Έτσι ο Μάρκο ξεπέρασε την ασθένειά του Μια σοβαρή ασθένεια που διαγνώστηκε κατά τη γέννησή του τον ανάγκασε να αγωνιστεί από την αρχή. Και βγήκε πιο δυνατός και πιο πρόθυμος να προσφέρει τις αρετές του στους άλλους. “Ονειρεύομαι να γίνω δάσκαλος” Pesaro “Παιδιά, μελετήστε Λατινικά και θα ανακαλύψετε τον εαυτό σας”. Αυτά είναι τα λόγια του IvanoDionigi, από το Pesaro, πρώην Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου της Μπολόνια και επί σειρά ετών επικεφαλής τηςPontificia Accademia della Latinità.
Λέξεις που προφανώς χτύπησαν την καρδιά του 14χρονου Marco Remedia, ο οποίος ολοκλήρωσε φέτος άριστα την πρώτη του χρονιά στο λύκειο “T. Mamiani” στο Pesaro, λαμβάνοντας άριστα σε όλα τα μαθήματα. Επιπλέον, στις 26 Μαΐου, του απονεμήθηκε η τιμητική διάκριση στην 33η διοργάνωση του “Latinus Ludus”, μιας εκδήλωσης που προορίζεται για τους νέους Ιταλούς αριστούχους στη μελέτη των κλασικών σπουδών. “Ήταν η καθηγήτριά μου, η Alessandra Massent, που με έγραψε και συμμετείχα με ενθουσιασμό στη δοκιμασία, η οποία συνίστατο στη μετάφραση του “Βιασμού των Σαβίνων γυναικών” του Τίτου Λίβιου. Εκείνη την ημέρα, ανάμεσα σε εκατοντάδες συμμετέχοντες από όλη την Ιταλία, ο Marco παρέδωσε πρώτος τη μετάφρασή του. Ήταν πολύ ικανοποιημένος από τη δουλειά του και η έκπληξη της επιτροπής ήταν μεγάλη, επίσης επειδή είχαν περάσει μόνο 50 λεπτά από τις τρεις ώρες που επιτρεπόταν. Στο σπίτι για να γιορτάσουν τον νέο Κικέρωνα βρίσκονται η μητέρα του Francine και ο πατέρας του Filippo, οι δύο μεγαλύτερες αδελφές του Holly και Carolina και η γιαγιά του Maria Rosa, πρώην δασκάλα δημοτικού σχολείου και λάτρης των λατινικών. “Το πάθος του Μάρκο για αυτή τη γλώσσα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα”, λέει ο ιερέας της ενορίας του Don Mario Florio, “και αυτό το βραβείο επισφράγισε το ταξίδι του, στο οποίο του εύχομαι να είναι μακρύ και καρποφόρο. Όλα φαίνονται εύκολα για τον Μάρκο, στην πραγματικότητα η ζωή του είναι ένα δράμα από τη γέννησή του.
Έπειτα από μια περιτονίτιδα που δεν αναγνωρίστηκε κατά τη γέννηση, ο Marco υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και αναγκάστηκε να υποβληθεί σε μια λεπτή επέμβαση στο νοσοκομείο του Rimini, απ’ όπου πήρε εξιτήριο μετά από μακρά νοσηλεία σχεδόν δύο μηνών. “Βγήκα επίσης από αυτή την εμπειρία με μια υπερδύναμη”, αστειεύεται ο Marco, “επειδή έμεινα με πολύ πιο ευαίσθητη ακοή από τη φυσιολογική, η οποία, αν και θετική, αποτελεί και μειονέκτημα, επειδή ενισχύει τον παραμικρό θόρυβο, εμποδίζοντάς με να συγκεντρωθώ όπως θα ήθελα.
Οι σοβαρές κινητικές συνέπειες που υπέστη κατά τη γέννηση θα παραμείνουν επίσης για το υπόλοιπο της ζωής του, αναγκάζοντάς τον να υποβληθεί σε νέες και πολύπλοκες χειρουργικές επεμβάσεις. Η τελευταία ήταν ακριβώς πριν από έναν χρόνο, όταν υποβλήθηκε σε επιμήκυνση των σημαντικότερων τενόντων των ποδιών του που είχαν παραμείνει ίσοι με την επιμήκυνση αυτών ενός τρίχρονου παιδιού. “Ήμουν ευτυχής που έκανα την επέμβαση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, αμέσως μετά τις εξετάσεις της όγδοης τάξης, διότι, παρόλο που υπέφερα από μεγάλη ζέστη και πόνο, τουλάχιστον δεν έχασα καμία σχολική ημέρα- δεν θα μπορούσα να αφιερωθώ στη μελέτη, που είναι τόσο σημαντική για μένα, διότι ήταν ήδη κουραστικό και μόνο το φαγητό.
Το να μιλάς στον Μάρκο είναι σαν να μιλάς σε έναν ενήλικα. Έχει ξεκάθαρες ιδέες για το μέλλον του: “Ονειρεύομαι να γραφτώ στη Σχολή Κλασικών Σπουδών και να γίνω καθηγητής, αλλά ελπίζω να μη νιώσω ποτέ ανώτερος από τους άλλους, γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να μεταδίδεις τις γνώσεις σου. Εξάλλου, το επικοινωνώ προέρχεται από το λατινικό communicare: cum (μαζί) και munus (δώρο), και ο Μάρκο είναι επίσης ένα πραγματικό δώρο για την τάξη του, η οποία γιόρτασε τη νίκη του μεταφέροντάς τον θριαμβευτικά και κάνοντάς τον να νιώσει όλη τη στοργή της αληθινής φιλίας. “Στο σχολείο αισθάνομαι τόσο καλά όσο και στην οικογένειά μου, μου αρέσει να διαβάζω αλλά και να διασκεδάζω όπως κάθε άλλο αγόρι της ηλικίας μου: διαβάζω κόμικς manga, παίζω playstation και πηγαίνω στο ενοριακό ωδείο”. Ως ανταμοιβή για την αναγνώριση που απέκτησε, εκτός από πολλά βιβλία, θα μπορούσε να φτάσει και ένα ιδιαίτερο δώρο από την οικογένεια: ένα ταξίδι στη Ρώμη”.
Δεν έχω πάει ποτέ στην πρωτεύουσα και θα ήταν όνειρο για μένα να ταξιδέψω πίσω στον χρόνο, στις ρίζες της γλώσσας που με συναρπάζει τόσο πολύ”. Και μιλώντας για όνειρα: η μητέρα του λέει ότι στον ύπνο του ο Μάρκο μιλάει λατινικά. Ίσως αυτό που λέει ο Διονύσιος να είναι όντως αλήθεια. Τα λατινικά μας επιτρέπουν να επιστρέψουμε στην αρχική σημασία των λέξεων, να αναγνωρίσουμε το πρόσωπό τους, να ανιχνεύσουμε την ιστορία τους. Διότι οι λέξεις, όπως και οι άνθρωποι, έχουν μια προέλευση, ένα πρόσωπο και μια ιστορία.
Επιμέλεια: Βίκυ Μπαφατάκη
Πηγή: https://www.avvenire.it/ by Roberto Mazzoli
