Ο Μεγαλόδοντας είναι ένα είδος καρχαρία που εξαφανίστηκε από τις θάλασσες πριν από 2.6 εκατομμύρια χρόνια. Θεωρείται ως ένα από τα πιο μεγάλα και δυνατά σαρκοφάγα στην ιστορία των σπονδυλωτών και ως ο μεγαλύτερος καρχαρίας που έζησε ποτέ. Έφτανε σε μήκος σχεδόν τα 18 μέτρα και βάρος από 30 έως 100 τόνους, ανάλογα με το μήκος του και βρισκόταν σε όλο τον κόσμο. Τα τρομακτικά του δόντια μπορούσαν να φτάσουν τα 18 εκατοστά. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο μεγαλόδοντας θα έμοιαζε πολύ με το μεγάλο λευκό καρχαρία, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι είναι πρόγονος του σημερινού λευκού.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες-ερευνητές, ο λόγος εξαφάνισης του είχε να κάνει με τη θερμοκρασία του. Το δημοσίευμα του Live Science αναφέρει, πως κάποιοι καρχαρίες εν ζωή που υπάρχουν σήμερα, όπως ο μεγάλος λευκός, έτσι και ο μεγαλόδοντας ήταν ικανός να ρυθμίζει τη θερμοκρασία του, προκειμένου να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις συνθήκες της θερμοκρασίας του περιβάλλοντός του. Αυτό θα του έδινε τη δυνατότητα να κυνηγά σε πολύ περισσότερα περιβάλλοντα σε σχέση με άλλους καρχαρίες, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης (American Geophysical Union- AGU).
Το ερώτημα όμως που εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι και σήμερα είναι κατά πόσο η θερμοκρασία του ήταν παρόμοια με αυτήν των σημερινών καρχαριών. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν γεωχημικές μεθόδους για να εξετάσουν ισότοπα άνθρακα και οξυγόνου σε δόντια μεγαλόδοντα και σύγχρονων καρχαριών.
Ο Μάικλ Γκρίφιθς, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Περιβαλλοντικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Γουίλιαμ Πάτερσον στο Νιου Τζέρσεϊ ανέφερε στο Live Science, ότι τα ισότοπα αυτά σχηματίζουν διαφορετικούς δεσμούς, ανάλογα με τη θερμοκρασία του ζώου όταν σχηματίζονται δόντια.
Τα αποτελέσματα αυτά έδωσαν στους ερευνητές σημαντικά στοιχεία για την θερμοκρασία του προϊστορικού πλάσματος, οδηγώντας στο συμπέρασμα, ότι ο μεγαλόδοντας ήταν αρκετά θερμός. Ο σημερινός λευκός καρχαρίας έχει θερμοκρασία σώματος 20-30 βαθμών Κελσίου, ενώ ο μεγαλόδοντας ήταν στους 35-40, που είναι και η θερμοκρασία των φαλαινών.
Αυτή η υψηλή θερμοκρασία είχε ως αποτέλεσμα να ενεργοποιείται ο μεταβολισμός του, πράγμα το οποίο απαιτούσε να τρέφεται συχνά. Όταν το κλίμα έγινε θερμότερο, τα θηράματά του μεταφέρθηκαν σε ψυχρότερα νερά και η τροφή του έγινε σπανιότερη, καθώς πλέον στο παιχνίδι αναζήτησης της τροφής μπήκαν και οι φάλαινες δολοφόνοι (Όρκες), συνδυασμός που σήμανε το τέλος του μεγαλύτερου καρχαρία που είδε ποτέ ο πλανήτης μας.
Πηγή: Huffington Post
