Ο Martin Couney κουβαλούσε ένα μυστικό μαζί του, αλλά τα αποτελέσματα είναι αδιαμφισβήτητα

Ο Martin Couney κρατάει την Beth Allen, ένα πρόωρο μωρό που βρισκόταν στην ατραξιόν του Coney Island. Beth Allen

Νοσοκόμες με κολλημένες λευκές στολές και γιατροί με ιατρικές ρόμπες φρόντιζαν τα μωρά σε θερμοκοιτίδες από γυαλί και ατσάλι. Τα βρέφη είχαν γεννηθεί πολλές εβδομάδες πρόωρα και πολύ κάτω από το υγιές βάρος γέννησης. Τα καταστήματα δεν έφτιαχναν ρούχα αρκετά μικρά για να χωρέσουν στα μικροσκοπικά, σκελετωμένα κορμιά τους, οπότε οι νοσοκόμες τα έντυναν με ρούχα κούκλας και πλεκτά σκουφάκια.

Μια πινακίδα πάνω από την είσοδο έγραφε “Ζωντανά μωρά σε θερμοκοιτίδες” με τόσο μεγάλα γράμματα που μπορούσαν να διαβαστούν από την άλλη άκρη του χώρου της Παγκόσμιας Έκθεσης του Σικάγο, η οποία πραγματοποιήθηκε επί 18 μήνες το 1933 και το 1934. Το έκθεμα της θερμοκοιτίδας βρεφών κατασκευάστηκε με κόστος 75.000 δολάρια (αξίας 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων σήμερα) και ήταν βαμμένο σε πατριωτικό κόκκινο, λευκό και μπλε χρώμα.

Υπεύθυνοι ήταν ο κορυφαίος παιδίατρος του Σικάγο Dr. Julius Hess και ο Martin Couney, ο οποίος ήταν γνωστός σε όλη την Αμερική ως “ο γιατρός της θερμοκοιτίδας”. Ο Couney ήταν ένας δύσμορφος άντρας στα 60 του, με αραιά γκρίζα μαλλιά, μουστάκι και καμπούρα, κάτι που αποδίδει χαριτολογώντας σε μια ζωή σκύβοντας πάνω από μωρά. Ο Couney και ο Hess απασχολούσαν μια ομάδα έξι νοσοκόμων και δύο βρεφοκόμων.

Ο Μartin Couney είχε διευθύνει για περισσότερες από τρεις δεκαετίες εκθέσεις με θερμοκοιτίδες βρεφών, στις οποίες πρόωρα μωρά εκτίθεντο στο κοινό, με πιο γνωστή την έκθεση στο Coney Island της Νέας Υόρκης. Οι απελπισμένοι γονείς τον θεωρούσαν επί μακρόν σωτήρα, ο οποίος προσέφερε ιατρική βοήθεια στα μωρά που η κυρίαρχη ιατρική είχε ξεγράψει ως “αδύναμα”.

O εκθεσιακός χώρος

Αλλά για τον Hess, ο οποίος είχε συνηθίσει να εκτελεί το έργο του σε ένα πιο συμβατικό νοσοκομειακό περιβάλλον, αυτό ήταν μια πρώτη φορά στην καριέρα του.

Η έκθεση έκανε θραύση στο κοινό του Σικάγο, το οποίο πλήρωσε 25 σεντς και συνέρρεε κατά εκατοντάδες χιλιάδες για να δει τα μωρά.

Για να γιορτάσουν την επιτυχία της εγκατάστασής τους, ο Couney διοργάνωσε μια γιορτή ” Homecoming ” στις 25 Ιουλίου 1934, για τα μωρά που είχαν “αποφοιτήσει” από τις θερμοκοιτίδες στην Παγκόσμια Έκθεση του Σικάγο το προηγούμενο καλοκαίρι. Από τα 58 μωρά που είχαν φροντίσει οι Couney και Hess το 1933, τα 41 επέστρεψαν με τις μητέρες τους για την επανένωση. Το γεγονός μεταδόθηκε ζωντανά από το τοπικό ραδιόφωνο και σε όλο το χώρο της έκθεσης.

Στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα, το έκθεμα του Couney παρουσιάστηκε από τον εκφωνητή όχι ως ένα επιπόλαιο υπερθέαμα, αλλά ως μια ανεκτίμητη ιατρική εγκατάσταση:

Ο σταθμός θερμοκοιτίδας για πρόωρα μωρά… δεν είναι πρωτίστως ένας χώρος έκθεσης μικροσκοπικών βρεφών. Αντίθετα, είναι στην πραγματικότητα ένας σταθμός διάσωσης, όπου τα πρόωρα γεννημένα μωρά μεταφέρονται από κορυφαία νοσοκομεία της πόλης, για τη φροντίδα και την προσοχή που τους παρέχεται. Ο χώρος είναι άψογος, με γιατρούς και πτυχιούχους νοσηλευτές σε συνεχή παρουσία…

Εξαιτίας του σκηνικού του θεάματος στο οποίο δραστηριοποιούνταν, η καριέρα του Couney ήταν πάντα αμφιλεγόμενη. Πολλοί από τους επαγγελματίες ιατρούς αντιμετώπιζαν τον “γιατρό της θερμοκοιτίδας” με καχυποψία, άλλοι με απόλυτη εχθρότητα. Ο Σύλλογος της Νέας Υόρκης για την Πρόληψη της Κακοποίησης των Παιδιών είχε επανειλημμένα κατηγορήσει τον Couney ότι εκμεταλλευόταν τα μωρά και έθετε σε κίνδυνο τη ζωή τους, βάζοντάς τα σε επίδειξη.

