Όταν η τέχνη της συγγραφής συναντά αυτή του κινηματογράφου, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι από εμπνευσμένα μέχρι (κωμικο)τραγικά. Οι βιβλιοφάγοι σπάνια θα πουν ότι μια ταινία υπήρξε καλύτερη από το βιβλίο (φωτεινή εξαίρεση εδώ αποτελεί το «Fight Club»), κάποιοι συγγραφείς θα δηλώσουν απογοητευμένοι από τη μεταφορά του υλικού τους στο πανί, ενώ άλλοι θα πουν ότι ο σκηνοθέτης κατάφερε να αποδώσει σωστά το όραμά τους. Γενικά, το ζήτημα «ταινίες που βασίζονται σε βιβλία» έχει πολύ ζουμί για ανθρώπους που παθιάζονται με pop culture trivia.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου, σκεφτήκαμε να αφήσουμε στην άκρη τα μεγαθήρια τύπου «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» και «Harry Potter», να μην επικεντρωθούμε σε καλύτερες/χειρότερες μεταφορές (hello «Εξιλέωση» και «Twilight Saga» αντίστοιχα) και να ξετρυπώσουμε πέντε ταινίες που ίσως δεν ξέρατε ότι γεννήθηκαν πρώτα στο μυαλό ενός συγγραφέα!
Ταινία: Πολύ σκληρός για να πεθάνει (Die Hard)
Βιβλίο: Nothing Lasts Forever – Ρόντρικ Θορπ
Η απόλυτη χριστουγεννιάτικη ταινία, το ιερό τοτέμ του είδους της περιπέτειας, με τον καλύτερο Μπρους Γουίλις ever, βασίζεται στο βιβλίο «Nothing Lasts Forever» του Ρόντρικ Θορπ, το οποίο κυκλοφόρησε το 1979. Το ίδιο το βιβλίο είναι μάλιστα εμπνευσμένο από μία άλλη ταινία: τον «Πύργο της Κολάσεως», που βγήκε στους κινηματογράφους το 1974 με πρωταγωνιστές τους Πολ Νιούμαν και Στιβ Μακ Κουίν. Τώρα που ζούμε στους καιρούς του erotic fan fiction, θα ήταν σίγουρα ενδιαφέρον να δούμε μια συνέχεια του βιβλίου, αλλά με πρωταγωνιστή τον ένα και μοναδικό Χανς Γκρούμπερ (ανυπέρβλητος Άλαν Ρίκμαν), ο οποίος έγραψε τη δική του ιστορία ως ένας από τους πιο σέξι κακούς που έχουν ποτέ δει τα μάτια μας στη μεγάλη οθόνη.
Ταινία: Το κορίτσι του Μπέβερλι Χιλς (Clueless)
Βιβλίο: Emma – Τζέιν Ώστιν
H Τζέιν Ώστιν, μία από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία της αγγλικής λογοτεχνίας, είναι σε όλες τις λίστες με τους συγγραφείς των οποίων τα έργα έχουν μεταφερθεί πολλές φορές στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Αυτό που πολλοί δεν γνωρίζουν όμως είναι ότι το «Clueless», η κλασική teen ταινία της δεκαετίας του ’90, που λατρεύουμε να βλέπουμε ξανά και ξανά, είναι μια μοντέρνα ανάγνωση της «Έμμα», του βιβλίου που πρωτοκυκλοφόρησε το 1815, στο οποίο η ομώνυμη ηρωίδα επιδίδεται διαρκώς στην τέχνη του προξενιού, δίνοντας στην Ώστιν το τέλειο όχημα για να επιδοθεί σε μια καυστική σάτιρα της τότε αστικής κοινωνίας. Μόλις 180 χρόνια μετά, προσγειώθηκε στις οθόνες ο χαρακτήρας της Σερ Χόρογουιτς (Αλίσια Σίλβερστοουν), ενός αφελούς πλουσιοκόριτσου του Μπέβερλι Χιλς με καρδιά μάλαμα, που κάνει τα πάντα για να καταστήσει δημοφιλή μια νεοφερμένη συμμαθήτριά της, ενώ παράλληλα προσπαθεί να αποφύγει τα βέλη του έρωτα. Αξίζει να το δείτε, μόνο και μόνο για να διαπιστώσετε ότι ο Πολ Ραντ, εδώ σε έναν από τους πρώτους μεγάλους ρόλους του, απλά ΔΕΝ ΓΕΡΝΑΕΙ!
Ταινία: Jurassic Park
Βιβλίο: Jurassic Park – Μάικλ Κράιτον
To Πάρκο των Δεινοσαύρων, πριν πάρει σάρκα και οστά μπροστά στα έκπληκτα μάτια των θεατών υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του μαέστρου Στίβεν Σπίλμπεργκ, είχε γεννηθεί στο μυαλό του επιτυχημένου συγγραφέα (τα βιβλία του οποίου έχουν πουλήσει πάνω από 200 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως) και σεναριογράφου Μάικλ Κράιτον. Το «Jurassic Park» εκδόθηκε το 1990, έγινε best seller και απέσπασε θετικές κριτικές, λειτουργώντας ως ένα ευκολοανάγνωστο προειδοποιητικό καμπανάκι για τις συνέπειες των γενετικών πειραμάτων. Ο Σπίλμπεργκ έμαθε για το βιβλίο, πριν αυτό κυκλοφορήσει, από τον ίδιο τον Κράιτον, με τον οποίο συνεργαζόντουσαν στη δημιουργία ενός σεναρίου για την τηλεοπτική σειρά που έγινε γνωστή ως «Στην Εντατική». Μπορείτε να φανταστείτε τι εντύπωση μπορεί να έκανε στον Σπίλμπεργκ το υλικό του Κράιτον, καθώς το 1993 παρέδωσε την ομώνυμη ταινία, η οποία έγραψε ιστορία για μια σειρά λόγων, η ανάλυση των οποίων χρήζει ξεχωριστού άρθρου!
