Ποίηση δεν είναι μόνο αυτό που ορίζουμε ως στίχο με συγκεκριμένη δομή. Ποίηση, μπορεί να είναι ακόμη και μία φράση, που δηλώνει την ομορφιά της ψυχής, τον πόνο, αλλά ακόμη και τον ίδιο τον κόσμο. Τι γίνεται όμως όταν αυτή η ομορφιά και το συναίσθημα αποτυπώνονται μέσα στους αλγορίθμους του διαδικτύου; Προκαλεί την ίδια συγκίνηση άραγε;
Σε αυτούς τους δρόμους μας οδήγησε και σε αυτά τα ερωτήματα μας απάντησε ο Γιώργος Κωνσταντίνου, ή αλλιώς, για όσους γνωρίζουν τη δράση του στο Instagram, o «Ψυχο-λόγος». Είναι 22 ετών και σπουδάζει Ψυχολογία στο Μητροπολιτικό Κολέγιο. Ήταν μια προσωπική υπόσχεση στη θεία του, που δε βρίσκεται πια στη ζωή, αλλά και στον εαυτό του. Παρόλο που πέρασε αρχικά στο Τμήμα Τουρκικών και Ασιατικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, αποφάσισε να τα παρατήσει όλα και να ακολουθήσει το μεγάλο του όνειρο. Συναντηθήκαμε στην πλατεία της Δάφνης σε ένα ήσυχο καφέ ένα συννεφιασμένο μεσημέρι. Η συζήτηση μαζί του δεν ήταν μόνο ευχάριστη, αλλά και ένα μάθημα πραγματικών συναισθημάτων και ψυχής, που δε συναντά κανείς συχνά σήμερα. Ένας άνθρωπος με ευαισθησίες μοναδικές και με όρεξη να μοιράσει αγάπη στους γύρω του.
Πότε εκδηλώθηκε το ταλέντο σου για πρώτη φορά;
Το ταλέντο μου, αν μπορούμε να το θεωρήσουμε έτσι, εκδηλώθηκε για πρώτη φορά στην πρώτη μου ερωτική απογοήτευση. Ήμουν 16 χρονών. Έγραψα όλη την ιστορία σ’ ένα τετράδιο, που ακόμα το έχω. Δεν είχε εκδηλωθεί ποτέ πριν, δεν ξέρω τι έγινε. Να ‘ναι καλά η πρώτη κοπέλα που μου το έβγαλε μάλλον! Είμαι καθαρά αυτοδίδακτος και ο λόγος που έχω αναπτύξει είναι καθαρά δικός μου.
Στη δεύτερη ερωτική μου απογοήτευση άρχισα να το κάνω πιο εντατικά. Ήμουν στο Τμήμα Τουρκικών Σπουδών, δηλαδή το 2015 και συναισθηματικά φορτισμένος, ένιωθα μόνος και δεν ήξερα πως να το αντιμετωπίσω και βρήκα τη φωνή μου μέσα απ’ τον γραπτό λόγο. Αρχικά έγραφα στον υπολογιστή και στο ιστολόγιο ξεκίνησα να το γράφω τον Οκτώβριο του 2016 και στο Instagram από τον Ιανουάριο 2017.
Για ποιον λόγο επέλεξες το ψευδώνυμο “Ψύχο-λόγος”;
Ο φίλος μου ο Δημήτρης, που ήταν ο πρώτος που διάβασε το τετράδιο μου και ενθουσιάστηκε με τη γραφή μου και μου πρότεινε το όνομα «Ψυχο-λόγος». Μάλιστα, σκέφτηκα να το χειριστώ και ως λογοπαίγνιο, «λόγια ψυχής»! Αυτό σημαίνει το όνομα.
Παρουσιάζεσαι στο κοινό σου, ως Γιώργος Κωνσταντίνου;
Στην αρχή το έκρυβα. Έπειτα όμως ήθελα να δείξω στον κόσμο ότι είμαι ένας άνθρωπος με συναισθήματα. Δεν ήθελα να κοροϊδεύω τον κόσμο, οπότε στην πορεία ανέβασα μια φωτογραφία μου και μετά άρχισα να βάζω και κάτω απ’ τα στιχάκια μου το όνομά μου. Έτσι αναπτύχθηκε μια καλύτερη σχέση με το κοινό.
Το πρώτο στιχάκι που έγραψε και ανέβασε στις 19 Ιανουαρίου του 2017 στο Instagram.
