Αν ζούσε σε άλλη εποχή, σίγουρα θα ήταν μία από τις νύμφες της Άρτεμης, καθώς, όταν την ακούς μαγεύεσαι… Η μουσική της περνάει μέσα στο σώμα σου και εκτοξεύει τις αισθήσεις σου στα ύψη… Ο λόγος, μα φυσικά για τη Ζωή Τηγανούρια, την Ελληνίδα συνθέτη και σολίστ του ακορντεόν.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην μακρινή Σαμοθράκη, σε οικογένεια παραδοσιακών μουσικών και έχει συνεργαστεί, ως συνθέτις και ως σολίστ του ακορντεόν με όλα τα μεγάλα ονόματα της Ελληνικής δισκογραφίας, αλλά και με διεθνείς καλλιτέχνες (όπως ο James Brown, o Al Di-Meola, Omar Faruk Tekbilek, κ.ά.).
Είναι ιδιοκτήτρια της εταιρίας μουσικών παραγωγών “Zoe Music Ltd.” και έχει επιλεγεί από το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα “100 Mirrors” μεταξύ των 100 γυναικών – επιχειρηματιών από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες χρησιμεύουν, ως πρότυπα για άλλες γυναίκες που επιθυμούν να ξεκινήσουν δική τους επιχείρηση.
Επίσης, της έχει απονεμηθεί Μετάλλιο Τιμής από την UNESCO για τη συνεισφορά της στην πολιτιστική κληρονομιά του νομού Έβρου από το Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης.
Ο οίκος μόδας “Arsinoe de Thrace», που εδρεύει στην γενέτειρα της Ζωής την Σαμοθράκη, της απένειμε τον τίτλο «Πρόσωπο της Αρσινόης» και χρησιμοποιήσε τις μουσικές συνθέσεις της στις επιδείξεις μόδας του.
– Με εννέα (9) προσωπικά άλμπουμ από το 2006 έως και σήμερα,
– διακόσιες-και-πλέον συνθέσεις στην Ελληνική δισκογραφία,
– εκατοντάδες ηχογραφήσεις,
– ορχηστρικές συνθέσεις,
– μουσικές επενδύσεις σε ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές σειρές, η Ζωή Τηγανούρια εκπροσωπεί την Ελλάδα και εκτός συνόρων, συμμετέχοντας σε μεγάλα Ευρωπαϊκά φεστιβάλ και δίνοντας πολυάριθμες συναυλίες.
Γνωστή ως “Zoe” στο εξωτερικό, είναι μία καλλιτέχνις που δεν περιορίζεται από γεωγραφικά σύνορα, και όπως δηλώνει και η ίδια: “η Μουσική είναι ένα Σύμπαν γεμάτο από αισθήσεις…”
Το 2006, μετά από μια σειρά επιτυχημένων συνεργασιών, δημιούργησα το δικό μου μουσικό σχήμα το “Senso Latino” και ξεκινήσαμε να περιοδεύουμε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σήμερα , τόσο ως ακορντεονίστα, αλλά και ως συνθέτις, ασχολούμαι με την Jazz, την Latin και το Tango.
Στιγμές…
Η στιγμή που έγινε η πρώτη ανάμνηση της ζωής σου: Ένα δάκρυ μου που κύλισε μόνο του όταν η κόρη μου πήρε την πρώτη της αναπνοή και ήρθε σε αυτόν τον κόσμο.
Η αξέχαστη στιγμή στο σχολείο: Χαχαχα όταν μια και μοναδική φορά αντέγραψα και με έπιασε στα πράσα ο φιλόλογος.. Αυτό ήταν η αιτία να διαβάσω τόσο πολύ, να αγαπήσω τα αρχαία ελληνικά και τελικά να πάω τρίτη δέσμη και να γράψω 18 στις πανελλαδικές…
Τη στιγμή που αποκάλυπτες μια ζαβολιά σου…: Δε θυμάμαι
Μια ευτυχισμένη παιδική στιγμή…: Νηπιαγωγείο γιορτή Χριστουγέννων, όταν η «πρώτη μου Δασκάλα» και πολύ αγαπημένη αποφάσισε να με ντύσει Παναγία που κρατούσα το Χριστό και βγήκα γεμάτη υπερηφάνεια στη σκηνή να πω το ποίημα μου που είχα μάθει απέξω τέλεια…
Η στιγμή που ένιωσες το πρώτο καρδιοχτύπι: Πρέπει να ήμουν γύρω στα 12 με 13…
Μια στιγμή «αφόρητης τρέλας… Έχω ζήσει αφόρητη την τρέλα μαζί με τρόμο μέσα σε αυτοκίνητο με κάποιον… που οδηγούσε και έτρεχε με 300 και με εκβίαζε ότι θα με σκοτώσει και δε με άφηνε να κατέβω… τώρα φαντάζει σαν ένα μακρινό «κωμικοτραγικό» αστείο.
