους ανθρώπους. Δεν θέλουν σκόπιμα να πληγώσουν κανέναν. Απλώς τους λείπουν τόσο οι δεξιότητες όσο και η αυτοπεποίθηση που απαιτούνται για να αλληλεπιδράσουν με τους άλλους. Για να το αντισταθμίσουν, αποφεύγουν εντελώς τις κοινωνικές καταστάσεις.
1. Οι ακοινώνητοι άνθρωποι στερούνται αυτοπεποίθησης
Η ακοινωνική προσωπικότητα στερείται αυτοπεποίθησης και δεξιοτήτων ανθρώπινης αλληλεπίδρασης. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι κάτι στο παρελθόν τους “χτύπησε” την αυτοπεποίθησή τους.
Μπορεί επίσης να είναι ότι είχαν κακή ανατροφή, ή ίσως απλά να έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση από την παιδική τους ηλικία. Ως αποτέλεσμα, συχνά κρατούν τον εαυτό τους μακριά από τους άλλους ανθρώπους και, ως εκ τούτου, δεν δίνουν στον εαυτό τους την ευκαιρία να εξασκήσουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες.
Αυτή είναι ίσως μία από τις μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ των ακοινωνικών και των αντικοινωνικών προσωπικοτήτων. Οι ακινώνητοι άνθρωποι τείνουν να είναι πολύ σίγουροι για τον εαυτό τους, αλλά οι ακοινωνικές προσωπικότητες είναι το αντίθετο.
2. Οι ακοινώνητοι άνθρωποι είναι συχνά νευρικοί και αβέβαιοι σε κοινωνικές καταστάσεις
Οι ακοινωνικές προσωπικότητες δεν είναι επιβλαβείς για κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό τους. Φοβούμενοι την απόρριψη, προτιμούν να είναι μόνοι τους παρά να νιώθουν άβολα προσπαθώντας να τα βρουν με τους άλλους. Αντί να αισθάνονται το πιθανό τσίμπημα της απόρριψης, προτιμούν να αποφεύγουν τους ανθρώπους και να περνούν τον περισσότερο χρόνο τους μόνοι τους.
3. Οι ακοινώνητοι άνθρωποι συχνά αισθάνονται σαν βάρος για τους άλλους ανθρώπους
Αυτό είναι το πιο ενοχλητικό μέρος του να είναι κανείς ακοινωνικός από πολλές απόψεις. Ένα ακοινώνητο άτομο βλέπει τον εαυτό του ως βάρος για τους άλλους στο κοινωνικό περιβάλλον. Αισθάνονται ότι απλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν και, ως αποτέλεσμα, προτιμούν να είναι μόνοι τους και να μην χρειάζεται να αντιμετωπίσουν το άγχος.
Συχνά έχουν πολύ λίγους, αν όχι καθόλου, φίλους ή στενούς γνωστούς στη ζωή τους. Αυτό συμβαίνει απλώς επειδή επιλέγουν να είναι μόνοι τους παρά να αναζητούν την παρέα των άλλων. Εξαιτίας αυτής της αυτοεπιβαλλόμενης απομόνωσης, αντιμετωπίζονται αρνητικά από τους γύρω τους.
Θα μπορούσατε να πείτε ότι είναι απλώς παρεξηγημένοι και αυτή είναι μια σημαντική διαφορά στη σύγκριση μεταξύ των ακοινώνητων και των αντικοινωνικών ατόμων.
4. Ένα ακοινωνικό άτομο επιλέγει συχνά εποικοδομητικούς τρόπους για να αποφύγει την αλληλεπίδραση
Για ένα ακοινώνητο άτομο, η συναναστροφή με άλλους προκαλεί τόσο άγχος που τείνει να είναι νευρικό και ανήσυχο όταν βρίσκεται με άλλους. Ως αποτέλεσμα, επινοούν δημιουργικούς και εποικοδομητικούς τρόπους για να αποφύγουν να βρεθούν σε ένα ομαδικό περιβάλλον.
Αυτή η συμπεριφορά τους εξοστρακίζει ακόμη περισσότερο και τους καθιστά παρείσακτους. Όλα αυτά ενισχύουν το αίσθημα ότι δεν ανήκουν στην ομάδα.