Πώς θα όριζες τον εαυτό σου;
Δε θα μπορούσα να ορίσω τον εαυτό μου ούτε ως λαϊκό ποιητή, ούτε ως συγγραφέα. Το κοινό μου η αλήθεια είναι πως με αποκαλεί «ψυχολόγο», «ποιητή», «συγγραφέα». Εγώ γράφω σκέψεις που μπορεί να έχουν ομοιοκαταληξία ή να ‘ναι κοφτές, και προφανώς το κοινό νοσταλγεί μέσα από όσα γράφω, νιώθουν ότι τους βοηθούν και ίσως παίρνουν δύναμη όλα αυτά. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ όλο αυτό, νιώθω περήφανος, χαρούμενος, αλλά είμαι ο Γιώργος, ο «Ψυχο-λόγος».
Θεωρείς τον εαυτό σου influencer;
Ο κόσμος μου λέει συχνά πως έχω επίδραση και ότι τους δίνω δύναμη σε μια δύσκολη στιγμή, τότε, ναι, μπορούμε να πούμε ότι είμαι influencer, μόνο σε αυτό το πλαίσιο.
Πόσους Followers έχεις;
Έχω αυτή τη στιγμή 28.700 ακόλουθους. Μάλιστα, πριν μιάμιση βδομάδα είχα 27.000, μέσα δηλαδή σ’ ένα διάστημα μιας βδομάδας έχω πάρει 1.700 ακόλουθους. Αυξάνονται όταν δραστηριοποιούμαι πιο πολύ. Κάθε μέρα δηλαδή βλέπω 100 νέους ακόλουθους. Πολλές φορές παρατηρώ από τα στατιστικά ότι αν και έχω 30.000 ακόλουθους, κάποια στιχάκια μου τα έχουν δει 50.000 ή και 60.000 άτομα.
Το κάνω καθαρά για ‘μένα και μετά γι’ αυτούς που παίρνουνε δύναμη από τους στίχους μου. Ακόμα και έναν ακόλουθο να είχα – και η μητέρα μου να ήτανε – θα συνέχιζα να γράφω, γιατί μέσα απ’ αυτό βρήκα τη φωνή μου, ζωντάνεψα τα συναισθήματά μου, του έδωσα χρώμα. Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν τη φωνή τους, γιατί ζούμε και σε μία κοινωνία, που δυστυχώς, δε μιλάνε οι άνθρωποι και έχω γίνει η φωνή τους.
Έχει τύχει να σου στείλουν κάποιο μήνυμα που να σου ζητάνε βοήθεια; Θυμάσαι κάποιο περιστατικό πιο έντονα;
Μου έχουν στείλει. Το πιο ιδιαίτερο περιστατικό που θυμάμαι ήταν μια κοπέλα η οποία είχε πέσει θύμα βιασμού και προσπάθησα να τη βοηθήσω και τα κατάφερα. Φυσικά τους λέω ότι δεν είμαι ψυχολόγος, και πάντα τους παραπέμπω σ’ έναν ειδικό.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να εκδώσεις τους στίχους σου σε βιβλίο;
Δεν το έχω σκεφτεί ακόμη η αλήθεια είναι. Ένας καθηγητής μου στο Πανεπιστήμιο με παρότρυνε και όταν του είπα πως οποιοσδήποτε έχει ελεύθερη πρόσβαση, άρα δε χρειάζεται να τα κάνω σε έντυπη μορφή, μου είπε ότι είναι διαφορετικό να το πιάσει ο άλλος στα χέρια του, να το ξεφυλλίσει. Εκείνη την ώρα μου ήρθε και η ιδέα για ένα βιβλίο όπου δίπλα σε κάθε στιχάκι να γράφω και την ιστορία του, να το αναλύω περαιτέρω.
Άρα κάθε στίχος έχει και από μία ιστορία;
Πάντα. Είναι μια ανάμνηση, ένα βίωμά μου ή και προϊόν μιας συζήτησης ή μια ιδέα από ένα τραγούδι. Είμαι άνθρωπος που μπορεί να ακούει metal και να παίρνει έμπνευση ή μπορεί να ακούσω πιάνο ή βιολί και να εμπνευστώ αντίστοιχα. Γενικότερα, η μουσική είναι κάτι που με εμπνέει πάρα πολύ.
