Κλοπή της Μόνα Λίζα
Αύγουστος, 1911. Ο πιο εμβληματικός πίνακας του Leonardo da Vinci, εξαφανίζεται εν μια νυκτί από το μουσείο του Λούβρου. Η Γαλλία βρίσκεται σε αναστάτωση και τα σενάρια πολλά για τα αληθινά κίνητρα των δραστών. Όσο περνούσε ο καιρός η Μονά Λίζα δεν εμφανιζόταν, πολλοί έκαναν λόγο για τον “θάνατο” της. Όμως η κλοπή της Gioconda ίσως δεν είχε κίνητρο τα χρήματα.
Ένας Ιταλός κλέφτης εν ονόματι Vincenzo Peruggia έκλεψε τη Μόνα Λίζα για να επιστρέψει εκείνη και το χαμόγελο της στη Ιταλία και ισχυρίστηκε ότι ήταν μια πράξη πατριωτισμού. Υπάρχει και μια δεύτερη θεωρία που υποστηρίζει πως εγκέφαλος της κλοπής ήταν ο Eduardo de Valfierno, ο οποίος ανέθεσε στον Γάλλο πλαστογράφο Yves Chaudron την αντιγραφή της Μόνα Λίζα, ώστε να την μεταπωλήσει ως αυθεντική μετά την κλοπή.
Ο Peruggia φυλακίστηκε μόνο για λίγους μήνες, καθώς θεωρήθηκε ως ελαφρυντικό η πράξη πατριωτισμού του.
Η Μαύρη Ντάλια
Με καταγωγή τη Μασαχουσέτη, η Elizabeth Short, ή όπως την ονόμασαν τα Media της εποχής, Μαύρη Ντάλια, στα δεκαοχτώ της χρόνια, στα τέλη του 1942 πήγε στο Hollywood για να ζήσει με τον πατέρα της. Έπειτα από έναν τσακωμό με τον πατέρα της η Elizabeth έφυγε από το σπίτι τους και έκτοτε ζούσε σε σπίτια φίλων της.
Το 1943 συλλαμβάνεται για χρήση αλκοόλ και αφού δεν είχε κλείσει τη νόμιμη ηλικία που στην Αμερική είναι το 21ο έτος, η υπηρεσία ανηλίκων την στέλνει πίσω στο Medford για να ζήσει με την μητέρα της. Εκείνη, όμως, πήγε στη Frorida, όπου έζησε για τρία χρόνια. Η επιστροφή της στην Πόλη των Αγγέλων ήταν μοιραία. Γύρισε στην Καλιφόρνια για να επισκεφτεί ένα φίλο της και έξι μήνες αργότερα δολοφονήθηκε βάναυσα.
Στις 15 Ιανουαρίου του 1947 το πτώμα της Elizabeth βρέθηκε διαμελισμένο στην άκρη του δρόμου. Η γυναίκα που τη βρήκε στην αρχή θεώρησε πως είναι κάποια πλαστική κούκλα, επειδή το δέρμα της ήταν πολύ άσπρο. Στην νεκροψία φάνηκε πως ο λόγος για το πολύ λευκό της δέρμα ήταν η αφαίμαξη που είχε υποστεί. Περίπου εβδομήντα χρόνια μετά, η δολοφονία της Elizabeth Short παραμένει ανεξιχνίαστη. Αυτή η υπόθεση μεταφέρθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες με όνομα “ The Black Dahlia”.
Η υπόθεση του Charles Manson.
Πέντε μέρες πριν από την αρχή του Woodstock το 1969, ο Charles Manson και η οικογένειά του – που ήταν γυναίκες, οι οποίες με πλύση εγκεφάλου είχαν μεταμορφωθεί σε δολοφόνους – εισβάλλουν στο σπίτι του Roman Polanski και της Sharon Tate, στην Καλιφόρνια, και δολοφονούν εν ψυχρώ την Sharon Tate, τρεις καλεσμένους της και έναν δεκαοχτάχρονο επισκέπτη, ο οποίος έφευγε από το σπίτι της Tate και του Polanski.