Επιλογές θεραπείας για την ακοινωνική vs αντικοινωνική προσωπικότητα
Σε γενικές γραμμές, η αντικοινωνική συμπεριφορά είναι μια πιο δύσκολη στη θεραπεία διαταραχή προσωπικότητας, επειδή περιλαμβάνει βία κατά των άλλων. Η θεραπεία για την αντικοινωνική συμπεριφορά είναι συχνά απαραίτητη για να σταματήσουν να βλάπτουν άλλους ανθρώπους. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με κάθε είδους θεραπεία για ένα ζήτημα προσωπικότητας, το άτομο πρέπει πρώτα απ’ όλα να αναγνωρίσει ότι υπάρχει πρόβλημα και στη συνέχεια να αναζητήσει βοήθεια για να το διορθώσει.
Τα παρακάτω είναι συχνά μέθοδοι θεραπείας για αντικοινωνικούς τύπους προσωπικότητας.
1. Συνδυασμός ψυχοθεραπείας και φαρμακευτικής αγωγής
2. Θεραπεία τροποποίησης της συμπεριφοράς – Αυτός ο τύπος θεραπείας επικεντρώνεται στην οικοδόμηση αυτοελέγχου και στην αποφυγή παρορμητικών ενεργειών.
3. Τεχνικές διαχείρισης του άγχους
Χορηγούνται φάρμακα για την αντιμετώπιση υποκείμενων παθήσεων, όπως η σχιζοφρένεια ή η κατάθλιψη. Η ελπίδα είναι ότι η φαρμακευτική αγωγή βοηθά στη μείωση της αντικοινωνικής συμπεριφοράς που μπορεί να οδηγήσει στο να βλάψει άλλους ή να προκαλέσει προβλήματα.
Θεραπεία της ακοινωνικής συμπεριφοράς
Οι ακοινώνητοι άθρωποι, επειδή συνήθως δεν αποτελούν κίνδυνο για τους γύρω τους, συνήθως δεν λαμβάνουν τη βοήθεια που χρειάζονται. Συχνά είναι κάτω από την αλλαγή της δικής τους συμπεριφοράς. Προφανώς, αυτό μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα, καθώς είναι ευκολότερο να το λες παρά να το κάνεις.
Ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσετε κάποιον με τάσεις ακοινωνικής προσωπικότητας είναι να ενισχύσετε την αυτοπεποίθησή του σε κοινωνικές καταστάσεις και συγκεντρώσεις. Η θεραπεία θα μπορούσε επίσης να είναι μια επιλογή αν και λιγότερο πιθανή.
Επιπλέον, οι ακοινωνικές προσωπικότητες επωφελούνται από τα παιχνίδια ρόλων. Λένε ότι η εξάσκηση τελειοποιεί και σε αυτή την περίπτωση, αυτό είναι αλήθεια. Το μπρος-πίσω μοτίβο της συζήτησης είναι κάτι που μπορεί να εξασκηθεί. Όσο περισσότερο το κάνουν, τόσο πιο εύκολο θα γίνει και τόσο πιο σίγουροι θα νιώθουν.
Όσο περισσότερο καταλαβαίνουν πώς να αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους, τόσο λιγότερο αποφεύγουν να βρίσκονται κοντά σε άλλους και τόσο λιγότερο άγχος βιώνουν όταν ωθούνται σε κοινωνικές συναθροίσεις. Η αφαίρεση του άγχους είναι συχνά το κλειδί για το άνοιγμα του ακοινώνητου ατόμου. Αυτό τους επιτρέπει να αφήσουν τους άλλους να μπουν στον κόσμο τους αντί να κρύβονται από το φόβο της απόρριψης.
Οι ακοινωνικές έναντι των αντικοινωνικών προσωπικοτήτων είναι πολύ διαφορετικές. Τα αντικοινωνικά άτομα περιφρονούν τους άλλους και συχνά ασκούν βία, ενώ η ακοινωνική προσωπικότητα χρειάζεται καθοδήγηση για να περιηγηθεί στις κοινωνικές καταστάσεις.
Επιμέλεια κειμένου: Βίκυ Μπαφατάκη
