Το δημοσιογραφικό αθλητικό κλισέ, όπως «τους καταβρόχθισε», συνήθως κολακεύει τους πρωταγωνιστές. Τις περισσότερες φορές υμνεί την «μάτσο» συμπεριφορά ή αποθεώνει το ένστικτο νικητή… Το περίπου αντίθετο, όπως για παράδειγμα το «έφαγε» (σ.σ.: για ένα γκολ), μάλλον δεν είναι καλό για τον «ερμηνευτή» του και χλευάζει την επίδοση. Ωστόσο, όλες οι παραπάνω έννοιες πιθανότατα φέρνουν σε δύσκολη θέση όσους έχουν ξεφύγει ελαφρώς (ή, για την ακρίβεια, βαρέως) από τον ορισμό του καλλίγραμμου αθλητή. Αν προσφωνήσετε «χοντρό» έναν αγωνιζόμενο του σούμο, η αντίδρασή του προφανώς θα περιοριστεί σε ένα χαμόγελο (επιβεβαίωσης;), ενώ το ταμπού των κιλών δεν χωρά στους «στίβους» -αν θεωρηθούν αθλήματα- του γκολφ και του… μπιλιάρδου!
Αν όμως θίξετε τις «χορδές» πιο «ευαίσθητων» χώρων, όπου η σωματοδομή αποτελεί μέρος αθλητικής ικανότητας και προσωπικής υστεροφημίας, το μελάνι που αναλώνεται στην (παρα)φιλολογία περί σωστού ή λάθους, καλού ή κακού, ζυγίζει παραπάνω από το αμφιλεγόμενο βάρος. Η πρόσφατη φωτογραφία, που «αποκάλυψε» τα περιττά κιλά του Ροναλντίνιο, ανέσυρε «τσεκούρια πολέμου» για τους αντιρρησίες του. Όπως σε πολλές άλλες περιπτώσεις, σαν την διαχρονική «μελέτη» γαστριμαργικών ορέξεων του Ρονάλντο ή το ελληνικό παράδειγμα. Αυτό του Σοφοκλή Σχορτσανίτη.
Οι, κάθε άλλο παρά απόρρητοι, «φάκελοι» διατροφής και κιλών των διάσημων και ακριβοπληρωμένων αθλητών, συνήθως είναι άξιοι σχολιασμού όσο και το ποιοι είναι οι πιο καλοντυμένοι στα βραβεία Όσκαρ. Κοινώς, αν η σταρ του Χόλιγουντ πάρει ή όχι το αγαλματάκι, λίγη σημασία έχει το ποιον οίκο μόδας προτίμησε. Αντιστοίχως, αν ο εκάστοτε αστέρας των γηπέδων κάνει την δουλίτσα του σε παρκέ ή χορτάρι, η απεικόνισή του στον καθρέφτη καλύπτεται από το «πέπλο» των εις των τεσσάρων γραμμών κατορθωμάτων του. Ωστόσο, η διαχρονικά «κοινή λογική», περί της οποίας οι αθλητές πληρώνονται πλουσιοπάροχα προκειμένου να κοιμούνται νωρίς, να τρώνε σωστά και γενικώς να (απ)αρνούνται απολαύσεις των «θνητών», συνιστά για κάποιους πρόκληση… Για τους άμεσα ενδιαφερόμενους, πάντως, δηλαδή στην περίπτωση του Ροναλντίνιο τους οπαδούς της Μπαρτσελόνα, αυτό που μετρά είναι η ικανότητα του «Ρόνι».
Βραζιλιάνικος «χορός της κοιλιάς»
Αρμόδιοι και μη αναφέρουν πως από το 2004 πάχυνε 3-7 κιλά και ο ίδιος, αφού δήλωσε πως «τα σχόλια για το βάρος μου αποτελούν επιπλέον κίνητρο για μένα», χρησιμοποιεί τα 17 γκολ του στην Πριμέρα Ντιβιζιόν για να δείξει πως η φόρμα του δεν επηρεάζεται. Οι «πολέμιοί» του τον κατηγορούν πως η Μπάρτσα δεν θυμίζει σε τίποτε την περσινή πρωταθλήτρια Ευρώπης, συμπληρώνοντας την άποψή τους περί του αναμφισβήτητου θεάματος που προσφέρει, αλλά της αναλογίας ουσίας που οι μαγικές του ντρίμπλες (δεν) περιέχουν. Από Ροναλντίνιο, αποκαλείται πια «gordinho», μείξη του προσωνυμίου του και της λέξης «gordillo» (=χοντρούλης) και η υπόθεσή του έγινε ο τελευταίος «κρίκος» στην βραζιλιάνικη «αλυσίδα» της… λαιμαργίας. Όχι μόνο για τίτλους και σάμπα, αλλά και για τα ισπανικά εδέσματα. Θαρρεί κανείς πως το «σενάριο» της διαπλοκής και της γκρίνιας, είναι το ίδιο, με το όνομα μονάχα να αλλάζει και τον Ρονάλντο να είναι τακτικότερα ο πρωταγωνιστής.
