Η Μόνικα Μπελούτσι είχε πει, «όλοι χρειαζόμαστε την ψευδαίσθηση ,γι’αυτό αγαπάμε τις ταινίες». Υπήρξαν αρκετές φορές που όταν τελείωνε μία ταινία σου κακοφαινόταν και έψαχνες απεγνωσμένα για το αν θα βγει δεύτερο μέρος (The dreamers) αλλά μάταια.. Φυσικά υπάρχουν και αμέτρητες ταινίες που απορεί κανείς γιατί ‘’βγήκαν’’ και ποιος πήρε την ευθύνη για το συγκεκριμένο θέαμα, ΠΟΙΟΣ; Μία ταινία μπορεί να έχει παρόμοιο θέμα με άλλες 10 αλλά το μυστικό βρίσκεται στο πως θα την αναπτύξουν οι συντελεστές, πόση φαντασία θα προσθέσει και τι ηθοποιοί θα είναι στο πλατό.
Ένα θέμα που έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα είναι με Κυβερνήσεις, Προέδρους των ΗΠΑ, CIA, σκάνδαλα κ.ο.κ Η κάθε μία περνάει το ίδιο μήνυμα (τις περισσότερες φορές) αλλά με τελείως διαφορετικό τρόπο. Για παράδειγμα, το Primary Colors (1998) με πρωταγωνιστή τον Τζον Τραβόλτα και το WAG THE DOG (1997) έχουν σχεδόν το ίδιο θέμα , προεκλογική εκστρατεία, ερωτικά σκάνδαλα, δόξα και ο Τύπος στο απέναντι πεζοδρόμιο. Η μία κοινωνική και η άλλη σάτιρα, προφανώς και η προσέγγιση του κυρίως θέματος είναι διαφορετική αλλά αξίζουν και οι δύο μια προβολή. Μεγάλη έκπληξη θα ήταν εάν κάποιος έβγαζε μία ταινία με Πλανητάρχη χωρίς σκάνδαλα ή μήπως θα ήταν βαρετή; Μήπως το Hollywood θέλει να πει κάτι παραπάνω στους θεατές;
Λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση του νέου Πλανητάρχη και Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής,το CNN Greece δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο ‘’Εκλογές ΗΠΑ 2016: 5 ταινίες που πρέπει να δουν οι Αμερικανοί σήμερα. Εμφανώς, το άγχος της αναμονής των αποτελεσμάτων στις φετινές εκλογές ήταν κάτι που δέσποζε στις Αμερικανικές καρδιές. Υπάρχουν πολλές ταινίες οι οποίες αναφέρονται σε πολιτικά ζητήματα, σε πολιτικοκοινωνικά, όπως το Selma (υπέροχη ταινία που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα) και σε Προέδρους των ΗΠΑ. Αληθινές ή όχι, κωμωδίες, βιογραφικές ή δραματικές, καμία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό που λέμε αναλώσιμη. Η κάθε μία έχει να μας διδάξει κάτι ,να μας περάσει ένα μήνυμα και φυσικά να μας ψυχαγωγήσει. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας 5 ταινίες που αναφέρονται σε Προέδρους των ΗΠΑ,διαφορετικές μεταξύ τους αλλά ως κυρίων θέμα την πιο ισχυρή θέση πάνω στον πλανήτη.
JACKIE
Μία βιογραφική/δραματική ταινία που επικεντρώνεται στην τότε Πρώτη Κυρία Τζάκι Κένεντι. Εστιάζει κυρίως πριν και μετά την δολοφονία του συζύγου της και Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι. Σύζυγος, μητέρα, Πρώτη Κυρία και μια φινετσάτη αλλά εξίσου δυνατή που αντίκρισε τον θάνατο και τον χαμό του συζύγου της με ‘’ψυχραιμία’’. Σε αυτήν την ψυχραιμία γεμάτη πόνο, αβεβαιότητα, δύναμη και υποκριτική η Νάταλι Πόρτμαν ως Τζάκι διηγείται λεπτομέρειες σε έναν δημοσιογράφο σε μια συνέντευξη που δείχνει την εξυπνάδα που προσπαθεί να ισορροπήσει με τον αδυσώπητο πόνο μετά από την δολοφονία του συζύγου της. Το ματωμένο σακάκι, η στιγμή της δολοφονίας, η αβεβαιότητα για το μέλλον των παιδιών της και η θερμή σχέση με τον κουνιάδο της Ρόμπερτ Κένεντι. Μπορώ να πω με σιγουριά ,η μέχρι τώρα καλύτερη ερμηνεία της Νάταλι Πόρτμαν (φλερτάρει με το Όσκαρ). Εαν βυθιστείς στο νόημα της ταινίας θα σου χαρίσει πολλές στιγμές ανατριχίλας.