Μια υπέροχη στιγμή με τους φίλους μου: Εκδρομή τρίτης λυκείου στη Ρόδο, ξεφάντωμα, χορός, φλερτ, κτλ άυπνη μια εβδομάδα, με μια διάθεση ανεβασμένη στα ουράνια.
Η στιγμή που έφυγες από το σπίτι για σπουδές…: Βρέθηκα 19 ετών ξαφνικά Αθήνα και…. έχω τακτοποιήσει μέσα σε 2 εβδομάδες, τα πάντα, έχω κλείσει δουλειά, έχω νοικιάσει σπίτι, έχω γραφτεί σε ωδείο. Μετά το αποκάλυψα στους γονείς, οι οποίοι νόμιζαν μέχρι εκείνη τη στιγμή ότι βρίσκομαι στα Γιάννενα, όπου πήγα για να γραφτώ στη σχολή που είχα περάσει, έτοιμοι να πάθουν έμφραγμα οι άνθρωποι…
Στιγμές από τα φοιτητικά σου χρόνια…: Αλεξανδρούπολη με τη κολλητή μου Λίτσα & συγκάτοικο μου… τα ατελείωτα τραπέζια που κάναμε σε φίλους και τις σπεσιαλιτέ που φτιάχναμε… ξέγνοιαστη περίοδος. Θυμάμαι επίσης το περιπετειώδες ταξίδι μαζί της, με το τρένο «καρβουνιάρη» (Ήταν και η πρώτη φορά που έμπαινα σε τρένο) για τις Σέρρες, το οποίο κράτησε, ούτε θυμάμαι πόσο καλύτερα να πηγαίναμε στην Αυστραλού…
Εκείνη η στιγμή που αποφάσισες να ασχοληθείς με την μουσική …: 12 ετών με το που έπιασα τα πρώτα πλήκτρα στη ζωή μου και κατευθείαν έβγαλα μελωδία… και επαγγελματικά 21 ετών, όταν πρωτόπιασα στα χέρια μου ακορντεόν…
Οι πρώτες στιγμές στη μουσική …: Όταν άρχισαν 22 ετών να ‘σκάνε’ οι πρώτες προτάσεις για δουλειά ως ακορντεονίστα από τα κορυφαία ονόματα της ελληνικής δισκογραφίας…
Η κορυφαία στιγμή μέχρι τώρα στην επαγγελματική σου πορεία: Πολλές διακρίσεις, πολλές βραβεύσεις, πολλές όμορφες στιγμές στο πιάνο μου μοναχικής δημιουργίας, πολλές αξέχαστες στιγμές με το μουσικό τιμ στο στούντιο ηχογράφησης. Πολλά ταξίδια για συναυλίες στο εξωτερικό, και με ανεβασμένη αδρεναλίνη σε πολλές συναυλίες, όταν το κοινό είναι προσηλωμένο και παρακολουθεί τη παράσταση μου κάτι που ασφαλώς με γεμίζει πάντα συγκίνηση και καλλιτεχνική ολοκλήρωση.
Στιγμές ενός ταξιδιού: Το ταξίδι μου στην Φινλανδία ολομόναχη, φορτωμένη με το ακορντεόν, με τα λιγοστά αγγλικά μου, η βράβευσή μου εκεί από τους καλλίτερους ακορντεονίστες του κόσμου. Η παραμονή μου εκεί με την τέλεια φιλοξενία τους μια εβδομάδα. Ήταν διαρκώς μέρα, καθότι, βόρεια Ευρώπη και η περιπετειώδης επιστροφή μου όπου έχασα το αεροπλάνο και άλλαξα πολλές πτήσεις μέχρι να βρεθώ Αθήνα, όπου τελικά βρέθηκα χωρίς βαλίτσα, την οποία βαλίτσα παρέλαβα μετά από μια εβδομάδα…
Η στιγμή που γνώρισες έναν σημαντικό άνθρωπο…: James Brown Ήμουν support στις τελευταίες του συναυλίες στην Ελλάδα στο Λυκαβηττό και στο θέατρο γης Θεσσαλονίκης… Συγκλονιστική εμπειρία η γνωριμία μου μαζί του και τα συγχαρητήρια που μου έδωσε και μου έσφιξε το χέρι.
