Έπειτα από επίμονες παροτρύνσεις του φίλου και συναδέλφου μου Στάθη Αβραμίδη, βρήκα τον χρόνο να γράψω ορισμένα περιστατικά που μου συνέβησαν κατά την εργασία μου ως ναυαγοσώστης παραλίας σε λουτρικές εγκαταστάσεις της Κρήτης. Τα περιστατικά είναι αστεία, σχεδόν ανέκδοτα. Από την μια πλουτίζουν την βιβλιογραφία της ναυαγοσωστικής με χιούμορ. Από την άλλη μαρτυρούν την ένδεια των λιμενικών αρχών που καλούνται να επιθεωρήσουν τους επαγγελματίες αλλά και κάποιων συναδέλφων ναυαγοσωστών που δεν έχουν είτε την κατάλληλη εκπαίδευση είτε επαγγελματική συνείδηση. Με λίγα λόγια, τα παρακάτω περιστατικά δείχνουν πόσο πίσω είμαστε ως χώρα. Είμαι σίγουρος ότι μετά από 100 χρόνια, όσοι θα διαβάζουν αυτές τις ιστορίες θα γελούν με το χάλι μας, πολύ περισσότερο από όσο γελάμε εμείς σήμερα.
ΙΣΤΟΡΙΑ 1:
Αληθινό περιστατικό κάπου σε κάποια οργανωμένη παραλία στη Κρήτη: Στη διπλανή παράλια ήταν ένας ναυαγοσώστης παραδοσιακός ορεσίβιος κρητικός, βοσκός κατά κύριο επάγγελμα, τώρα εάν ήξερε να κολυμπά είναι άλλο θέμα. Αυτός λοιπόν φορούσε πάντα μαύρα ρούχα όπως συνηθίζεται στα χωριά, μαύρο μαγιό, μαύρο καπέλο, μαύρη μπλούζα, έρχεται λοιπόν ο έλεγχος της λιμενικής αστυνομίας και του λέει ο λιμενικός:
Λ: Εσύ είσαι ο ναυαγοσώστης εδώ;
Ν: Ναι γιαντα (γιατί);
Λ: Που είναι παιδί μου τα ρούχα σου;
N: Να τα δεν τα θωρείς (βλέπεις);
Λ: Μα αυτά είναι μαύρα, κανονικά πρέπει να φοράς πορτοκαλοκόκκινα!
Ν: Γιαντα μπρε (γιατί) …..κινητό μπουρδέλο είμαι…..;
ΙΣΤΟΡΙΑ 2: Έλεγχος λιμεναρχείου – Ιούνιος 2018
Λ: Καλημέρα πως πάει; Να σφυρίζεις γιατί έχει κακοκαιρία σήμερα!
Ν: Καλημέρα δεν κάνουμε και άλλη δουλειά από το πρωί.
Λ: Ωραία. Από εξοπλισμό τι γίνετε; Τα έχεις όλα;
Ν: Ναι τα πάντα.
Λ: Και το σκάφος;
Ν: Ποιο σκάφος;
Λ: Τη σωστική λέμβο.
Ν: Καταρχήν συγνώμη εάν επιτρέπετε, με ποια νομοθεσία θα μου ελέγξετε τον εξοπλισμό με την περυσινή ή την φετινή;
Λ: Επειδή αυτό το μήνα είναι μια μεταβατική περίοδος θα πάμε με την περυσινή, αλλά από τον άλλο μήνα ίσως έχουμε οδηγίες να πάμε με την καινούργια.
Ν: Οκ
Λ: GPS, βατραχοπέδιλα, κιάλια έχεις;
Ν: Ναι νάτα.
Λ: Ωραία, σωσίβιο;
Ν: Ναι. Να το.
Λ: Όχι αυτό. Το άλλο!
Ν: Ποιο άλλο;
Λ: Το μακρόστενο.
N: Ποιο μακρόστενο;
Λ: Το λουκάνικο!
Ν: Το λουκάνικο! Ποιο λουκάνικο;
Λ: Το λουκάνικο αυτό που είναι λουκάνικο.
Ν: Τo Rescue tube εννοείς;
Λ: Όχι το λουκάνικο…
N: Ποιο του στρατού;
Λ: Όχι αυτό που το δένεις και κόμπο μπροστά.
