Search

Συνέντευξη από την Ζωή Τηγανούρια

Είναι όμορφη, έξυπνη, δυναμική, γεμάτη πάθος και όρεξη για ό,τι κι αν κάνει. Είναι η Ζωή Τηγανούρια, η γυναίκα που μαγεύει με το ακορντεόν της, η μουσικοσυνθέτης που όσοι δεν τη ξέρουν αξίζει να την γνωρίσουν…

Περιγράψτε μας με λίγα λόγια τον εαυτό σας;

Είμαι μια γυναίκα, μητέρα μιας 5χρονης κόρης, σύζυγος, ενός εξαίρετου ανθρώπου του Στέλιου Γενεράλη. Μουσικοσυνθέτης, με μεγάλη αγάπη στη μουσική, με 19 προσωπικά cd στο ενεργητικό μου και πολλές συνθέσεις μου σε διεθνείς συλλογές, εκατοντάδες συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό και πάρα πολλές συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της ελληνικής και διεθνούς μουσικής σκηνής, δισκογραφικά και συναυλιακά. Η καταγωγή μου είναι από έναν όμορφο τόπο, τη Σαμοθράκη, μεγαλωμένη σε μια πολύ καλή μουσική οικογένεια που ζει στο νησί.

Ποια είναι η πιο σημαντική συνεργασία που είχατε ως τώρα και γιατί;

Θεωρώ σημαντικές όλες μου τις συνεργασίες. Απέκτησα εμπειρία, αναγνωσιμότητα και φυσικά νιώθω τυχερή που μου δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστώ με πάρα πολλούς καταξιωμένους καλλιτέχνες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Από όλες κάτι έχω εισπράξει. Άλλες φορές αφήνουν καλές εντυπώσεις και ευεργετικά αποτελέσματα, άλλες φορές είναι δυσάρεστες και επιφέρουν στενοχώρια. Μέσα από τις καλλιτεχνικές ζυμώσεις ωστόσο, γίνομαι σοφότερη, ωριμάζω και μαθαίνω να αποφεύγω λάθη του παρελθόντος. Ωστόσο, θα πρέπει οπωσδήποτε να αναφερθώ στο support που έκανα στον Τζέιμς Μπράουν, όταν ήμουν στην αρχή της καριέρας μου το 2006. Ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία.

Με ποιον/α επιθυμείτε να συνεργαστείτε στο μέλλον και γιατί;

Είναι κάτι που ποτέ δε με προβλημάτισε, και ποτέ δε με έκανε να βάλω στόχο. Όλα έρχονται ομαλά στην ώρα τους και δίχως πίεση. Στηρίζω τη καριέρα μου στις συνθέσεις, στις δημιουργίες μου, στις συναυλίες μου στο να αφήσω έργο πίσω μου στο πέρασμα του χρόνου. Βασική προϋπόθεση και αρχή μου είναι η προσωπική μου ειλικρίνεια με τα έργα μου, η αλήθεια, η έμπνευση και το ήθος, σε ό,τι κάνω με σκληρή δουλειά, ακούραστα με υπομονή και ‘’γερό στομάχι’’. Γιατί πρέπει να προχωράω παρ όλες τις σφαλιάρες που τρώω, σε έναν ανταγωνιστικό χώρο, γεμάτο φελλούς που επιπλέουν και ατάλαντους που κλέβουν τις ιδέες και την πνευματική δουλειά κάποιου άλλου. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν έμπνευση, αλλά έχουν πρεμούρα να είναι διαρκώς στη επιφάνεια και στη δημοσιότητα. Οπότε όλες οι συνεργασίες που μπορεί να έχουν σχέση με την ποιότητα και την ευγένεια προς τη μουσική με κάνουν να περνώ καλά καλλιτεχνικά και ανθρώπινα, αν έρθουν τη σωστή στιγμή.

Ποια είναι η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας σας και της ζωής σας;