Ο «προκάτοχος»
Ο άλλοτε «φαινόμενο», όπως ξεκίνησε την γεμάτη προσδοκίες καριέρα του, εξελίχθηκε για τους περισσότερους σε φαινόμενο επιβίωσης των δολοφονικών τάκλιν των αντιπάλων αμυντικών, με αυτά τα κιλά! Για τον ίδιο τον πρώην σταρ των Αιντχόφεν, Μπαρτσελόνα, Ίντερ, Ρεάλ και νυν της Μίλαν, πάντως, που δεν έχανε ευκαιρία για καλό φαΐ και ατέλειωτα ξενύχτια με καλλονές της πατρίδας του, όλα αυτά ξεγλιστρούσαν στην ήδη παραγεμισμένη ζυγαριά του και δεν τον «βάραιναν» καθόλου. Με την (άλλοθι, αλλά συνάμα πραγματικότητα) δικαιολογία των συχνών τραυματισμών, όπου οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε για το βάρος του, ο Ρονάλντο και δίχτυα έβρισκε και τον τραπεζικό του λογαριασμό «φούσκωνε». Μην δίνοντας…λογαριασμό για τα περιπαικτικά σχόλια. Το όνειρο της κατάκτησης του Μουντιάλ επετεύχθη, όπως και η φαντασίωση για μια ζωή γεμάτη ακολασίες, σε πανάκριβα εστιατόρια και μονάκριβα κορμιά των κατά καιρούς ερωτικών του συντρόφων. Η παντοτινή παρηγοριά του στις ποδοσφαιρικές «ονειρώξεις» που δεν εκπλήρωσε… Άλλωστε, ο Ρονάλντο δεν ακολούθησε ποτέ άνωθεν συμβουλές, προπονητών ή παραγόντων, και απαξίωσε να απαντήσει στον χαρακτηρισμό «χοντρός», πριν δύο χρόνια, του Βραζιλιάνου Προέδρου, Λουίζ Ινάσιο Λούλα Ντα Σίλβα. Άλλωστε, σε ανύποπτο χρόνο «δικαιολογήθηκε» ότι «και ο Φέρενς Πούσκας έπαιζε μια ζωή με παραπανίσια κιλά».
Σοφο-τερός για να σώσει την καριέρα του
Ο ιστορικός Πλούταρχος θεώρησε κάποτε ότι «η δυσκολότερη κουβέντα είναι με την κοιλιά, γιατί δεν έχει αυτιά και κάνει ό,τι θέλει!». Η αρχαιοελληνική ταύτιση της δημοτικότητας του Σοφοκλή Σχορτσανίτη, λίγο έλειψε να παραπέμψει σε αντίστοιχη τραγωδία! Ο σέντερ του Ολυμπιακού είναι το τρανότερο παράδειγμα της «κιλο-λαγνείας» στην χώρα, αλλά η περίπτωσή του έχει διαφορές. Αρχικά, διότι το πάχος του επηρέασε σαφέστατα την απόδοση του παίκτη-αποκάλυψη του περσινού πρωταθλήματος. Αλλά και γιατί τα περιττά κιλά αποτελούν κίνδυνο για
την ίδια την ζωή του «Σόφο», έστω και αν το φαγητό είναι η ζωή του… Ο παίκτης για τον οποίο κλειδώνονται τα μίνι-μπαρ στα ξενοδοχεία και τον Σεπτέμβρη του 2003 παραλίγο να κάψει το σπίτι του στο Καντού, για μια… τηγανιά πατάτες στις 2 τα ξημερώματα, μοιάζει να ζει στην υπερβολή. Και αν η Μις Πίγκι του «Μάπετ Σόου», συμβούλεψε κάποτε «να μην τρως παραπάνω από όσο μπορείς να σηκώσεις», η τροφή του άλλοτε σέντερ των Ηρακλή, Άρη και τώρα του Ολυμπιακού τρώει, μοιάζει ισόβαρη της «άρσης» της Εθνικής στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας. Εκεί, όπου εντυπωσίασε τους Αμερικάνους, όχι όμως με τα (ρεκόρ του) 167 κιλά, αλλά με τα 142 που κατόρθωσε να φτάσει πέρυσι, δείχνοντας πως μπορεί να σώσει την καριέρα του και να επιβεβαιώσει την «προφητεία» για τον επόμενο μεγάλο Έλληνα σέντερ.
