Γεννήθηκα στο Μαρούσι Αττικής στις 9 Ιουνίου 1992. Κατοικώ στη Νέα Ιωνία Αθήνας και υπήρξα μαθητής του 1ου Γυμνασίου-Γενικού Λυκείου της περιοχής. Αποφοίτησα από το σχολείο το έτος 2010 και πλέον είμαι φοιτητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου στο τμήμα Χημικών Μηχανικών και διανύω το 3ο έτος των σπουδών μου.
Επιπρόσθετα, ασχολούμαι από πολύ μικρός με τον αθλητισμό και πιο συγκεκριμένα με το μπάσκετ. Ξεκίνησα την αθλητική μου καριέρα παίζοντας στις ακαδημίες του Α.Ο.Περισσού για 4 χρόνια, και συνέχισα στο παμπαιδικό, παιδικό και εφηβικό τμήμα του Παναθηναϊκού, όπου μου δόθηκαν κι οι ευκαιρίες να συμμετάσχω στο ανδρικό τμήμα της ομάδας.
Πλέον αγωνίζομαι επαγγελματικά για την ανδρική ομάδα του Εθνικού Πειραιώς στη Γ’ Εθνική κατηγορία. Τέλος, είχα κληθεί κι από την Εθνική ομάδα Ελλάδος Παίδων, το έτος 2008, με την οποία έχω συμμετάσχει σε διάφορες Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Στιγμές…
Η στιγμή που έγινε η πρώτη ανάμνηση της ζωής μου: Ήταν στο νηπιαγωγείο όπου και άρχισα να κάνω τους πρώτους μου φίλους.
Μια αξέχαστη στιγμή στο σχολείο: Ήταν όταν είχα τραγουδήσει μπροστά σε κοινό με τη συνοδεία της χορωδίας του σχολείου, παραμονή της 25ης Μαρτίου.
Την στιγμή που αποκάλυπτα μια ζαβολιά μου: Ήμουν πολύ επιφυλακτικός και συνάμα πολύ φοβισμένος. Ήταν εκείνη η στιγμή που αποκάλυπτα στη δασκάλα μου ότι είχα χτυπήσει ένα συμμαθητή μου.
Μια ευτυχισμένη παιδική στιγμή: Ήταν όταν τα απογεύματα μετά το σχολείο μαζευόμασταν με άλλα παιδιά της περιοχής και παίζαμε ποδόσφαιρο.
Η στιγμή που ένιωσα το πρώτο καρδιοχτύπι: Ήταν στην πρώτη δημοτικού όπου είχα ερωτευθεί μια συμμαθήτριά μου.
Μια στιγμή ‘αφόρητης τρέλας’: Τόσο έντονη τρέλα έζησα όταν στα αποδυτήρια της ομάδας του Παναθηναϊκού και ενώ είχαμε κερδίσει το Κύπελλο, παίζαμε τουρτοπόλεμο με τους συμπαίχτες μου.
Μια υπέροχη στιγμή με τους φίλους σου: Είχα ζήσει στο χωριό μου τη μέρα του 15αύγουστου όταν είχαμε ξενυχτήσει στο προαύλιο της εκκλησίας όλοι μαζί παρέα.
Η στιγμή που έφυγα από το σπίτι: Ήταν με τον πατέρα μου για να δώσω εξετάσεις για το 1ο δίπλωμα αγγλικών μου, είχα τόσο άγχος που ένιωθα ότι ήμουν εντελώς αδιάβαστος.
Δυο στιγμές από τα φοιτητικά σου χρόνια: Αρχικά η 1η μου μέρα στη σχολή, όπου και γνώρισα τους πρώτους μου φίλους και συμφοιτητές και έπειτα το ταξίδι που είχα κάνει στο Ισραήλ με την επίλεκτη ομάδα μπάσκετ του Πολυτεχνείου, όπου και κατακτήσαμε το κύπελλο σε Διεθνές Φιλικό Τουρνουά που διεξαγόταν στην πόλη Εϊλάτ.
Εκείνη τη στιγμή που αποφάσισα να ασχοληθώ με το μπάσκετ: Ποτέ δε θα μπορούσα να φανταστώ ότι κάποτε θα είχα προπονητή, έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα, τον επί χρόνια αναγνωρισμένο στο χώρο του μπάσκετ, Ομπράντοβιτς.
