Είναι φορές που η ζωή μας επιφυλάσσει εκπλήξεις και συναπαντήματα που μπορεί να αλλάξουν όλη την πορεία μας.
Ποιος δεν θα σάστιζε μπροστά σε μια λάμψη που μας λειαίνει τις γωνίες της ψυχής και της συμπεριφοράς μας; Μια λάμψη φωτός είναι ο Γιώργος Πασχαλίδης, ένας απλός άνθρωπος που μπόλιασε η δύναμη του Θεού μέσα του τη γνώση, την πληροφορία, την ανεκτικότητα, την αγάπη…Φτωχές οι λέξεις για να περιγράψουν τον πλούτο και τη δύναμή του. Το χαμόγελό του φωτεινός σηματοδότης για τους καθημερινούς συναισθηματικούς μας μαιανδρισμούς. Η αγάπη του μελωμένη ιαχή στην οδό της αυτογνωσίας και της ίασης της ψυχής και του σώματος.
Οι επιστήμες υποκλίνονται στο μεγαλείο των δυνατοτήτων και των γνώσεων του. Καθηγητές Πανεπιστημίων, επιστήμονες από όλους τους χώρους ρουφούν τα νέα δεδομένα και τις επαναστατικές ανακαλύψεις που παρουσιάζει και είναι δίπλα του για να οδηγήσουν την ‘προσφορά’ του σε ανθοστόλιστες λεωφόρους γνώσεων. Τα δυο βιβλία του που κυκλοφορούν «Άνοιγμα αγάπης, Πορεία ζωής» ήδη Best Seller και «Όταν ο άνθρωπος συναντήσει τον εαυτό του» από τις εκδόσεις Λιβάνη αποκαλύπτουν, κατ’ αρχήν, τις 3 οικογένειες ανθρωπίνων τύπων και αποτελούν πραγματική επανάσταση στα επιστημονικά δεδομένα. Βιβλία που βουτούν τον αναγνώστη στην ιατρική, την φυσική, την ψυχολογία, τη διδακτική και κυρίως στην έννοια της αγάπης και της σκέψης νουθετώντας παράλληλα με απλότητα, και χιούμορ. Τα βιβλία του Γιώργου Πασχαλίδη είναι πολύτιμα φυλαχτά στην ευθεία του χρόνου και στη μεμονωμένη στιγμή, είναι προσφορά αγάπης στο λαβυρινθώδη δρόμο της αυτογνωσίας.
Συνάντησα τον Γιώργο Πασχαλίδη στον προσωπικό του χώρο στην Αθήνα. Πλήθος κόσμου περίμενε να τον συναντήσει, να πάρει αγάπη και δύναμη από το χαμόγελό του.
Η προσωπική μας γνωριμία μετρά περίπου 1 χρόνο. Σαν παλίρροια με ανύψωσε σε ουράνια αγγίγματα, με έκανε να ακουμπώ την γαλήνια πλευρά του εαυτού μου, να κατανοήσω τι σημαίνει αγάπη, να απαλλαγώ από τις σκέψεις – εμμονές του τύπου μου και να αποκτήσω μεγαλύτερη ισορροπία με το «εγώ μου». Ο Γιώργος Πασχαλίδης προσφέρει τις γνώσεις του και τις θεραπευτικές του ικανότητες σε χιλιάδες ανθρώπους τελείως ανιδιοτελώς…
Η παρουσία του στις ζωές μας είναι σαν ευωδιαστή ευλογιά που ανάβει τη σπίθα των ελιγμών μέσα στο ανεξερεύνητο «είναι μας…».
