Νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Ethics in Mental Health διαπίστωσε ότι η καθιέρωση της εθελοντικής υποβοήθησης του θανάτου (VAD) απέτυχε να μειώσει το ποσοστό των αυτοκτονιών χωρίς υποβοήθηση στην αυστραλιανή πολιτεία της Βικτώριας.
Στην πραγματικότητα, από τότε που τέθηκε σε ισχύ ο νόμος, οι αυτοκτονίες μεταξύ των ηλικιωμένων στη Βικτώρια αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 50 τοις εκατό.
Στις 5 Δεκεμβρίου 2017, η Βικτώρια ήταν η πρώτη πολιτεία που νομιμοποίησε την VAD στην Αυστραλία. Ένα βασικό επιχείρημα που βοήθησε στην αλλαγή της συζήτησης υπέρ της αλλαγής του νόμου διατυπώθηκε από το δικαστήριο των ιατροδικαστών σε επιτροπή του κοινοβουλίου της Βικτώριας. Ο ιατροδικαστής της Βικτώριας John Olle περιέγραψε συγκλονιστικές περιπτώσεις ανθρώπων με ανίατες ασθένειες που είχαν βάλει τέλος στη ζωή τους. Το σαφές συμπέρασμα ήταν ότι πολλές από αυτές τις αυτοκτονίες δεν θα είχαν συμβεί αν ήταν διαθέσιμο το VAD. Είπε ότι αυτό συνέβαινε με ρυθμό “50 περιπτώσεων ετησίως”.
Τα στοιχεία του Olle αναδείχθηκαν από τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης εκείνη την εποχή και επισημάνθηκαν από τον Andrew Denton, ιδρυτή του Go Gentle Australia, στην εκστρατεία του για τη νομιμοποίηση των VAD. Σε πολυάριθμα άρθρα του, ο Denton έκανε δημοφιλή τη στατιστική του ιατροδικαστή “50 περιπτώσεις αυτοκτονιών κάθε χρόνο”, που μερικές φορές αναδιατυπώνεται ως “μία αυτοκτονία την εβδομάδα”. Το επιχείρημα αυτό ήταν καθοριστικό για τις συστάσεις της κοινοβουλευτικής επιτροπής και το επικαλέστηκαν οι περισσότεροι από εκείνους που τάχθηκαν υπέρ του νομοσχεδίου στη συζήτηση στο Κοινοβούλιο, μεταξύ των οποίων η Jill Hennessy, υπουργός Υγείας, και ο πρωθυπουργός Daniel Andrews.
Τι συνέβη λοιπόν στα ποσοστά αυτοκτονιών στη Βικτώρια από τότε που τέθηκε σε ισχύ ο νόμος τον Ιούνιο του 2019; Αντί να παρατηρηθεί μείωση, υπήρξε αύξηση των αυτοκτονιών χωρίς υποβοήθηση, και ιδίως μεταξύ των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω. Αυτές αυξήθηκαν από 102 το 2018 σε 156 το 2022, σύμφωνα με τα στοιχεία του μητρώου αυτοκτονιών της Βικτώριας.
Στην πραγματικότητα, ενώ οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν μεταξύ των ηλικιωμένων, οι οποίοι επηρεάζονται πιο άμεσα από το VAD, οι αυτοκτονίες δεν αυξήθηκαν μεταξύ των ατόμων κάτω των 65 ετών. Η αύξηση των αυτοκτονιών ηλικιωμένων ήταν επίσης πολύ μεγαλύτερη από την αύξηση των αυτοκτονιών ηλικιωμένων στη γειτονική Νέα Νότια Ουαλία, η οποία εφάρμοσε την VAD μόλις τον Νοέμβριο του 2023. Τα ευρήματα αυτά δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Ethics in Mental Health.
Δεν υπήρξαν ενδείξεις μείωσης των αυτοκτονιών μετά την εφαρμογή της VAD. Η μελέτη διαπίστωσε ότι, αντί για 50 λιγότερες αυτοκτονίες ετησίως μεταξύ των ηλικιωμένων στη Βικτώρια, υπήρξε αύξηση κατά 54 ετησίως, δηλαδή μία αυτοκτονία την εβδομάδα.
Η ιδέα ότι η VAD θα βοηθούσε στην πρόληψη “μιας αυτοκτονίας την εβδομάδα” στη Βικτώρια επαναλήφθηκε και σε άλλες πολιτείες, καθώς κάθε μία ακολούθησε το παράδειγμα της Βικτώριας στη νομιμοποίηση της VAD.
Καθώς η Βικτώρια επανεξετάζει την εφαρμογή του νόμου του 2017 για την οικειοθελή υποβοήθηση του θανάτου και καθώς το Australian Capital Territory και το Northern Territory εξετάζουν αν θα ακολουθήσουν το παράδειγμα των αυστραλιανών πολιτειών, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι ένα βασικό επιχείρημα που προβάλλεται υπέρ της νομιμοποίησης δεν υποστηρίζεται από τα στοιχεία. Η εισαγωγή της VAD δεν οδήγησε σε μείωση της συμβατικής μη υποβοηθούμενης αυτοκτονίας.
Η Αυστραλία πρέπει να κάνει περισσότερα για να αντιμετωπίσει τον πόνο και την απελπισία των ατόμων άνω των 65 ετών που πεθαίνουν από αυτοκτονία στην Αυστραλία. Το να τους προσφέρεται η ευκαιρία να πεθάνουν με VAD δεν έχει βοηθήσει. Αυτό που χρειάζεται είναι να προσφερθεί στους ηλικιωμένους καλύτερη υποστήριξη για να ζήσουν καλά είτε στην ασθένεια είτε στην υγεία.
από τον Καθηγητή David Albert Jones
Ο καθηγητής David Albert Jones είναι διευθυντής του Κέντρου Βιοηθικής Anscombe της Οξφόρδης, ο οποίος διορίστηκε το 2010. Είναι επίσης ερευνητής στο Blackfriars Hall του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και καθηγητής Βιοηθικής στο Πανεπιστήμιο St Mary’s του Twickenham. Ο καθηγητής Jones σπούδασε Φυσικές Επιστήμες και Φιλοσοφία στο Cambridge (1984-1987) και Θεολογία στην Οξφόρδη (1992-2000).Το 2002 διορίστηκε ανώτερος λέκτορας στο Πανεπιστήμιο St Mary’s, Twickenham, όπου συνέβαλε στην καθιέρωση ενός μεταπτυχιακού προγράμματος στη Βιοηθική. Στη συνέχεια, διορίστηκε καθηγητής Βιοηθικής και συνίδρυσε το Κέντρο Βιοηθικής και Αναδυόμενων Τεχνολογιών.
Πηγή: https://bioedge.org/