Οι λόγοι
Οι περισσότεροι αθλητές δεν μπορούν παρά να δεχτούν την κριτική (οι φωτό δεν κρύβουν την αλήθεια), όμως αρνούνται συχνά πως η αύξηση του βάρους οφείλεται σε «απροσεξίες» φαγητού. Ο κ. Θανάσης Κονίδης επισήμανε στις «Εικόνες» πως ουδέτεροι λόγοι υπάρχουν και μάλιστα πολλοί… «Θα ακουστεί αστείο, ωστόσο δεχόμαστε την έννοια “βαρυκόκαλος”, όπως και ότι το άγχος είναι ένας παράγων», μας είπε ο γιατρός της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού, εξηγώντας ότι «οι νευροψυχικές διαταραχές ήταν ανέκαθεν αιτία περιττών κιλών»! Ο ίδιος, ξεκαθάρισε πως «υπάρχει διαφορά στον σκελετικό μηχανισμό των ανθρώπων και κάθε ένας απαιτείται να έχει διαφορετικό βάρος», προσθέτοντας ότι «το σωστό βάρος καθορίζεται από μια εξίσωση, εξετάζοντας την σωματοδομή και κάποιους δείκτες του κορμιού, όπως λίπος ή μεταβολισμός». Ο κ. Κονίδης, αφού πάντως, σχολίασε πως «αν ο αθλητής προσέξει, ειδικά στην περίοδο της προετοιμασίας, δεν έχει λόγο να φοβάται τους παράγοντες εκτός τροφής και μπορεί να ξεπεράσει τις ορμονικές παθήσεις», επιβεβαίωσε ότι «οι αθλητές δεν έχουν τα ίδια όρια με τους μην αθλούμενους», ενώ δεν κρύφτηκε σχετικά με πιθανή χρήση αναβολικών, «η οποία όπως και τα συμπληρώματα διατροφής όντως αλλάζουν τον μεταβολισμό και μπορούν να προκαλέσουν αύξηση βάρους».
«Εγώ θα τρώω αλλά εσείς θα… σκάσετε»!
Η άποψη του ηθοποιού, Αντώνη Λουδάρου, στις 4/2 στις «Εικόνες», ότι «όλοι συνωμοτούμε μυστικά στην «πορνεία» του ωραίου περιτυλίγματος», δεν ταίριαξε ποτέ σε κάποιους σταρ… Πρώτος και καλύτερος ο περίφημος «Μπέιμπ Ρουθ», θρύλος του αμερικάνικου μπέιζμπολ, που πολλάκις αυτοσαρκαζόταν για το (υπερβολικό) βάρος του, αρνούμενος κάθε άγχος των life-style προτύπων. Και αν ο Όρσον Ουέλς αστειευόταν πως «ο γιατρός μου είπε να μην έχω γεύματα των τεσσάρων, εκτός αν έχω μαζί μου άλλους τρεις!», οι μπυροποσίες στην Αγγλία «χαντάκωσαν» την καριέρα του ιδιόρρυθμου Πολ Γκασκόιν και οι «ειδικοί» λένε πως ίσως απειλήσουν και τον Ουέιν Ρούνεϊ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Οι επιδόσεις του στην μεγάλη περιοχή υπήρξαν αξιοθαύμαστες, όμως η κουζίνα μάλλον αποτέλεσε την ιδανικότερη «περιοχή» και για τον Αΐλτον. Ο Βραζιλιάνος φορ, πρώην των Βέρντερ-Σάλκε και –αφού ούτε ο «λιτοδίαιτος» Ντούσαν Μπάγεβιτς τον άντεξε στον Ερυθρό Αστέρα- τώρα της Γκρασχόπερς, κατέβαζε συνεχώς αγωνιστικές στροφές, ανεβάζοντας κιλά, κάτι που απέφυγε έξυπνα ο Αρσέν Βενγκέρ. Ο τεχνικός της Άρσεναλ, αφού ξεπέρασε τις κοροϊδίες του Πάρλουρ, που τον αποκαλούσε «Επιθεωρητή Κλουζό», εκμεταλλεύτηκε την διετή θητεία του στην Ιαπωνική Γκράμπους και γέμισε το διατροφολόγιο με λαχανικά και το περίφημο κινέζικο τσάι «Oolong» (σημαίνει «μαύρος δράκος»), ειδικά έπειτα από κάθε αγώνα ή προπόνηση.