Η κουβέντα μαζί του χειμαρρώδης και μεστή. Σε θέλγει και σε παρασύρει σε ανεξερεύνητα μέρη της ψυχής. Σε ελεύθερο καλπασμό αφήνομαι χωρίς φαρέτρες και σάρισες να απολαύσω τα ποδοκροτητά των ήχων του και τα γλυπτά αγκωνάρια του δικού μου εαυτού. Ο άνθρωπος που στέκεται δίπλα μου, αίνιγμα ή όχι για όλους μας, ξαστεριά στο απροσδόκητο, στο ανήμπορο να εξηγηθεί, κυλά και χωρά την ‘αλήθεια του’ στην απεραντοσύνη του απείρου, του φωτεινού…
Οι 3 ανθρώπινοι τύποι
Ο Γιώργος Πασχαλίδης με την ανακάλυψη των 3 ομάδων ανθρωπίνων τύπων, βάσει του εγκεφάλου και του σκελετού, επέφερε την μεγάλη επανάσταση σε όλες τις επιστήμες. Ο ίδιος ταπεινά απλώνει το υφάδι της νέας γνώσης του και μου αποκαλύπτει. «Πέρα από τον σκελετό, ο εγκέφαλος παίζει σημαντικό ρόλο στην ομαδοποίηση των 3 ανθρωπίνων τύπων, λόγω της συνεργασίας της υπόφυσης με την επίφυση. Κατόπιν με τον αυχένα εκκενώνονται οι πληροφορίες και τα εγκεφαλικά στοιχεία. Η κάθε ανθρώπινη οικογένεια έχει τη δική της ψυχοσύνθεση, συμπεριφορά και χαρακτήρα, βάσει των στοιχείων που εισέρχονται στον εγκέφαλο και εκχέονται στο σώμα. Αυτό αναγκάζει τα άτομα του εκάστοτε τύπου να λειτουργούν με ένα όργανο και να είναι είτε νευρικοί ή συναισθηματικοί ή λεμφικοί.
Στον πρώτο τύπο παρατηρούμε τα νεύρα, τον αυθορμητισμό και τον πανικό. Είναι ‘καλά’ άτομα εν γένει. Ό,τι δεν τους χρειάζεται το πετούν και δεν βασανίζονται και για αυτό το λόγο δεν βασανίζουν και τους υπόλοιπους γύρω τους. Εκείνο που με στενοχωρεί είναι η νευρικότητα και η απότομη συμπεριφορά τους που πληγώνει τους άλλους. Εκείνο που με γοητεύει στον πρώτο τύπο, είναι ότι δίνει τα πάντα σε όποιον αγαπά και θυσιάζεται, χωρίς να ζητά ανταλλάγματα.
Ο δεύτερος τύπος είναι αγχώδης, με αποτέλεσμα να δημιουργεί πρόβλημα στον εαυτό του και να αγχώνει όσους τον περιτριγυρίζουν. Είναι άτομο σκεπτικό με μια περιρρέουσα θλίψη και κατά βάση καταθλιπτικό. Έχει απίστευτη καρτερικότητα μέχρι να τον κατανοήσει ο άλλος. Ακόμα κι εάν τον καταλάβεις θα περάσει καιρός…γιατί θα πρέπει να μαντέψεις τι θέλει να σου πει, επειδή δεν θα μιλάει καθόλου ή στην αντίθετη περίπτωση θα πλατειάζει τόσο που τελικά δεν θα έχεις την υπομονή να τον ακούσεις.
Ο τρίτος τύπος διακατέχεται από ανησυχία, διότι έχει χαρακτηριστικά από τους άλλους δυο τύπους, και νεύρα και άγχος, και λειτουργεί με το λεμφικό σύστημα με συνέπεια ό,τι σκεφτεί να πρέπει να το πετύχει. Με γοητεύει η δράση του και με ενοχλεί, ότι πάντα περιμένουν μια απάντηση από τον άλλον. Επειδή δεν την λαμβάνουν πάντα, τότε τρέχουν αυτοί για όλα και για όλους, με αποτέλεσμα να βασανίζονται οι ίδιοι και να βασανίζουν και τους υπόλοιπους».
Η ανακάλυψη του τύπου είναι η αποδέσμευση από τα προβλήματα
Η ανακάλυψη που έκανε με τους 3 ανθρώπινους τύπους βοήθησε πολύ τον κόσμο που τον επισκέπτεται, πάνω από 6εκ. ανθρώπους μέχρι σήμερα, να διαχειρίζεται τον εαυτό του και τους γύρω του. «Μετά τη δεύτερη συνάντησή μας, όταν το άτομο αναγνωρίζει τον τύπο του, ήδη διαφαίνεται η αλλαγή του. Μαθαίνει, λοιπόν, πως λειτουργεί η σκέψη του αλλά και οι απέναντί του. Γνωρίζει εκ των προτέρων τον τρόπο που πρέπει να τους πλησιάσει και όχι πως να τους αντιμετωπίσει, κάτι που γινόταν έως εκείνη τη στιγμή».