Η Sharon Tate ήταν οχτώ μηνών έγκυος. Ο Manson όμως δεν διέπραξε κανένα φόνο, αντ’ αυτού διέταξε τα μέλη της οργάνωσης του να σκοτώσουν όσους βρίσκονταν μέσα στο σπίτι. Τα λόγια του προς τα μέλη της οικογένειας του ήταν: “Καταστρέψτε όποιον βρίσκεται μέσα, όσο πιο φρικτά γίνεται”. Τον Απρίλιο του 1971 ο Charles Manson καταδικάζεται σε θάνατο για εφτά φόνους πρώτου βαθμού, όμως το 1972 η θανατική ποινή κρίνεται αντισυνταγματική και έτσι ο Manson θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στη φυλακή μέχρι τον θάνατο του τον Ιανουάριο του 2017.
Andrei Chikatilo
Ο επονομαζόμενος και ως Μαχαιροβγάλτης του Ρόστοφ, ο Andrei Chikatilo, είχε φαινομενικά την τέλεια οικογένεια, την τέλεια καριέρα και την τέλεια ζωή. Μεγάλωσε στην Ουκρανία και ήταν μέλος αγροτικής οικογένειας. Τα παιδικά του χρόνια ήταν σκληρά, καθώς ο λοιμός στην Ουκρανία ανάγκαζε πολλές φορές την οικογένειά του να τρέφεται με φύλλα δέντρων και λουλουδιών.
Το 1934 ο ξάδερφος του Andrei απήχθη από τους συγχωριανούς του και η μητέρα του πίστευε πως το άτυχο αγόρι ήταν θύμα κανιβαλισμού. Αυτή η ιστορία έμεινε μαζί του για πάντα. Ενήλικος πλέον ο Chikatilo εργαζόταν ως δάσκαλος, αλλά δεν είχε κερδίσει τον σεβασμό των μαθητών του και ήταν ο περίγελος της τάξης, αλλά και των υπόλοιπων δασκάλων. Ο Chikatilo κακοποιούσε τους μαθητές του και εισέβαλε στους κοιτώνες των κοριτσιών αργά τη νύχτα. Η συμπεριφορά του αυτή διήρκησε ένα χρόνο μέχρι που αναγκάστηκε να υποβάλλει παραίτηση.
Σύντομα προσλήφθηκε σε σχολείο στο Novoshakhtinsk τον Ιανουάριο του 1974 όμως έχασε αυτή τη θέση, λόγω περικοπών το 1978 και μετακόμισε στο Shakhty για να εργαστεί και πάλι ως δάσκαλος. Η καριέρα του ως εκπαιδευτικός τελείωσε το 1981, λόγω των πολλών καταγγελιών για άσεμνη συμπεριφορά και κακοποίηση ανηλίκων. Όντας στο Shakhty ο Chicatilo παρέσυρε την 9χρονη Yelena Zakotnova σε ένα παλιό σπίτι, όπου αποπειράθηκε να τη βιάσει, στην συνέχεια την μαχαίρωσε τρεις φορές στην κοιλιά. Αυτός ήταν ο πρώτος καταγεγραμμένος φόνος του Chikatilo. Ακολούθησαν άλλοι 55 όπως ομολόγησε, όμως δικάστηκε για τους 52. Του επιβλήθηκε η θανατική ποινή το 1992 και εκτελέστηκε τον Φεβρουάριο του 1994. Αξίζει να σημειωθεί πως η αστυνομία είχε συλλάβει έναν αθώο άνδρα για τον φόνο της Yelena Zakotnova, ο οποίος και εκτελέστηκε.
John Wayne Gacy
Ο John Wayne Gacy εργαζόταν ως κλόουν σε παιδικά πάρτι, έπαιρνε μέρος σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και παρελάσεις. Ο “Pogo the Clown”, όπως ήταν το όνομα του ως κλόουν, ονομάστηκε “Killer Clown”.