Έχω παρατηρήσει πως τα περισσότερα στιχάκια που ανεβάζεις είναι αρνητικά με την έννοια του “κακού” συναισθήματος που έχεις μέσα σου.
Προσπαθώ, επειδή ο κόσμος γενικότερα βιώνει μια δύσκολη ρουτίνα, όταν μπαίνει στη σελίδα μου να ξεφεύγει από αυτή. Πολλά είναι με κίνητρο να συνεχίσουν να κυνηγούν τα όνειρά τους, αλλά πάρα πολλά εκφράζουν και μένα, για να μη χάσω κι εγώ την ταυτότητά μου. Είναι αυτά που νιώθω, αυτό που με βοηθά να βγάλω το φορτίο μου. Μπορεί να μη νιώθω καλά συναισθηματικά, αλλά θα γράψω ένα στιχάκι και θα νιώσω καλύτερα.
Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σου;
Σημείο τομής ήταν η ερωτική μου απογοήτευση στα 16 μου και μια προδοσία από μία φιλία. Είναι καταστάσεις που ψυχοσυναισθηματικά θα με φτάσουν στα όριά μου, που μπορεί να με φτάσουν στον πάτο και εγώ μέσα από αυτά που θα γράψω θα νιώσω καλύτερα. Παίρνω όμως έμπνευση και από τις σπουδές μου στην Ψυχολογία, απ’ όλα αυτά που διαβάζω, αλλά μπορεί να είναι και ρομαντικού περιεχομένου, όπως για έναν χωρισμό ή ένα κοινωνικό μήνυμα, οτιδήποτε.
Πόσα στιχάκια έχεις γράψει μέχρι σήμερα;
Στη σελίδα μου μπορεί να βρει κάποιος γύρω στα 570 στιχάκια. Πολλά είναι αναδημοσιεύσεις, αλλά χοντρικά μπορεί να είναι στα 400 με 450 στιχάκια και μέχρι και σήμερα συνεχίζω να γράφω και να ανεβάζω στίχους και κείμενα.
Έχεις δεχτεί πότε αρνητική κριτική;
Από follower μια φορά έχω δεχτεί κακή κριτική. Απλά θυμάμαι ότι είχα ανεβάσει ένα στιχάκι που έλεγα πως κάποιες φορές πρέπει να πονέσεις πολύ για να μάθεις. Τότε μια κοπέλα που πέρασε στις πανελλήνιες και θα σπούδαζε Ψυχολογία μου έστειλε: «Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που μου δημιουργείς πελατολόγιο». Νευρίασα πάρα πολύ, διότι δε βλέπουμε τους ανθρώπους ως «πελάτες», εγώ τουλάχιστον. Τους αντιμετωπίζω ως συνανθρώπους μου που χρειάζονται βοήθεια.
Κάτω από ποιες περιστάσεις δημιουργείς;
Συναισθηματικής πίεσης και φόρτου, δηλαδή πάντα όταν είμαι πληγωμένος, στεναχωρημένος. Έτσι βγαίνει η έμπνευση γενικότερα. Άμα είσαι χαρούμενος τι να πεις; Θα πεις κάποια αισιόδοξα μηνύματα.
Γράφω ακόμη και στο δρόμο όπως περπατάω ή μπορεί και να ‘μαι με παρέα και να σκεφτώ κάτι εκείνη την ώρα και να το γράψω επιτόπου. Συνήθως όμως απομονώνομαι στο σπίτι μου, βάζω τα ακουστικά μου και τη μουσική μου. Έτσι ηρεμώ και ταξιδεύω. Για να δημιουργήσω μπορεί να χρειαστώ από δευτερόλεπτα μέχρι και ώρα, αλλά όταν είμαι συναισθηματικά φορτισμένος οι λέξεις βγαίνουν τελείως αυθόρμητα. Μέσα σε δέκα λεπτά μπορεί να ‘χω γράψει 800 λέξεις, χωρίς να ‘χω καταλάβει πως έχει περάσει η ώρα.
Τι άλλα κειμενικά είδη γράφεις;
Γράφω άρθρα και διηγήματα. Παίρνω έμπνευση από διάφορες ιστορίες. Μπορεί να είναι για παράδειγμα τα ναρκωτικά, που είναι πολύ λεπτό ζήτημα και προσπαθώ με τα δικά μου δεδομένα να το φτιάξω σε μια ιστορία, περνώντας έτσι ένα μήνυμα.