Με ένα μαγικό τρόπο, όταν κάποιος κάθεται κοντά στον Γιώργο Πασχαλίδη παίρνει αβίαστα το μήνυμα της αγάπης. «Η ευτυχία είναι χάρισμα, και όταν όλοι αντικρίσουμε τη χαρά και το χαμόγελο τότε επέρχεται το άνοιγμα αγάπης. Όλοι μας διψάμε για αυτά, απλά στην καθημερινότητα είμαστε βιαστικοί και δεν τα βλέπουμε, για αυτό και τα έχουμε εξαιρέσει από τη ζωή μας. Η ανακάλυψη του τύπου μας και η συνειδητοποίηση αυτού σημαίνει αποδέσμευση από τα προβλήματα, γιατί όταν τα ανακαλύψεις και τα αναλύσεις, φεύγεις από εκείνα χωρίς να βασανίζεσαι. Η προσωπική ανακάλυψη του τύπου μου και συνολικά των 3 τύπων με αποδέσμευσε από τον δικό μου τύπο».
Η έννοια της αγάπης & της ευτυχίας
Η αγάπη για τον Γιώργο Πασχαλίδη είναι θρόισμα, όπως ο τίτλος του ηχητικού του βιβλίου «Θρόισμα αγάπης», μια συνομιλία του με τον ηθοποιό Στράτο Τζώρτζογλου. «Η αγάπη είναι θρόισμα, εκείνο το σκίρτημα στο στήθος. Αγάπη είναι ευτυχία, ανεκτικότητα, απόλαυση και πληρότητα. Όταν εκπέμπουμε αρμονία, ηρεμία και ευτυχία, μας επιζητούν όλοι δίπλα τους. Η αγάπη δεν εμπεριέχει εγωκεντρισμό. Όταν αγαπάμε δεν πρέπει να φοβόμαστε ότι θα χάσουμε το ‘κτήμα’ μας, ότι θα μας το καταπατήσουν, ότι θα μας το κλέψουν, γιατί έτσι καταδυναστεύουμε εκείνους που θεωρητικά αγαπάμε. Αγαπάμε με λάθος τρόπο. Νομίζουμε ότι, όταν μας κάνουν τα χατίρια, μας αγαπάνε, αλλά στην πράξη, μας ικανοποιούν τον εγωισμό. Λειτουργούμε με το συναίσθημα, με εκείνο το ‘συν’ που δεν επιτρέπει στο αίσθημα να δράσει ευεργετικά πάνω μας. Το αίσθημα είναι η ευτυχία, το ‘συν’ είναι η επεξεργασία, το παιχνίδι που παίζουμε για να ανακαλύψουμε την αγάπη, το οποίο έχει μικρή διάρκεια. Εγώ αγαπώ όλους τους ανθρώπους αφήνοντάς τους ελεύθερους, χωρίς να τους πιέζω και να τους πνίγω, γιατί αυτό είναι αγάπη. Όταν αγαπάς δεν πρέπει να φωλιάζει η ανησυχία μέσα σου, γιατί πρέπει να γνωρίζεις ότι εκείνος που αγαπάς πραγματικά, θα αναζητήσει το ήρεμο και απάνεμο λιμάνι σου και θα έρθει να σε βρει. Εκείνο το λιμάνι της ευτυχίας…».
Ο Γιώργος Πασχαλίδης θεωρεί ότι η ευτυχία είναι μια διαχρονική έννοια και δεν την αλλοιώνει ο χρόνος. «Ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν πληγώνεται ποτέ, γιατί νιώθει πληρότητα. Ο ερωτευμένος π.χ. στο απόλυτο κρεσέντο του όλα τα θεωρεί όμορφα. Έτσι κι η ευτυχία που εκπέμπουμε από το είναι μας, εκπέμπεται χωρίς χρονικά όρια».