Ταινία: Mrs Doubtfire
Βιβλίο: Madame Doubtfire – Αν Φάιν
Το λογοτεχνικό είδος «young adult» (βιβλία που απευθύνονται σε εφηβικό και νεανικό κοινό) γνωρίζει μεγάλες κινηματογραφικές δόξες την τελευταία πενταετία, με ταινίες όπως «Τα πλεονεκτήματα του να είσαι στο περιθώριο» ή «Το λάθος αστέρι», βασισμένα στα ομώνυμα βιβλία, να έχουν καταφέρει να κάνουν ακόμα και κυνικούς ενήλικες να δακρύσουν (true story). Πίσω στο 1993, μια ιδιόρρυθμη οικογενειακή ιστορία, με έναν πατέρα που αναγκάζεται να υποδυθεί μια Αγγλίδα νταντά, για να είναι σε θέση να περνάει περισσότερο χρόνο με τα παιδιά του μετά από ένα δύσκολο διαζύγιο, έκανε όλο τον πλανήτη να λατρέψει το Ρόμπιν Γουίλιαμς και αποτέλεσε μία από τις ταινίες κατηγορίας «Mega Σαββατοκύριακο» που ανέθρεψαν τα τέκνα της δεκαετία του ’90 και μπορούν κι αυτές να αποτελέσουν μια λίστα από μόνες τους. Η Mrs Doubtfire δεν ήταν όμως αποκύημα της φαντασίας ενός σεναριογράφου, αλλά λογοτεχνικός χαρακτήρας που βγήκε από την πένα της Αγγλίδας Αν Φάιν. Η κύρια διαφορά του βιβλίου από την ταινία είναι ότι στο πρώτο, τα μεγαλύτερα παιδιά της οικογένειας καταλαβαίνουν αμέσως ότι η εκκεντρική νέα νταντά τους είναι στην πραγματικότητα ο πατέρα τους, ενώ στη δεύτερη η αποκάλυψη έρχεται αρκετά αργότερα και εκεί κάτι σκουπιδάκια μπαίνουν ξαφνικά στα μάτια μας.
Ταινία: Ψυχώ
Βιβλίο: Ψυχώ – Ρόμπερτ Μπλοχ
Οι λέξεις «Ψυχώ» και «Άλφρεντ Χίτσκοκ» πάνε πάντα μαζί και οι κουρτίνες των μπάνιων δεν ήταν ποτέ ξανά οι ίδιες μετά την ταινία του 1960 που έθεσε τους κανόνες στο είδος του τρόμου και άλλαξε μια για πάντα το σινεμά εν γένει. Όμως ο Νόρμαν Μπέιτς και η «αξιολάτρευτη» μητέρα του στοίχειωσαν πρώτα τις βιβλιοθήκες και μετά το πανί, καθώς το αριστούργημα του Χιτς βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Ρόμπερτ Μπλοχ, το οποίο κυκλοφόρησε το 1959. Ο μάστορας της αγωνίας απέκτησε μάλιστα ανώνυμα τα δικαιώματα της μεταφοράς του για μόλις 9.000 δολάρια και στη συνέχεια, αγόρασε όσα περισσότερα αντίτυπα μπορούσε, ώστε να κρατήσει μυστικό το τέλος του.
Κι αν η ταινία σας φαίνεται τρομακτική, η πραγματικότητα είναι τρομακτικότερη! Δύο χρόνια πριν την κυκλοφορία του βιβλίου, ο κατά συρροή δολοφόνος Εντ Γκέιν συνελήφθη σε μια πόλη του Ουισκόνσιν των ΗΠΑ, κατηγορούμενος για τη δολοφονία δύο γυναικών. Όταν η αστυνομία έψαξε το σπίτι του, βρέθηκαν διάφορα αντικείμενα φτιαγμένα από ανθρώπινο δέρμα και μέλη του σώματος. Μετά από αξιολόγηση, οι ψυχίατροι συμπέραναν ότι ο Γκέιν προσπαθούσε να φτιάξει ένα είδους «γυναικείας στολής», την οποία θα φορούσε για να υποδυθεί τη νεκρή μητέρα του, η οποία τον καταπίεζε καθόλη τη διάρκεια της ζωής της. Το τρομακτικό εδώ έγκειται στο ότι ο Μπλοχ, που έμενε 56χλμ από τη γενέτειρα του Γκέιν, δεν γνώριζε τίποτα για την υπόθεση αυτή όταν ξεκίνησε να γράφει το βιβλίο! Σκοπός του ήταν να δημιουργήσει ένα «τέρας της διπλανής πόρτας», που κανείς δεν υποπτεύεται την πραγματική του φύση. Φανταστείτε μόνο τι θα ένιωσε ο Μπλοχ όταν έμαθε ότι το τέρας του μυαλού του υπήρχε! Spooky stuff, to say the least…
Πηγή: Move it Mag
