Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής οι τιμές πώλησης της φαρμακευτικής ινσουλίνης αυξάνουν συνεχώς, με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που έχει ανάγκη τη λήψη του φαρμάκου, όπως οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι, να δυσκολεύεται να το προμηθευτεί.
Οι biohackers υποστηρίζουν πως μπορούν να δημιουργήσουν μία οικονομικότερη επιλογή, οι οποίοι κάνουν προσπάθειες να παραγάγουν ινσουλίνη από γενετικώς τροποποιημένα κύτταρα ζυμομύκητα σε ένα αυτοσχέδιο εργαστήριο στην περιοχή Όουκλαντ της Καλιφόρνιας, ένα ερευνητικό εγχείρημα που ονομάζουν Open Insulin Project.
Η μέθοδος που χρησιμοποιούν απαιτεί την καλλιέργεια γενετικώς τροποποιημένων κυττάρων ζυμομύκητα, τα οποία παράγουν προϊνσουλίνη, το πρόδρομο μόριο από το οποίο στη συνέχεια παράγεται η ινσουλίνη με μετα-μεταφραστικές τροποποιήσεις, συγκεκριμένα με την αφαίρεση ενός τμήματος του αρχικού μορίου. Η τεχνολογία τους έχει φτάσει αυτή τη στιγμή έως το στάδιο μετατροπής της παραγόμενης προϊνσουλίνης σε ινσουλίνη, με τη χρήση ενός ενζύμου. Ο David Anderson, μέλος της ομάδας του Open Insulin Project, υποστηρίζει πως το ένζυμο αυτό έχει παρουσιάσει ενεργότητα σε προηγούμενα πειράματα και είναι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το συγκεκριμένο ερευνητικό σχέδιο.
Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται είναι παλιός και έχει υποστεί αρκετές τροποποιήσεις κατά καιρούς αλλά παραμένει λειτουργικός. Καταφέρνουν να παράγουν την προϊνσουλίνη σε ικανοποιητικό επίπεδο και θεωρούν πως μπορούν να επιτύχουν μια εξαιρετικά πιστή σύνθεση της τελικής πρωτεΐνης, παρόλο που δε διαθέτουν επιστημονική κατάρτιση. Έχουν δοκιμάσει τα προϊόντα τους σε μικρού μεγέθους δείγματα ελέγχου και περιμένουν τη δυνατότητα ελέγχου της παραγόμενης ινσουλίνης σε μεγαλύτερη κλίμακα, καθώς και την άδεια ευρείας χρήσης του προϊόντος τους από τους αρμόδιους οργανισμούς.
Ωστόσο, υπάρχουν και απόψεις κατά του εγχειρήματος αυτού. Ο Hank Greely, καθηγητής στο Κέντρο Δικαίου και Βιοεπιστημών στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, αναφέρει πως «η παρασκευή φαρμακευτικών προϊόντων είναι ιδιαίτερα δύσκολη και επικίνδυνη. Εάν χρησιμοποιηθεί λανθασμένη δοσολογία προϊόντος, εάν δεν καθαριστεί καλά ή αν δε διατηρηθεί στις σωστές συνθήκες μπορεί να αποβεί θανάσιμη». Αντίστοιχα, η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) δήλωσε πως «όλοι οι παραγωγοί ινσουλίνης, ασχέτως με το αν υπάγονται σε φαρμακευτικές εταιρείες, οφείλουν να ακολουθούν τους κανονισμούς για να είναι ασφαλή τα προϊόντα τους». Συνεπώς, αποτελεί μεν μία καλή ιδέα η φτηνότερη παραγωγή ινσουλίνης αλλά με την προϋπόθεση πως δεν τίθεται σε κίνδυνο η ζωή των ασθενών.
Μαρίνα Σκαρβέλη – Stagiare EEB
Πηγή: DW & http://www.bioethics.gr