Ο έρωτας & το ‘συν’-αίθημα
Ο έρωτας είναι το παιχνίδι για την αγάπη, για αυτό και πληγωνόμαστε. Αρχικά όταν υπάρχει ενθουσιασμός απλώνουμε το χέρι να αγγίξουμε τον άλλο, να τον αγκαλιάσουμε, να τον φιλήσουμε, να τον προκαλέσουμε. Ενώ νομίζουμε ότι παίρνουμε τα πάντα από εκείνον, η πραγματικότητα είναι ότι εμείς δίνουμε τα πάντα, γιατί νιώθουμε πληρότητα. Όταν τον γνωρίσουμε και τον κατακτήσουμε, σταματάμε το παιχνίδι. Τότε αρχίζουμε να κλεινόμαστε στον εαυτό μας και βλέπουμε τα μειονεκτήματα και τα ελαττώματα του αγαπημένου μας. Η επόμενη κίνηση είναι τον αλλάξουμε. Πρέπει, όμως να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν αλλάζει ο απέναντί μας και δεν συμπαρασύρεται από τα δικά μας εγωιστικά πρότυπα συμπεριφοράς.
Αμφιβολία και αμφισβήτηση
«Όταν ανακάλυψα εκείνο που μου συμβαίνει και τις νέες μου δυνατότητες, φώλιασε η αμφιβολία μέσα μου. Δεν ρώτησα όμως τους γύρω για τα νέα δεδομένα που ζούσαν σε σχέση με μένα, γιατί ο καθένας θα έδινε τη δική του εξήγηση και ερμηνεία. Όταν σιγουρεύτηκα για μένα, τότε τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους…
Είναι βασικό να μην βάζουμε στη καθημερινή μας φρασεολογία το ‘εάν’, γιατί τότε απομακρύνεις την επιθυμία και αγωνίζεσαι να την αποκτήσεις διπλά. Το σώμα του ανθρώπου έχει τρία τμήματα, το σώμα, την ψυχή και το πνεύμα. Εάν είμαστε ήρεμοι, η σκέψη για το αύριο θα φύγει χαλαρά από εμάς, θα ελέγξει το δρόμο, θα τον αναγνωρίσει και θα τον ανοίξει…Όταν είμαστε συγχυσμένοι κάνουμε συνεχώς μακροβούτια με την σκέψη, αναστατώνουμε όλους τους δρόμους και τους μπλοκάρουμε. Όταν εκείνη είναι γαλήνια και απομακρυσμένη από το ζητούμενο, τότε όλα είναι διαφορετικά και ανοιχτά».
Η αλλαγή του
«Όταν παρακολουθώ τον εαυτό μου στην μικρή οθόνη από τις παρουσιάσεις των βιβλίων μου σε διάφορες πόλεις, αν και βιώνω αυτό που μου συμβαίνει, μου φαντάζει πολύ ‘μεγάλο’, και σεμνά θαυμάζω και αγαπώ την νέα μου πορεία. Ποτέ δεν ήμουν τόσο ευτυχισμένος, τόσο γεμάτος. Χαίρομαι για την αλλαγή μου, γιατί πρέπει να αντιληφθούμε ότι η γη με την κίνησή της αφήνει το παρελθόν και εμείς πρέπει να βρισκόμαστε στο τώρα. Τότε πετυχαίνουμε τα πάντα. Πρέπει να βλέπουμε μόνο το σκαλοπάτι που ζούμε, ούτε εκείνο που αφήσαμε πίσω, ούτε εκείνο που μέλλει να ανέβουμε. Η δική μου αλλαγή είναι ότι αγαπώ ανιδιοτελώς τους ανθρώπους και αντικρίζω την ευτυχία στα μάτια τους. Απολαμβάνω την κάθε στιγμή, τη ζω. Το επιμύθιο της δικής μου πορείας είναι ότι «με την αγάπη αιχμαλωτίζεις την ευτυχία».
Από τη Βίκυ Μπαφατάκη