Ο Gacy είναι υπεύθυνος για τουλάχιστον 33 δολοφονίες εφήβων αγοριών και ανδρών. Παρέσυρε τα θύματα του με τη βία ή με κάποιο δέλεαρ στο ράντσο του στο Σικάγο και στη συνέχεια τα κακοποιούσε σεξουαλικά και τα σκότωνε δια στραγγαλισμού.
Σε ηλικία 25 ετών ο Gacy είχε διαπράξει το πρώτο του σεξουαλικό αδίκημα, όταν επιτέθηκε σε έναν έφηβο. Το 1980 καταδικάστηκε σε θάνατο για τους 12 από τους 33 φόνους και εκτελέστηκε με θανατηφόρα ένεση τον Μάιο του 1994.
Ted Bundy
Ο κατά συρροή δολοφόνος και βιαστής που δεχόταν γράμματα και επισκέψεις στη φυλακή από ερωτευμένες γυναίκες. Κατά τη διάρκεια της δίκης πλήθος γυναικών μαζευόταν έξω από τα δικαστήρια για να τον δει. Ο Bundy ομολόγησε 30 δολοφονίες γυναικών σε εφτά πολιτείες.
Αρχικά φυλακισμένος στη Utah για απαγωγή το 1975, ήταν ύποπτος για δολοφονίες σε άλλες πολιτείες της Αμερικής και στο Colorado του είχαν απαγγελθεί κατηγορίες για φόνο. Κατάφερε να ξεφύγει όμως δύο φορές και αυτό που ακολούθησε ήταν περισσότερες επιθέσεις και τρεις δολοφονίες. Το 1978 η τύχη εγκατέλειψε τον Bundy και συνελήφθη στη Florida. Δικάστηκε και στις 24 Ιανουαρίου του 1989 εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα.
Jeffrey Dahmer
Γεννημένος στο Wisconsin, γιος της Joyce και του Herbert o Jeffrey είχε έναν μικρότερο αδερφό. Η παιδική του ηλικία ήταν προβληματική, καθώς η μητέρα του δεν του έδινε καθόλου προσοχή όσο ήταν βρέφος και οι γονείς του τσακωνόντουσαν καθημερινά. Η μητέρα του επίσης είχε προσπαθήσει να αυτοκτονήσει με χάπια, αλλά δεν τα κατάφερε και στη συνέχεια εθίστηκε σε αυτά.
O Jeffrey βρήκε ως διέξοδο των προβλημάτων που είχε στο σπίτι το αλκοόλ, το οποίο μοιραζόταν με φίλους του ή έπινε μόνος του. Το 1978 οι γονείς του χωρίζουν και η μητέρα του κερδίζει την κηδεμονία του μικρού του αδερφού. Όντας 18 χρονών ο Dahmer, ζούσε μόνος του στο πατρικό του. Στις 18 Ιουνίου του 1978 θα διαπράξει τον πρώτο του φόνο από τους 17 που διέπραξε συνολικά. Το θύμα ήταν ο Steven Hicks, 18 χρονών, που ο Dahmer προσκάλεσε στο σπίτι του για να πιουν αλκοόλ και να ακούσουν μουσική. Όταν ο Hicks αποφάσισε πως θέλει να φύγει ο Dahmer τον χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού με έναν αλτήρα δύο φορές. Ο Hicks ήταν αναίσθητος και ο Dahmer τον στραγγάλισε με την μπάρα του αλτήρα. Αυτό που ακολούθησε ήταν φρικτό. Ο Dahmer σε διάστημα 13 χρόνων θα στραγγαλίσει, κακοποιήσει σεξουαλικά και θα τεμαχίσει 16 ακόμη άνδρες. Ο Jeffrey Dahmer επίσης επιδιδόταν σε νεκροφιλία και κανιβαλισμό. Στις 28 Νοεμβρίου του 1994, ένας συγκρατούμενος του τον ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου. Ο Dahmer είχε καταδικαστεί σε 16 φορές ισόβια.