Οι πρώτες στιγμές στο σχολείο: Ήταν πάρα πολύ δύσκολες για μένα γιατί, όντας στην ηλικία των μόλις 5 ετών, έπρεπε να μάθω να συναναστρέφομαι με άλλα παιδιά της ηλικίας μου.
Η κορυφαία στιγμή μέχρι τώρα στην επαγγελματική σου πορεία: Είναι η κατάκτηση του κυπέλλου στο Διεθνές Φιλικό Τουρνουά της Τουρκίας με την Εθνική ομάδα Ελλάδος Παίδων, το Φεβρουάριο του 2008.
Στιγμές ενός ταξιδιού: Πολύ όμορφες εικόνες και στιγμές είχα ζήσει στο ταξίδι που είχα κάνει με την Εθνική Ελλάδος στην Τουρκία, ειδικά στην Κωνσταντινούπολη, όπου και επισκεφθήκαμε την περίφημη Αγιά Σοφιά.
Η στιγμή που γνώρισα ένα σημαντικό άνθρωπο: Ήταν όταν συνάντησα για 1η φορά τον προπονητή του Παναθηναϊκού κ. Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Η στιγμή της γνωριμίας με την σύντροφό σου: Ήταν μια ιδιαίτερα όμορφη στιγμή στο σχολείο όταν ήμουν στην 1η τάξη του Γενικού Λυκείου.
Εκείνη η στιγμή που ομολόγησα στον εαυτό μου ότι ερωτεύτηκα: Ήταν στο σπίτι ενός φίλου, όπου βρισκόταν και η σύντροφός μου, και ήταν μια από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου.
Εκείνη η στιγμή που ένιωσα ευτυχία: Όταν έμαθα ότι πέρασα στο Πανεπιστήμιο που επιθυμούσα.
Η στιγμή που απογοητεύτηκα: Όταν είχα πάρει τον πρώτο μου κακό βαθμό σε μάθημα στην 1η τάξη του Γυμνασίου.
Μια στιγμή που με πλημμύρισε φόβο: Όταν είχα χτυπήσει άσχημα στο κεφάλι ύστερα από απροσεξία μου στην ηλικία των 5 ετών. Μάλιστα, θυμάμαι χαρακτηριστικά τη στιγμή που ρωτούσα τη μητέρα μου εάν θα γίνω καλά.
Μια τολμηρή στιγμή: Πριν από περίπου 6 χρόνια και ενώ κλέφτες προσπαθούσαν να εισβάλλουν στο σπίτι μου αργά το βράδυ, ακούγοντας την πόρτα του σπιτιού να παραβιάζεται, με ψυχραιμία σηκώθηκα απ’ το κρεβάτι, ανέφερα το περιστατικό στους γονείς μου και εκείνοι με τη σειρά τους, καλώντας την αστυνομία, κατάφεραν να απωθήσουν τους ληστές.
Η στιγμή που αποφάσισα να λησμονήσω κάτι από το παρελθόν: Η στιγμή που με γέμισε ευτυχία και ταυτόχρονα συγκίνηση, ήταν εκείνη που λησμόνησα τα παιδικά μου χρόνια στο Δημοτικό σχολείο.
Εκείνη η στιγμή που σε πόνεσε: Η στιγμή της αναγγελίας του θανάτου του παππού μου πριν από περίπου 3 χρόνια και ενώ βρισκόμουν στο σχολείο.
Η στιγμή που άκουσα μια σκληρή αλήθεια: Εκείνη κατά την οποία, ενώ είχαν εξαγγελθεί τα αποτελέσματα των εξετάσεών μου στα γαλλικά, δεν είχα καταφέρει τελικά να πάρω προβιβάσιμο βαθμό.
Η στιγμή που είπα: «Αυτή είναι η ομορφότερη στιγμή της ζωής μου»: Ήταν η στιγμή που έδωσα το πρώτο μου φιλί στην 6η τάξη του Δημοτικού.
Η στιγμή που περιμένω εναγωνίως στο μέλλον: Είναι να αποκατασταθώ επαγγελματικά, ώστε να μπορώ πλέον να είμαι ανεξάρτητος οικονομικά και να κάνω τη δική μου οικογένεια.
Επιμέλεια: Κωνσταντίνα Κλοκοτάρα
Concept: Βίκυ Μπαφατάκη