Θεωρείς τον εαυτό σου ως ένα κομμάτι της συνέχειας της παράδοσης;
Δεν το γνωρίζω αυτό, αλλά η ιστορία έχει δείξει ότι οι περισσότεροι ποιητές και συγγραφείς έχουν γίνει διάσημοι μετά το θάνατό τους. Ίσως τότε εκτιμάται η δουλειά τους, χωρίς να το λέω μακάβρια. Μπορεί σ’ ένα χρόνο να με βρει κάποιος και να μου πει είσαι ταλέντο και να με ανεβάσει πάρα πολύ ψηλά. Μπορεί να γίνει και από μόνο του σε βάθος χρόνου ή μπορεί και να μη γίνει ποτέ, αλλά πιστεύω πως κάθε μορφή γραπτού λόγου μένει στην ιστορία. Είναι όπως οι φωτογραφίες. Η φωτογραφία είναι η καλύτερη αποτύπωση μιας ανάμνησης.
Μέσα από τους στίχους σου και τα κείμενά σου εκφράζεις τα συναισθήματά σου για τον κόσμο και την κοινωνία;
Ναι, εκφράζω συναισθήματα για την κοινωνία. Ας πούμε ένα στιχάκι που ανέβασα πρόσφατα γράφει «άσε το κινητό, ξύπνα, ζήσε, ερωτεύσου». Ο κόσμος δεν ερωτεύεται… έχει χάσει κάθε επαφή και το βλέπω και από εμένα, δεν έχεις το ελεύθερο να το κάνεις αυτό.
Θα μπορούσες να μου πεις κάποιους από τους αγαπημένους σου στίχους;
Θα σου πω έναν συγκεκριμένα, γιατί είναι και αυτός που με εκφράζει πάρα πολύ: «Ρομαντικός σε μία συναισθηματικά νεκρή εποχή».
Για ποιον λόγο είναι αυτοί οι αγαπημένοι σου; Τι σημαίνουν για εσένα;
Για ΄μένα ο ρομαντισμός είναι τρόπος ζωής. Το να είσαι καλός, το να συμπεριφέρεσαι σωστά στους συνανθρώπους σου, αυτό θεωρώ ρομαντικό. Φυσικά, είμαι και ρεαλιστής. Βλέπω πως δεν υπάρχουν συναισθήματα εκεί έξω. Έχουν γίνει όλα πιο ωμά. «Θυσιάσαμε τα πάντα στο βωμό της απόλαυσης». Πλέον δεν ψάχνουμε την ποιότητα και την ουσία. «Άλλοι ζουν και άλλοι υπάρχουν». Αυτό είναι πολύ θλιβερό.
Ποιος είναι εκείνος που σε στηρίζει περισσότερο;
Δεν μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς αυτό… Νομίζω πως είναι όλοι και κυρίως οι ακόλουθοί μου. Η οικογένεια είναι πάντα δίπλα σου σε ό,τι και να κάνεις, σε όλες σου τις επιλογές, αλλά όταν ένας ακόλουθός σου στέλνει με εμπνέεις, γράφεις πάρα πολύ ωραία ή ότι με βοηθάς, σίγουρα αυτό είναι κάτι που σε βοηθάει να συνεχίσεις.
Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον;
Στόχος είναι σίγουρα να γράψω ένα βιβλίο, να τελειώσω τις σπουδές μου στην Ψυχολογία και να κάνω ένα Μεταπτυχιακό. Μπορεί τότε στη σελίδα μου να βγάλω την παύλα απ’ το όνομα και να έχει από κάτω μόνο το «λόγια ψυχής, όπως είναι τώρα, για να υπάρχει ένα μεγαλύτερο κύρος σ’ αυτά που γράφω, ως Ψυχολόγος ή ως Διδάκτορας… Ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλάσσει το μέλλον. Δεν σκοπεύω όμως να το κάνω εύκολα, γιατί πλέον το όνομα «Ψυχο-λόγος» είναι μέρος της ταυτότητάς μου.
Το Blog του Γιώργου Κωνσταντίνου: https://psuxologos.wordpress.com/
Ο λογαριαμός του στο Instagram: https://www.instagram.com/psuxo_logos/
Συνέντευξη: Κατερίνα Σχοινά, Φιλόλογος – Δημοσιογράφος
Επιμέλεια: Δρ. Βίκυ Μπαφατάκη, Αρχαιολόγος – Επικοινωνιολόγος