Η Τράπεζα Barings
Η Βρετανική Barings ήταν η δεύτερη παλαιότερη τράπεζα του κόσμου μετά την Berenberg που εδρεύει στο Αμβούργο. Ιδρύθηκε το 1762 από τους αδερφούς Baring. Η τράπεζα αυτή χρησιμοποιήθηκε και από την Βρετανική Κυβέρνηση για την ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων, ώστε να συνδράμει στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το 1995 όμως αυτή η ισχυρή τράπεζα κατέρρευσε με χρέη 827εκ. λιρών Αγγλίας, που αντιστοιχούν σε περίπου 1 δις ευρώ. Ο λόγος της κατάρρευσης ήταν οι κρυφές επενδυτικές κινήσεις ενός υπαλλήλου τους καταστήματος Σιγκαπούρης, Nick Leeson, που επένδυσε στην άνοδο της μετοχής της Nikkei 225, μέσω μυστικών προσωπικών λογαριασμών το έτος 1995. Όμως ένας σεισμός στο Kobe, έριξε κατακόρυφα όλες τις αγορές της Ασίας και κατ’ επέκταση τα χρήματα του Leeson και της Barings. Ο Leeson καταδικάστηκε σε 6,5 χρόνια κάθειρξη, αλλά βγήκε πρόωρα το 1999, λόγω καρκίνου.
Mary Kay Letourneau
Η Mary Letourneau ήταν δασκάλα σε σχολείο των Η.Π.Α, η οποία δήλωσε ένοχη για βιασμό ανηλίκου δευτέρου βαθμού. Η πράξη της δικάστηκε ως κακούργημα και η συμφωνία για την ομολογία της ήταν έξι μήνες φυλάκισης με τρεις μήνες αναστολή και καμία επαφή με το θύμα, τον δωδεκάχρονο τότε Vili Fualaau.
Όμως καθώς περίμενε την απόφαση του δικαστηρίου, γέννησε το παιδί του ανήλικου μαθητή της. Στην διάρκεια της αναστολής της η Letourneau και ο Fualaau πιάστηκαν από την αστυνομία μέσα σε ένα αυτοκίνητο, γεγονός που παραβίαζε την αναστολή της και της επιβλήθηκε η μέγιστη ποινή για αυτό το κακούργημα που είναι τα 7 έτη. Στη φυλακή γέννησε και το δεύτερο παιδί τους. Το 2004 που αποφυλακίστηκε και ο Fualaau ήταν 18 χρονών, ζήτησαν να γίνει άρση της απόφασης για τη μη επαφή τους. Το δικαστήριο συμφώνησε και η Letourneau και με τον Fualaau παντρεύτηκαν τον Μάιο του 2005.
Η επίθεση στο Columbine
Απρίλιος του 1999. O Eric Harris και ο Dylan Klebold κατευθύνονται ξεχωριστά προς το σχολείο τους, στο Jefferson του Colorado. Ώρα 11, οι δύο μαθητές δίνουν ένα ραντεβού θανάτου που θα στοιχίσει τη ζωή 13 ανθρώπων και στη συνέχεια και τις δικές τους.
Το φρικτό αυτό έγκλημα ήταν προμελετημένο, οι δύο δράστες είχαν τοποθετήσει εκρηκτικούς μηχανισμούς στην καφετέρια του σχολείου που ευτυχώς δεν λειτούργησαν. Συνολικά είχαν τοποθετήσει 99 εκρηκτικούς μηχανισμούς και βόμβες σε αυτοκίνητα. Στη συνέχεια πυροβολούσαν αδιακρίτως κατά των συμμαθητών τους. Τα κίνητρα για αυτή τους την ενέργεια δεν είναι σαφή. Σύμφωνα όμως με τα προσωπικά ημερολόγια των δραστών, ήθελαν να συναγωνιστούν την τρομοκρατική ενέργεια στην Oklahoma και άλλες θανατηφόρες ενέργειες της εποχής.
από τον Γιώργο Μαράτση