Έχω πολλές σημαντικές στιγμές να θυμηθώ. Θα αναφερθώ όμως σε πολύ λίγες διότι διαφορετικά θα πρέπει να γεμίσουμε σελίδες. Το 2009 βρέθηκα στη μακρινή Φινλανδία εκπροσωπώντας την Ελλάδα στο παγκόσμιο φεστιβάλ ακορντεόν, προσκεκλημένη από τους εκπροσώπους τους φεστιβάλ, όπου τιμήθηκα από τους κολοσσούς του ακορντεόν διεθνώς σε μια εκδήλωση που είχε τηλεοπτική κάλυψη από το κρατικό κανάλι. Κάτι που βοήθησε πολύ στην αναγνωρισιμότητά μου παγκοσμίως . Την ίδια χρονιά ήμουν προσκεκλημένη από την έκθεση μουσικής της Φρανκφούρτης εκπροσωπώντας την V-Accordion Roland, η όποια μου χάρισε δυο ακορντεόν για την διαφημιστική τους καμπάνια. Τώρα θέλω να αναφερθώ σε μια πολύ ιδιαίτερη εμπειρία που έζησα στο Βατικανό, όταν η Βίκυ Μπαφατάκη με προσκάλεσε στα Διεθνή βραβεία GIUSEPPE SCIACCA, στα οποία η ίδια είναι η γενική Γραμματέας, για να παίξω μουσική μπροστά στο κοινό του θεάτρου όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση και έγινε η απονομή βραβείων, αλλά και ντύνοντας με τη μουσική μου τα βίντεο των βραβευμένων. Αυτή ήταν ιδιαίτερη εμπειρία και πολύ μεγάλη για μένα αφού η βράβευση μου δημιούργησε πολύ μεγάλη συγκίνηση και χαρά που συμμετείχα σε κάτι τόσο σπουδαίο. Σημαντικές είναι ακόμη πολλές άλλες εμπειρίες που έχω ζήσει καλλιτεχνικά, όπως αυτή που βίωσα πρόσφατα πραγματοποιώντας ορχηστρική συναυλία στη στο Κουβέιτ με συνθέσεις μου, με τη παρουσία του πρέσβη μας εκεί, Ανδρέα Παπαδάκη, και τους εμίρηδες να καταχειροκροτούν και να ζητούν στο τέλος κι άλλο.

Πέρα από την οικογένεια σας, τι άλλο σας έδωσε ώθηση να ασχοληθείτε με αυτό το χώρο;

Ήρθε μόνο του αβίαστα. Η μουσική ήταν το μοναδικό πράγμα που ήθελα και που ένιωθα ότι μου ταιριάζει, άρα ήταν κάτι σαν μονόδρομος που ακολούθησα χωρίς σκέψεις και φιλοσοφίες έτσι απλά και αληθινά.

Γιατί σας κέρδισε το ακορντεόν και έγινε το κύριο όργανο σας;

Διότι στο δεξί χέρι είχε πλήκτρα, τα οποία έπαιζα από μικρή στο αρμόνιο. Οπότε υπήρχε μια σχετική εξοικείωση σε πληκτροφόρο όργανο και ασφαλώς διότι, όταν το ανακάλυψα, έτσι απλά «κόλλησα» μαζί του.

Αν δεν ασκούσατε αυτό το επάγγελμα, θα θέλατε κάτι άλλο; Μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας αλλιώς;

Απάντησα ήδη στην προηγούμενη ερώτηση. Δεν είχα ποτέ στη ζωή μου σκεφτεί κάτι άλλο για επάγγελμα και δεν ήθελα κάτι άλλο. Από παιδί είχα στοχεύσει στη μουσική με όλα τα παρακλάδια της διότι δεν είχα ακριβώς ξεκάθαρο τοπίο τι ακριβώς με τη μουσική θα ήθελα για πάντα να κάνω. Ασφαλώς δε φανταζόμουν όλα αυτά τα όμορφα καλλιτεχνικά που συνέβησαν στη ζωή μου. Όσα άλλα βρέθηκαν στο δρόμο μου εκτός μουσικής, όπως ας πούμε η νοσηλευτική που έτυχε να περάσω με άφησαν παντελώς αδιάφορη.

 Πως φαντάζεστε τον εαυτό σας σε μια πενταετία από τώρα, επαγγελματικά και προσωπικά;

Δεν κάνω τέτοιες προβλέψεις. Θέλω να περνώ ευχάριστα τις μέρες μου και τις ώρες μου με την οικογένεια μου, να κάνω τις συναυλίες μου, τις παραγωγές μου με την εταιρία μου και να βοηθώ όσο έχω τη δυνατότητα και μέσα από τις γνώσεις μου τα νέα ταλαντούχα με ήθος παιδιά που μου το ζητάνε. Επίσης, να μπορώ προοδεύω ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης. Απλά πράγματα που ομορφαίνουν τη ζωή μας για το μέλλον.

Θα αλλάζατε κάτι στον χαρακτήρα σας και αν ναι, τι;

Θα άλλαζα το ότι είμαι απότομη και μιλώ ευθέως, κάτι που ο χώρος μας δεν το θέλει διότι όλα κινούνται με διπλωματία και με λυκοφιλίες. Θέλω να είμαι αυθεντική και αυτό σε πολλούς δεν αρέσει. Όμως εμένα τώρα πια, που πέρασαν τα χρόνια, αυτό με έχει σώσει διότι κρατώ κοντά μου μόνο όσους με αγαπούν πραγματικά και με αποδέχονται έτσι όπως είμαι. Το αποτέλεσμα είναι να ζω ποιοτικά και όχι ψεύτικα. Αυτό δε σημαίνει ότι υπερβάλω στη συμπροφορά μου απλά όταν κάτι σε κάποιον συνάδελφο, για παράδειγμα, δε μου αρέσει ή με ενοχλεί ή διακρίνω υστεροβουλία και ανήθικη συμπεριφορά αμέσως λέω ευθέως την γνώμη μου και μπορεί αυτό να ενοχλεί. Μακροπρόθεσμα όμως, όποιος έχει την ωριμότητα αναγνωρίζει ασφαλώς ότι είναι μεγαλύτερα τα οφέλη μιας ειλικρινούς συμπεριφοράς.