DAVE
Κωμωδία μεν αλλά….Ο Ντέιβ( Κέβιν Κλάιν) είναι ένας χαρούμενος άνθρωπος που του αρέσει να βοηθάει τους συνανθρώπους του και εν μέρει το καταφέρνει μέσω του Γραφείου Ευρέσεως Εργασίας που έχει. Του αρέσει επίσης να μιμείται άλλους κυρίως τον Πρόεδρο της χώρας του, όχι μόνο για την υποκριτική του ικανότητα αλλά για την απίστευτη ομοιότητα που έχει μαζί του. Ο πλανητάρχης από την άλλη είναι ένας γυναικάς ο οποίος δεν νοιάζεται για τους άλλους και έχει βάλει ανθρώπους του να βρουν έναν σωσία του έτσι ώστε να εξαφανιστεί για κάποιες ημέρες από τα καθήκοντα του με μία από τις πολλές ερωμένες του. Η ζωή του Ντέιβ θα αλλάξει από την μία μέρα στην άλλη αλλά η υπόθεση περιέχει ανατροπές, συγκινήσεις και δείχνει το πώς ένας απλός άνθρωπος κρατάει τις αξίες του και δεν θαμπώνεται από την εξουσία. Απο την άλλη όμως , η ταινία μας δίνει την ψεύτικη , χαρούμενη και λαμπερή ζωή του Προέδρου που είναι μπλεγμένος στα οικονομικά και ροζ σκάνδαλα, την παρακμιακή σχέση που μοιράζεται με την γυναίκα του και την αδιαφορία που δείχνει προς του συνανθρώπους του.
Absolute power
Μία περιπέτεια με σκηνοθέτη ΚΑΙ πρωταγωνιστή της ταινίας τον Κλίντ Ίστγουντ,πόσο κακή μπορεί να είναι; Καθόλου! Ένας έμπειρος κλέφτης με μαύρο ποινικό μητρώο ονόματι Λούθερ , αποφασίζει να κλέψει το σπίτι ενός πλούσιου άνδρα(και δεξί χέρι του Προέδρου των ΗΠΑ) εφόσον αυτός και η οικογένεια του έχουν πάει για διακοπές. Τα πράγματα όμως δεν πήγαν όπως ο ίδιος είχε σχεδιάσει και άθελα του «πέφτει» πάνω σε μια ερωτική συνεύρεση μεταξύ της συζύγου του ιδιοκτήτη και του Πλανητάρχη. Δημιουργείτε μία βίαιη-ανεξέλεγκτη κατάσταση μεταξύ του ανδρόγυνου και ο Λούθερ γίνεται μάρτυρας μιας δολοφονίας της οποίας ο δράστης είναι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Πως μπορεί να αποδείξει κάτι τέτοιο και ποιος θα τον πιστέψει; Η ταινία δείχνει ξεκάθαρα την χειρότερη εικόνα ενός Προέδρου, γυναικάς, σαδιστής , δολοφόνος κ.λπ. Δεν διστάζει να καλύψει καμία του βρωμιά με όσους αθώους και αν βρεθούν στο διάβα του.
Wag the Dog
Πρωταγωνιστές, Ρόμπερτ ντε Νίρο και Ντάστιν Χόφμαν. Η ταινία με παραγωγή του 1997 ήταν υποψήφια για Βραβείο Critics’ Choice καλύτερης ταινίας και όχι μόνο. Εκτός του ότι είναι λίγο κωμωδία , λίγο δράση, σάτιρα και (λίγο) σε μπερδεύει λόγω της απουσίας του Προέδρου είναι ένα πρωτότυπο σενάριο. Η ιστορία έχει ως εξής, δύο συνεργάτες του Προέδρου προσπαθούν να βρουν τρόπο να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τις ‘’βρωμιές’’ του Πλανητάρχη. Λίγες μόνο ημέρες πριν τις εκλογές, έρχονται στην επιφάνεια ερωτικά σκάνδαλα του Προέδρου με αμέτρητες μαρτυρίες σεξουαλικής παρενόχλησης .Οι συνεργάτες του τελευταίου έχουν βρει μια απίστευτη ιδέα έτσι ώστε να ξεχάσει ο κόσμος και να ανέβει η δημοτικότητα του. Να στήσουν έναν ψεύτικο πόλεμο εναντίον της Αλβανίας(;;).Πως θα γίνει αυτό; Βλέποντας την ταινία θα σας λυθεί κάθε απορία. Ο Πρόεδρος είναι ένας αχώνευτος με αμέτρητα σκάνδαλα στην πλάτη του, τον μισούν ακόμα και οι συνεργάτες του (εφόσον έχουν βαρεθεί να τον ξελασπώνουν κάθε φορά) ,ο Τύπος είναι ένα πρόβατο που δέχεται μασημένη τροφή και η κοινή γνώμη πιστεύει ό,τι βλέπει στην τηλεόραση. Επίσης, ο Πρόεδρος δεν εμφανίζεται καθόλου στην ταινία παρά μόνο πισώπλατα. Η ταινία έχει χαρακτηριστεί προφητική λόγω του ότι γυρίστηκε ένα χρόνο πριν το σκάνδαλο Λεβίνσκι και των βομβαρδισμών διαφόρων χωρών που ακολούθησαν. Η ταινία ξεκινά με την φράση «γιατί κουνά ο σκύλος την ουρά του; Γιατί είναι πιο έξυπνος από αυτήν. Αν η ουρά ήταν πιο έξυπνη, τότε αυτή θα κουνούσε το σκύλο».