Καμία από τις καταγγελίες δεν έγινε δεκτή και τη δεκαετία του 1930, ο Couney είχε επιτέλους θεωρηθεί σοβαρά ως πρωτοπόρος της ιατρικής. Η επαγγελματική συνεργασία του Couney με τον Hess σηματοδότησε ένα σημαντικό στάδιο στην καριέρα του.

Αλλά κάνοντας έρευνα για το ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ μου Life Under Glass, το οποίο θα μεταδοθεί από σταθμούς του NPR σε όλη τη χώρα τον Αύγουστο, και για το βιβλίο μου Miracle at Coney Island, έκανα μια απίστευτη ανακάλυψη για έναν άνθρωπο που έχει την αξίωση να αλλάξει την πορεία της αμερικανικής νεογνικής ιατρικής.

Ο Couney δεν απέκτησε ποτέ τα προσόντα του γιατρού.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Couney δήλωσε ότι είχε σπουδάσει ιατρική στη Λειψία και το Βερολίνο. Ωστόσο, δεν μπόρεσα να βρω κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι ο Couney (ή ο Cohn/Cohen, όπως ήταν γνωστός τότε) είχε σπουδάσει ιατρική σε πανεπιστήμιο οποιασδήποτε πόλης. Για να γίνει κάποιος γιατρός στη Γερμανία, έπρεπε να γράψει μια διατριβή. Η Εθνική Ιατρική Βιβλιοθήκη των ΗΠΑ διαθέτει αντίγραφα των γερμανικών αρχείων: οι βιβλιοθηκονόμοι δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν διατριβή που να έχει γραφτεί από τον Couney.

Ο Couney υπέφευγε σκόπιμα σχετικά με την ημερομηνία και τον τόπο γέννησής του. Ανακάλυψα ότι μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1888 σε ηλικία 19 ετών. Όμως κάποιος σε αυτή την ηλικία δεν θα ήταν αρκετά μεγάλος για να έχει σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της Λειψίας και του Βερολίνου προτού κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι στο γόνατο του Pierre Budin, του πατέρα της ευρωπαϊκής νεογνικής ιατρικής, όπως ισχυρίστηκε ο Couney σε πολλές συνεντεύξεις στον Τύπο.

Στην απογραφή του 1910 στις ΗΠΑ, ο Couney ανέφερε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως, “χειρουργικά όργανα”. Παρόλο που ο Couney ισχυρίστηκε ότι ήταν ο εφευρέτης μιας θερμοκοιτίδας, δεν μπόρεσα να βρω κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι κατοχύρωσε μια πατέντα θερμοκοιτίδας στις Η.Π.Α. Το πιθανότερο είναι ότι ο Couney ήταν τεχνικός. Ωστόσο, το 1930 περιγράφει τον εαυτό του στην απογραφή ως “ιατρό”.

Με την πάροδο του χρόνου, η επιτυχία της εγκατάστασης του Couney άρχισε να προσελκύει την προσοχή ορισμένων από τους κορυφαίους παιδίατρους της Αμερικής. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1930, λίγα αμερικανικά νοσοκομεία διέθεταν θερμοκοιτίδες, οπότε οι γιατροί έστελναν τα πρόωρα μωρά σε αυτόν.

Ο Couney δεχόταν μωρά από όλα τα περιβάλλοντα, ανεξάρτητα από τη φυλή ή την κοινωνική τάξη, μια εξαιρετικά προοδευτική πολιτική, ειδικά όταν ξεκινούσε. Δεν έπαιρνε δεκάρα από τους γονείς των μωρών.Το 1903 η φροντίδα κάθε μωρού κόστιζε περίπου 15 δολάρια (που ισοδυναμούν με περίπου 405 δολάρια σήμερα) την ημέρα- ο Couney κάλυπτε όλα τα έξοδα μέσω των τελών εισόδου.

Προφανώς αγνοώντας ότι ο Couney δεν ήταν ειδικευμένος γιατρός, παιδίατροι άρχισαν να έρχονται στο χώρο του εκθεσιακού χώρου για να συνεργαστούν με τον Couney και να μελετήσουν τα μωρά που φρόντιζε.