Η στιγμή της γνωριμίας με τον σύντροφό σου: Τον γνώρισα ως συνάδελφο μου και κάναμε το πρώτο μας ραντεβού για να μιλήσουμε για δουλειά και του λέω «είμαι εδώ για να σου κάνω πρόταση»… και μου απαντά «πρόταση γάμου»? Και του λέω: «όχι ακόμα» όλο αυτό ήταν αστειάκι στην πρώτη μας συνάντηση … μετά από ένα χρόνο βρεχθήκαμε παντρεμένοι …. Και μέχρι σήμερα φουλ ερωτευμένοι-αγαπημένοι και με μια κορούλα να συμπληρώνει το πάζλ ευτυχίας…
Εκείνη η στιγμή που ομολόγησες στον εαυτό σου ότι ερωτεύτηκες…: Ο έρωτας έρχεται και παρέρχεται και είναι γεμάτος εγωισμούς και διάθεση κατάκτησης εκατέρωθεν. Μοιραία πάντα καταλήγει, στο τέλος και συνήθως άσχημα. … Αντίθετα, πιστεύω στην Αγάπη με διάρκεια και αλήθεια και πορεία μέχρι το τέλος της ζωής μας…
Εκείνη η στιγμή που ένιωσες ευτυχία…: Παρά πολλές στιγμές και με την οικογένεια που μεγάλωσα στη Σαμοθράκη με τους γονείς και τον αδελφό μου, αλλά και με την οικογένεια που έφτιαξα με τον άντρα μου και την κόρη μου… Πρέπει να ξέρεις να τις διαβλέπεις αυτές τις στιγμές, διότι από εμάς εξαρτάται το αν θα είναι άπειρες, ή αν θα είναι ανύπαρκτες…
Η στιγμή που απογοητεύτηκες…: Πολλές φορές από μικρή, από το σχολείο μέχρι σήμερα. Σημασία έχει ότι μετά από κάθε απογοήτευση έρχεται πάντα η ανοδική ψυχολογία και η δημιουργική διάθεση. Όλα έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Πρέπει να συμβιβαστούμε με αυτό και να είμαστε παρατηρητές του, όχι να μας καταπίνουν οι χαρές και οι λύπες.
Μια στιγμή που σε πλημμύρισε φόβο…: Δε θυμάμαι… δεν τις συγκρατώ τις σβήνω σαν να μην έγιναν ποτέ.
Μια τολμηρή στιγμή…: Θεωρώ τόλμη το να αποφασίζω πάντα να κλείνω τις πόρτες που με πλήγωσαν. Με εκμεταλλεύτηκαν, με χρησιμοποίησαν, με κορόιδεψαν, ή με τραβούσαν με καραβόσκοινα προς τα πίσω, χωρίς να σκέφτομαι -όπως συνηθίζετε στο δύσκολο χώρο μου- εκδικητικά και με μένος… Απλά «η ζωή είναι ωραία» και «η ζωή προχωράει» αυτή είναι η αρχή μου και έτσι κτίζεις ένα μέλλον με υπόβαθρο, σταθερές βάζεις και γαλήνη μέσα σου.
Η στιγμή που αποφάσισες να λησμονήσεις κάτι από το παρελθόν: Νομίζω ότι με τη προηγούμενη απάντηση έχω ήδη απαντήσει και σε αυτή την ερώτηση.
Εκείνη η στιγμή που σε πόνεσε…: Α!!! ήμουν πολύ μικρή περασμένα ξεχασμένα.
Η στιγμή που άκουσες μια σκληρή αλήθεια: Ακούω από μικρή σκληρές αλήθειες δε με έχει εντυπωσιάσει κάτι συγκεκριμένο, εκτιμώ το να ακούω αλήθειες διότι μαθαίνω μέσα από αυτές.
Η στιγμή που είπες: «Αυτή είναι η ομορφότερη στιγμή της ζωής μου»: Το μπλουζ που χορέψαμε με τον άντρα μου, τη νύχτα του γάμου μας, όταν όλα τα φώτα έσβησαν και είχαν ανάψει γύρω μας και μας περικύκλωναν πολλά κεριά σε σχήμα καρδιάς, και ακουγόταν μόνο το κομμάτι «Sweet life» και η ανάσα του στα αφτιά μου….
Η στιγμή που περιμένεις εναγωνίως στο μέλλον: Δε θα την αποκαλύψω.
Επιμέλεια & Cocept: Βίκυ Μπαφατάκη, Επικοινωνιολόγος