Το (ελληνικό) παρκέ… ανοίγει την όρεξη
Στο μπάσκετ επικρατεί πια παγκοσμίως το αμερικάνικο μότο «I Love This Game». Κάποιοι εκπρόσωποί του στην Ελλάδα, όμως, προτίμησαν το συμπέρασμα του Τζορτζ Μπερνάρντ Σο, που κατάλαβε κάποτε ότι «δεν υπάρχει πιο ειλικρινής αγάπη από τον “έρωτα” για το φαγητό»! Ο Φάνης Χριστοδούλου είχε προλάβει από το 1987 να τρελάνει κόσμο. Όταν ο προπονητής των Ατλάντα Χωκς, Μάικ Φρατέλο, του πρότεινε συμβόλαιο στο ΝΒΑ, ο «μπέμπης» αρνήθηκε όταν έμαθε ότι εκεί έχουν… δύο προπονήσεις την ημέρα και δεν αποχωρίστηκε ποτέ του τα περίφημα δείπνα στου «Βαλέσα». Από τα μέρη μας πέρασαν αρκετοί ευτραφείς κύριοι, όπως ο σούπερ σκόρερ (Δάφνη, ΑΕΚ, Ηράκλειο) Ριτς Ρέλφορντ, ο θηριώδης Νταρνέλ Ρόμπινσον (Άρης, Απόλλων Π.) και πιο πρόσφατα ο Ούγγρος Ρόμπερτ Γκούλιας (Ολυμπιακός, Πανελλήνιος). Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν βέβαια ο Κορνίλιους Τόμπσον της Μπανταλόνα, που στις 21 Απριλίου 1994 στέρησε με τρίποντο τον ευρωπαϊκό «θρόνο» από τον Ολυμπιακό και έγινε πανό στο Αλεξάνδρειο από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ και… πιάτο σε εστιατόριο της Θεσσαλονίκης!!! Η πιο cult φιγούρα, όμως, ήταν ο Μίρκο Μιλίσεβιτς (ΑΕΚ, Απόλλων Π.), που συνήθιζε να αφήνει την (τριχωτή) κοιλιά του να φαίνεται από τις φανέλες. Έτρωγε 5 χοντ-ντογκ στις αθηναϊκές καντίνες, μετά τα ξενύχτια του και σε μια τηλεοπτική εκπομπή, αντί για το καθιερωμένο δώρο (κρασί, αναμνηστικό ή κάτι άλλο) πήρε σπίτι του ένα ταψί με αρνάκι στο φούρνο! Αξέχαστος θα μείνει ο συχωρεμένος (από καρδιά) Κένιον Τζόουνς (Πανιώνιος, Μαρούσι, Παναθηναϊκός), που όπως μας αποκάλυψε ο κ. Κονίδης, «είχε… μηχανή χοντ-ντογκ στο σπίτι!», αλλά και ο Όλιβερ Μίλερ (Ηράκλειο). Ο τεράστιος Αμερικανός κατεδάφισε(!) κάποτε το προστατευτικό του πάγκου στο ΣΕΦ και όταν
ξεκίνησε στο ΝΒΑ (Φοίνιξ), ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ του είπε ότι «θα σου βάλω ένα χάμπουργκερ πάνω στην στεφάνη, για να σιγουρευτώ πως θα πάρεις το ριμπάουντ!»…
****************
Ο απλός λαός αναφέρει πως ο «“γεμάτος” άνθρωπος είναι και ευτυχισμένος». Η ηθοποιός Κέιτ Ουίνσλετ, πιστεύει πως «ήμουν αδύνατη, έως κοκαλιάρα, και σας λέω πως είναι ιδιαίτερα βαρετό», αλλά τελικά πόσο αποδεκτό είναι στα σπορ το περιττό βάρος; Οι εμπαθείς λένε ότι ο Ροναλντίνιο θα μπορούσε πια να πρωταγωνιστήσει σε διαφήμιση κέντρου αδυνατίσματος, με… αντίθετη φορά της υποσημείωσης «πριν και μετά». Όμως το δίκτυο Fox Sports, σεβόμενο τους λιχούδηδες του αθλητισμού, δημοσίευσε πέρυσι μια λίστα με τους 10 κορυφαίους «χοντρούς». Στο Νο10 είναι ο γνωστός μας Όλιβερ Μίλερ, με παρατσούκλι «Γουρούνι», που είχε ροζ αυτοκόλλητα με γουρούνια στα χερούλια της Πόρσε του(!), ενώ από Νο6-8 φιγουράρουν οι Ντέιβιντ Ορτίθ, Μο Βον και Σεσίλ Φίλντερ του μπέιζμπολ. Στο Νο3 είναι ο Ουίλιαμ «Ψυγείο» Πέρι (των Σικάγο Μπέαρς του ράγκμπι), στο 2 ο Σακίλ Ο’Νιλ και καλύτερος όλων ο «Μπέιμπ» Ρουθ.