Στην εποχή της κρίσης που ζούμε, τι σας στεναχωρεί περισσότερο στις αλλαγές που δέχονται η μία την άλλη;

Με ενοχλούν πολλά. Πρώτα από όλα το ότι κάποιοι είναι ζάμπλουτοι και απέκτησαν με αθέμιτο τρόπο, πλούτο και δεν τους αγγίζει κανείς ούτε κράτος, ούτε εφορία ούτε νόμοι. Έχουν το ακαταλόγιστο και ο απλός λαός πεινάει παίρνοντάς τους και αυτά τα λίγα που έχουν για τις βασικές τους ανάγκες. Φόροι, ΕΝΦΙΑ, ασφάλειες κλπ που κάνουν τον λαό να ασφυκτιά, να μην μπορεί να ανταπεξέλθει, τον οδηγούν σε αδιέξοδο και κατάθλιψη, με αποτέλεσμα να δημιουργείται τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα. Ασφαλώς δεν είναι κάτι που γίνεται πρώτη φορά σε όλη την ιστορία της Ελλάδας και της ανθρωπότητας είναι συνηθισμένο φαινόμενο η κοινωνική αδικία. Παρόλα αυτά, εγώ βιώνω αυτή την εποχή και για αυτή μπορώ να μιλήσω με χειροπιαστά επιχειρήματα. Από την άλλη φταίμε όλοι διότι δεν σηκώνουμε κεφάλι και έχουμε ψυχολογία κατωτερότητας, μιζέριας, φόβου, και ανασφάλειας. Ενώ αν σκεφτεί κανείς ότι όλο αυτό είναι φτιαχτό από τις κυβερνήσεις και ότι στον πλανήτη υπάρχουν άπειρα αγαθά που φτάνουν και περισσεύουν για όλο τον κόσμο, ίσως ο καθένας βρει τη δική του εσωτερική δύναμη και λύση και αντιδράσει στο αίσθημα κατωτερότητας. Εγώ αφενός δουλεύω πολύ περισσότερο από παλαιοτέρα και ο προσωπικός μου χρόνος έχει περιοριστεί πολύ. Παρόλα αυτά, η διάθεση μου δεν έχει πέσει ποτέ, δεν έχω νοιώσει μετριοπάθεια ίσα ίσα πεισμώνω, δημιουργώ περισσότερα καλλιτεχνικά πράγματα, αγωνίζομαι να υπάρχουν οι συνθήκες ώστε οι συνεργάτες και ο κόσμος που με παρακολουθεί, να δημιουργεί ένα συναίσθημα ευφορίας και όχι κατάθλιψης και μιζέριας.

Το μότο της ζωής σας;

Η μουσική είναι ένα σύμπαν γεμάτο από αισθήσεις.

Τα επόμενα σας σχέδια και που μπορεί να σας δει κανείς;

Μετά από μια περίοδο γεμάτη συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, αυτή τη περίοδο έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μου η παράστασή μου «Έτσι είναι η… Ζωή». Κάναμε δυο sold out στη στοά και σε λίγες μέρες θα ανακοινώσω και επόμενες παραστάσεις σε άλλο χώρο. Πρόκειται για ένα πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, μια μουσικό-χορευτικό-θεατρική παράσταση που συμμετέχουν σε αυτό πολλοί καλλιτέχνες, ερμηνευτές, ηθοποιοί, μουσικοί σε σκηνοθεσία Μάνου Αντωνίου. Έχουν ταιριάξει πολλές καλές χημείες ανθρώπων που συμμετέχουν καλλιτεχνικά και το αποτέλεσμα είναι άρτιο. Επίσης στις 23 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί χριστουγεννιάτικη συναυλία στο δήμο Κηφισίας και 26 Δεκέμβρη στη Νικήτη Χαλκιδικής. Αυτά μέχρι το τέλος της χρονιάς και έπονται πολλά σχέδια για τη νέα χρονιά.

Ποια είναι η ευχή και συμβουλή σας για το νέο έτος;

Όχι άλλους αιφνίδιους θανάτους από ανθρώπινα λάθη, από υπερβολική ταχύτητα, από πολέμους, από αδικία, από αρρωστημένα μυαλά που σκοτώνουν για πλάκα. Εύχομαι υγεία, χαρά, και ευτυχία σε όλα τα σπίτια και αγάπη σε όλες τις καρδιές.

Δημοσιογραφική επιμέλεια: Παναγιώτης Ανδρεάδης

Write a response

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Close
Your custom text © Copyright 2018. All rights reserved.
Close