Ο διακεκριμένος καθηγητής του Yale, παιδίατρος και ψυχολόγος παιδικής ανάπτυξης Arnold Gesell επισκέφθηκε τον Couney πολλές φορές στην Παγκόσμια Έκθεση της Νέας Υόρκης το 1939. Ο Gesell έφερε μαζί του έναν εικονολήπτη για να κινηματογραφεί τα μωρά στις εγκαταστάσεις του Couney.

Είναι ενδιαφέρον ότι όταν ο Gesell έγραψε το βιβλίο του,

Η εμβρυολογία της συμπεριφοράς: Οι απαρχές του ανθρώπινου νου,

απέφυγε κάθε αναφορά στον Couney ή στο σκηνικό της έκθεσης όπου είχε πραγματοποιήσει μεγάλο μέρος της έρευνάς του. Αντίθετα, όταν το 1922, ο Hess έγραψε το πρώτο εγχειρίδιο για τον πρόωρο τοκετό που εκδόθηκε στις ΗΠΑ, το Premature and Congenitally Diseased Infants, έγραψε: “Επιθυμώ να αναγνωρίσω την ευγνωμοσύνη μου στον Dr Martin Couney”.

Από όλες τις επαγγελματικές συναναστροφές του Couney, η φιλία του με τον Morris Fishbein, τον αμφιλεγόμενο πρόεδρο της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης (AMA), είναι η πιο ενδιαφέρουσα.

Ο Fishbein ήταν επικεφαλής της AMA για 25 χρόνια και ηγήθηκε της σταυροφορίας της Ένωσης κατά των “κομπογιαννιτών” γιατρών. Οι δύο άνδρες ήταν τόσο κοντά, που ο Fishbein έστειλε τον επίδοξο γιατρό γιο του, Justin, να συζητήσει την καριέρα του με τον Couney στη Νέα Υόρκη.

Αν είχε αποκαλυφθεί, ο Couney θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μεγάλο πρόστιμο και μακρά ποινή φυλάκισης.

Κατά τη διάρκεια της σχεδόν 50χρονης καριέρας του, ο Couney δέχτηκε περίπου 8.000 μωρά, από τα οποία ισχυρίστηκε ότι έσωσε περίπου 6.500. Αν και δεν υπάρχει τρόπος να επαληθευτούν οι αριθμοί, οι παιδίατροι σήμερα αναγνωρίζουν ότι η ομάδα γιατρών και νοσηλευτών που συγκέντρωσε ο Couney ήταν εξαιρετικά εξειδικευμένη, διασφαλίζοντας ότι τα μωρά είχαν την καλύτερη δυνατή φροντίδα που υπήρχε εκείνη την εποχή στην Αμερική.

Για το λόγο αυτό, ο δρ Λόρενς Γκάρτνερ, παιδίατρος και ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, πιστεύει ότι ο Couney ήταν μια σημαντική προσωπικότητα της αμερικανικής ιατρικής ιστορίας.

“Δεν θα απέρριπτα καθόλου τον Martin Couney”, λέει ο Gartner. “Ο O Martin Couney έχαιρε μεγάλου σεβασμού από την ιατρική κοινότητα εκείνη την εποχή.Η επιχείρησή του ήταν ιδιαίτερα σεβαστή και γνωστή στους γιατρούς”.

Για τους πρώην αποφοίτους του, ο Couney είναι ένας ήρωας στον οποίο οφείλουν τη ζωή τους. Μιλούν γι’ αυτόν ως τον μοναδικό άνθρωπο που πίστευε ότι άξιζαν να σωθούν και, κυρίως, ο οποίος ήταν έτοιμος να τους φροντίσει δωρεάν.

Η Kathy Meyer γεννήθηκε οκτώ εβδομάδες πρόωρα το 1939. Μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Νέας Υόρκης του Πανεπιστημίου Κορνέλ, το οποίο μόλις είχε ανοίξει ένα κέντρο εκπαίδευσης και έρευνας για πρόωρα βρέφη, την πρώτη εγκατάσταση του είδους της στην ανατολική ακτή. Όταν οι γονείς της Meyer ενημερώθηκαν ότι θα έπρεπε να παραμείνει στο νοσοκομείο για αρκετούς μήνες και συνειδητοποίησαν ότι δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν τους λογαριασμούς, ο παιδίατρός της πρότεινε να τη στείλουν στον Martin Couney στην Παγκόσμια Έκθεση της Νέας Υόρκης.

Ο Couney έστειλε το ασθενοφόρο με τη θερμοκοιτίδα του κατευθείαν στο νοσοκομείο για να την παραλάβει.

“Ήμουν ένα άρρωστο μωρό”, είπε η Meyer.” Αν δεν ήταν ο Couney, δεν θα ήμουν εδώ σήμερα. Ούτε και τα τέσσερα παιδιά μου και τα πέντε εγγόνια μου. Έχουμε τόσα πολλά να τον ευχαριστήσουμε”.

Επιμέλεια: Βίκυ Μπαφατάκη

Πηγή: https://www.smithsonianmag.com/ by Claire Prentice