Μια γυναίκα από το British Columbia, έχει την δυνατότητα να αποκτήσει παιδί με το σπέρμα του νεκρού συζύγου της, μετά από δικαστική απόφαση που της εκχωρεί το δικαίωμα πρόσβασης στο γεννητικό του υλικό.
Εκείνος ήταν ετοιμοθάνατος και από κοινού αποφάσισαν να κάνουν ένα παιδί με το κρυοσυντηρημένο σπέρμα του. Μετά τον θάνατό του, ωστόσο, η κλινική γονιμότητας δεν της επέτρεπε να “πάρει” το σπέρμα.
Στο μεταξύ, η γυναίκα που αναγνωρίζεται με τα αρχικά K.L.W, για λόγους ιδιωτικότητας, υποστήριξε ότι δεν είχε ενημερωθεί για την απαίτηση της κλινικής, να υπάρχει γραπτή συγκατάθεσή του συζύγου της (Α.Β) για τη μεταθανάτια χρήση του σπέρματός του. Ως εκ τούτου, η K.L.W, έπρεπε να υποβάλλει αίτημα στο δικαστήριο και αν κατάφερνε να δικαιωθεί από την δικαστική διαμάχη, θα μπορούσε να αποκτήσει παιδί.
Ο δικαστής που διαχειριζόταν την υπόθεση, σημείωσε πως σε ηλικία 10 μηνών, ο Α.Β, είχε διαγνωστεί με μια πάθηση, η οποία απαιτούσε πολυάριθμες νοσηλείες. Η K.L.W, γνώριζε για αυτή την πάθηση του συζύγου της και είχε συμφιλιωθεί με την ιδέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης, αν και εφόσον χρειαζόταν. Τα σχέδια τους για τεκνοποίηση μπήκαν σε αναμονή, καθώς αποφάσισαν να περιμένουν μέχρι να σταθεροποιηθεί η υγεία του Α.Β και τελειώσουν με τις μεταπτυχιακές υποχρεώσεις τους.
Λίγο πριν πεθάνει ο Α.Β, η σύζυγός του, υποσχέθηκε πως θα κυοφορούσε το παιδί τους.
“Η αιτούσα και ο σύζυγός της είχαν έντονη επιθυμία να κάνουν οικογένεια”, ανέφερε η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστή Paul Perlman. “Ωστόσο ο Α.Β, υπέφερε από σοβαρά προβλήματα υγείας που ανέβαλαν τα σχέδια τους για τεκνοποίηση”,
Το 2009, η υγεία του Α.Β είχε σταθεροποιηθεί αρκετά και αυτό του επέτρεψε να μειώσει τις δοσολογίες των φαρμάκων του. Έτσι, και έτσι το ζευγάρι αποφάσισε να ξεκινήσει τις προσπάθειες για τεκνοποίηση. Το ζευγάρι ακολούθησε το δρόμο της εξωσωματικής γονιμοποίησης και συναντήθηκε με γιατρούς στο Κέντρο Γονιμότητας του Βανκούβερ. Οι διαδικασίες για την εξαγωγή σπέρματος είχαν ξεκινήσει.
Τον Οκτώβριο του 2009, ο Α.Β έκανε την επέμβαση της εξαγωγής σπέρματος και το γενετικό του υλικό κρυοσυντηρήθηκε στο Κέντρο Γονιμότητας του Βανκούβερ.
Το 2010 όμως, ο Α.Β μπήκε σε ιατρικές περιπέτειες και χρειάστηκε να νοσηλευτεί από τον Μάρτιο μέχρι τον Αύγουστο του ίδιου έτους. Η παυσίπονη φαρμακευτική αγωγή του είχε προκαλέσει ορισμένες επιπλοκές και ταυτόχρονα έπασχε από πολλές λοιμώξεις.
Το 2011 υπέστη μια μετεγχειρητική λοίμωξη, που είχε ως αποτέλεσμα να χρειαστεί κι άλλη χειρουργική επέμβαση. Τότε, πολλά από τα όργανά του σταμάτησαν να λειτουργούν και απεβίωσε.
“Λίγο πριν πεθάνει ο Α.Β., η σύζυγός του, υποσχέθηκε ότι θα γεννήσει το μωρό τους”, δήλωσε ο δικαστής στην απόφασή του.
Η K.L.W, ενημερώθηκε για τη γραπτή συγκατάθεση που απαιτούσε η κλινική για της δώσει το γενετικό υλικό, σε μια τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον εκπρόσωπο της κλινικής, λίγο μετά τον θάνατο του άντρα της.
Η κλινική της ανέφερε πως θα μπορούσαν να κρατήσουν το σπέρμα του, αλλά σύμφωνα με τον Καναδικό νόμο δεν θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει, καθώς ο Α.Β δεν είχε δώσει την συγκατάθεσή του.
Ο Δικαστής, για να αιτιολογήσει την απόφασή του και να επιτρέψει στην K.L.W να χρησιμοποιήσει το σπέρμα του άντρα της, ανέφερε πως το ζευγάρι είχε μιλήσει με κοινωνικό λειτουργό, μια εγγεγραμμένη νοσοκόμα, με μέλη της οικογένειας, αλλά και με τον γιατρό της οικογένειας του Α.Β. Ο Δικαστής ανέφερε επίσης πως το ζευγάρι είχε σχέδιο να κάνει παιδί, είτε ζούσε ο Α.Β είτε όχι.
“Θεωρώ ότι κατά τη διάρκεια του γάμου τους, η αιτούσα και ο Α.Β. ακολούθησαν ένα προσεκτικά μελετημένο σχέδιο για να προσπαθήσουν να συλλάβουν ένα παιδί χρησιμοποιώντας το αναπαραγωγικό υλικό”, δήλωσε ο Δικαστής. “Η άρνηση στην αιτούσα να χρησιμοποιήσει το γενετικό υλικό που προέρχεται από τον Α.Β. θα ήταν άδικη και προσβολή της αξιοπρέπειας του”, συμπλήρωσε.