Primary Colors
Υποψήφιο για δύο Χρυσές Σφαίρες ερμηνείας , παραγωγή του 1998 με πρωταγωνιστές τον Τζον Τραβόλτα και την Κάθι Μπέιτς. Τι του λείπει; Το πρωτότυπο σενάριο. Κωμωδία με εξαιρετικούς ηθοποιούς μεν αλλά.. Ο Γερουσιαστής Τζάκ Στάντον (Τζον Τραβόλτα), είναι ένας έξυπνος άνθρωπος ο οποίος οδεύει στο να κατακτήσει την Προεδρία των ΗΠΑ. Όμως , ένας πιστός του οπαδός (Άντριαν Λέστερ) και το δεξί του χέρι καθ’ όλη την διάρκεια της πορείας του, αντιλαμβάνεται πως το ίνδαλμα του είναι ένας ψεύτης με αμέτρητα σκάνδαλα στην ‘’πλάτη’’ του. Στο επίκεντρο βρίσκεται ένα σεξουαλικό σκάνδαλο και ο πολιτικός πρέπει να το αντιμετωπίσει ως έχει. Η συγκεκριμένη ταινία παρουσιάζει έναν ανερχόμενο Πρόεδρο ως γυναικά, όμορφο, με πειθώ και το πώς προσπαθεί να κρατήσει καθαρό το μέτωπο του με πλήρη χαλαρότητα. Το Primary Colors βγήκε τον ίδιο χρόνο που ξέσπασε το σκάνδαλο Λεβίνσκι και πολλοί λένε που βασίζεται πάνω σε αυτό.
Η ταινίες με θέμα την Προεδρία των ΗΠΑ και τις πολιτικές γύρω από αυτό είναι αμέτρητες, όχι μόνο πέντε. Η γεύσεις που μας αφήνουν αυτές οι ταινίες είναι διαφορετικές αλλά εν τέλει μας βάζουν σε σκέψη για το αν οι Πρόεδροι και οι πολιτικοί εμπλέκονται στην πραγματικότητα σε σκάνδαλα τα οποία εμείς δεν θα μάθουμε ποτέ.
Ο Niall Ferguson στον δεύτερο τόμο του Βιβλίου του «Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Στρατιωτική ,διπλωματική οικονομική και κοινωνική ιστορία» μας παραθέτει ,αν μη τι άλλο,πάνω από σαράντα σελίδες οι οποίες εξηγούν την προπαγάνδα στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Το Hollywood και όχι μόνο είχε ενεργό ρόλο στο θέμα της προπαγάνδας εφόσον έβγαζε ταινίες υπέρ του πολέμου και πατριωτικές , κάνοντας τον λαό του ετοιμοπόλεμο. Μία από αυτές τις ταινίες είναι η Βρετανική, For the Empire η οποία παρότρυνε τον κόσμο να επενδύσει σε πολεμικά ομόλογα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το οι ταινίες που βλέπουμε αποθηκεύονται στο υποσυνείδητο μας και μας περνάνε κάποιο μήνυμα. Αυτές ποιο μήνυμα μας περνάνε;Επίσης,ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί είναι το «Δεν γίνονται αυτά εδώ» του Σίνκλερ Λιούις. Εκδόθηκε το 1935 αλλά είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Εξηγεί το πως οι πολιτικές μπορούν να φανούν καταστροφικές και το πως χειραγωγούν τους πολίτες. Επαναστατικό και δυνατό!
Γράφει η Βιβή Μαρίτσα
Δημοσιογραφική επιμέλεια : Γιώργος Μαράτσης