Ν: Toν Σωστικό σωλήνα θα εννοείς.
Λ: Όχι το μαλακό….. το λουκάνικο …… μήπως δεν το έχεις;
N: Νομίζω κατάλαβα ποιο λες, αυτό είναι ο σωστικός σωλήνας.
Λ: Λουκάνικο λέγετε.
Ν: Σωστικός σωλήνας λέγετε έτσι τον αναφέρει και το ΠΔ.
Λ: Το έχεις;
Ν: Όχι δεν το έχω, γιατί είναι προαιρετικό.
Λ: Όχι. Με το παλιό ΠΔ ήτανε προαιρετικό, στο φετινό είναι υποχρεωτικό.
Ν: Μα με το παλιό ΠΔ δεν μου είπατε ότι θα μου ελέγξετε τον εξοπλισμό;
Λ: Δηλαδή δεν το έχεις;
Ν: Όχι γιατί είναι προαιρετικό άμα θέλετε να σας δείξω και το νόμο που το αναφέρει ότι είναι
προαιρετικό.
Λ: Kαλά δεν πειράζει, θα το ελέγξω εγώ όταν γυρίσω στο λιμεναρχείο και όταν ξαναπεράσω να το έχεις. Έχω πάει σε 12 πόστα πριν από εσένα και δεν το είχε κάνεις το λουκάνικο. Τέλος πάντων. Μετά από εδώ έχει άλλο πύργο;
Ν: Ναι έχει άλλους 5.
Λ: Και είναι κανείς ναυαγοσώστης;
Ν: Μάλλον, δεν ξέρω.
Λ: Καλά πάω να δω.
ΙΣΤΟΡΙΑ 3: Τυχαίνουν και αυτά
Κόκκινη σημαία στην παραλία κανείς δεν κολυμπάει ξαφνικά μια υπερήλικη τουρίστρια που με το ζόρι ισορροπεί, περπατάει στην άμμο και εκεί που δεν το περιμένεις κάνει μια βουτιά και μπαίνει στη θάλασσα και μέσα σε δευτερόλεπτα την παίρνουν τα ρεύματα. Τρέχω ευτυχώς την προλαβαίνω την βγάζω έξω και τις εξηγώ τους κινδύνους. Αφού με ευχαριστεί φεύγει. Μετά από καμιά ώρα ξαναέρχεται και τσουπ ξαναμπαίνει στη θάλασσα, ξανά τρέχω την βγάζω και της ξανά εξηγώ. Αφού με ευχαριστεί για δεύτερη φορά, ξαναφεύγει. Μετά από μερικές ώρες ξανά τα ίδια 4-5 φορές η ίδια ιστορία. Την τελευταία φορά έρχεται μαζί της και μια μικρότερης ηλικίας γυναίκα προφανώς θα ήταν η κόρη της και με ενημέρωσε ότι η μητέρα της έχει Αλσχάιμερ!
ΙΣΤΟΡΙΑ 4: Εάν είσαι γνώστης ….
Πάω πρώτη μέρα στήνω τον εξοπλισμό μου βάζω και τις σημαίες στο πύργο. Ξαφνικά καταφθάνει τρέχοντας και φωνάζοντας ο διευθυντής.
Δ: Τι κάνεις εκεί…! τι σημαίες είναι αυτές που έχεις βάλει;
Ν: Είναι του Ναυαγοσώστη η πορτοκαλί που γράφει Lifeguard και η πράσινη του καιρού.
Δ: Όχι, όχι …άσπρη να βάλεις!
Ν: Άσπρη!! Μα δεν υπάρχει άσπρη.
Δ: Υπάρχει τόσα χρόνια εμείς άσπρη χρησιμοποιούμε.
Ν: Mα δεν υπάρχει. Οι σημαίες του καιρού είναι 3 πράσινη, κίτρινη, κόκκινη.
Δ: Φέρε από την αποθήκη τη νάιλον σακούλα που έχουμε φυλάξει τις σημαίες να δεις.
Πηγαίνω στην αποθήκη ανοίγω τη σακούλα και τι βλέπω … μια άσπρη μαξιλαροθήκη, που τη χρησιμοποιούσαν για ναυαγοσωστική σημαία….
Κείμενο και Φωτογραφίες: Λέανδρος Στεφανάκης
