Χιλιάδες μικρά κορίτσια εξαναγκάζονται να παντρευτούν σε κράτη, όπου η γυναίκα είναι υποδεέστερο φύλο χωρίς καμία αξία. Εκατοντάδες νύφες – κορίτσια πεθαίνουν είτε από συνεχείς βιασμούς, από ανεπιθύμητες κυήσεις, στον τοκετό και επειδή πέφτουν θύματα βιαιοπραγιών και φρικτών βασανιστηρίων από τον σύζυγο και το οικογενειακό του περιβάλλον . Πώς είναι δυνατόν στον 21ο αι. όπου η ελεύθερη βούληση και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οι κορωνίδες των δημοκρατικών κοινωνιών, να γίνονται τέτοια εγκλήματα εις βάρος αθώων κοριτσιών; Η Sahar Gul (Σαχάρ Γκιούλ) είναι ένα από αυτά τα κορίτσια… που η ιστορία της είδε το φως της δημοσιότητας το 2012.
Η Sahar είναι μια 13χρονη Αφγανή νύφη που κινδύνευσε να την σκοτώσει ο άντρας της, διότι αρνήθηκε να εκπορνευτεί. Η νεαρή κοπέλα διακομίστηκε στο νοσοκομείο της Καμπούλ παραμορφωμένη από τον ξυλοδαρμό. Τα μάτια ήταν σχεδόν κλειστά και πρησμένα από τα χτυπήματα, ο λαιμός της γεμάτος μώλωπες, το ένα της αυτί καμένο με σίδερο και το σώμα της τόσο εξασθενημένο που μετακινούνταν με αναπηρικό καροτσάκι, ενώ τα χέρια της καλύπτονταν από μαύρες κρούστες αντί των νυχιών, τα οποία της έβγαλαν βίαια οι βασανιστές της.
Η Σαχάρα είχε παντρευτεί μόλις επτά μήνες πριν με τον στρατιώτη Gulam Sakh (Γκούλαμ Σακί), ο οποίος, με τη συνενοχή της οικογένειάς του, της έκαναν την ζωή κόλαση. Τέσσερις μήνες πριν, το παιδί – νύφη είχε κατορθώσει να δραπετεύσει, ζητώντας βοήθεια από τους γείτονες: «Αν είστε μουσουλμάνοι πρέπει να πείτε τις Αρχές αυτό που μου συμβαίνει – είπε σε απόγνωση -, θέλουν να με κάνουν πόρνη». Η αστυνομία στην Puli Khumri, πόλη στην επαρχία Baghlan όπου συνέβη το περιστατικό, είχε ενημερωθεί, αλλά δεν έχει κάνει τίποτα, παρά έκανε συστάσεις στον άντρα της να σταματήσει την κακοποίηση όταν την παρέδιδε στην οικογένεια των βασανιστών. Αντ’ αυτού, όπως αναμενόταν, συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Η Σαχάρ ήταν κλειδωμένη σε ένα υπόγειο όπου την χτυπούσα και την άφησαν πεινασμένη επί τρεις μήνες, μέχρις ότου ένας μακρινός συγγενής της που ήρθε να την επισκεφθεί, το αντιλήφθηκε και τότε ξέσπασε το σκάνδαλο. Ακόμη και τότε οι Αρχές προσπάθησαν να έρθουν σε συμφωνία με τον σύζυγό της, ώστε να αποτρέψουν την υπόθεση να καταλήξει στα Μ.Μ.Ε. Μια συμπεριφορά που, δυστυχώς, συνηθίζεται στο Αφγανιστάν, όπου, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ως ζώα. Και όσες γυναίκες απευθύνονται στην αστυνομία συχνά υφίστανται περαιτέρω κακοποίηση, συμπεριλαμβανομένου του βιασμού και της παρενόχλησης, πριν επιστρέψουν στην οικογένεια και ξεχαστεί το περιστατικό.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, το πρησμένο πρόσωπο του γενναίου μικρού κοριτσιού της Sahar Gul έκανε τον γύρο του κόσμου, προκαλώντας την καταδίκη της κοινής γνώμης ή της ομόφωνης φρίκης απέναντι στην κακοποιημένη έφηβη, σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο Πρόεδρος του Αφγανιστάν Χαμίντ Καρζάι διέταξε εξεταστική επιτροπή για το θέμα και ο υπουργός Υγείας πήγε στο νοσοκομείο για να δηλώσει την αλληλεγγύη του στην νεαρή κοπέλα. Ο βασανιστής σύζυγος είναι καταζητούμενος και η υπόλοιπη οικογένεια είναι υπό κράτηση. Οι φρικτές εικόνες της Sahar χρησίμευαν για να καταστήσουν εμφανή την τραγική μοίρα των γυναικών στο νέο Αφγανιστάν, δέκα χρόνια μετά την πτώση των Ταλιμπάν.
«Ας σπάσουμε τη θανατηφόρα σιωπή σχετικά με την κατάσταση των γυναικών» ήταν ο τίτλος της Afghanistan Times. Παρά την πρόσφατη «ψήφιση ενός νόμου που για πρώτη φορά τιμωρεί την ενδοοικογενειακή βία, οι παραδόσεις είναι σκληρές και η Καμπούλ βρίσκεται στην έκτη θέση στην κατάταξη των χωρών, όπου οι ανισότητες μεταξύ των δύο φύλων είναι έντονη. Αλλά ίσως κάτι να αρχίζει να αλλάζει. Η Fawzia Κόφι, βουλευτής και επικεφαλής της κοινοβουλευτικής επιτροπής για γυναικεία θέματα ανέφερε : «Νομίζω ότι τώρα υπάρχει μια μεγαλύτερη αίσθηση των γυναικών – δήλωσε στο Associated Press- και συνειδητοποίηση των δικαιωμάτων τους -. Οι άνθρωποι φαίνεται να θέλουν να αλλάξουν και να μιλήσουν για αυτά τα ζητήματα». Αλλά η παύση της βίας είναι ένα τεράστιο στοίχημα σε μια πατριαρχική κοινωνία όπου το άλλο μισό του ουρανού εξακολουθεί να θεωρείται εμπορευματική συναλλαγή και η το έγκλημα τιμής μιας καλά εδραιωμένη πρακτική. Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων φοβούνται ότι ακόμη και η μικρή εξέλιξη που σημειώθηκε στο Αφγανιστάν θα εξαφανιστεί με την αποχώρηση των διεθνών στρατευμάτων. “Εάν οι Ταλιμπάν επιστρέψουν στην κοινωνία, όλα αυτά δεν θα υπάρξουν πια”, λέει ο ακτιβιστής Sima Natiq στην Ap.
Υποστηρίζουμε τη Sahar Gul και για όλα τα κορίτσια όπως εκείνη που υπέστησαν φρικτές βιαιοπραγίες. Το Υπουργείο Υγείας δήλωσε ότι η νεαρή γυναίκα “ανακάμπτει σωματικά, αλλά ανησυχούμε πολύ – πρόσθεσε – για την ψυχική της κατάσταση, επειδή βασανίστηκε για πολύ καιρό”. Ελπίζουμε ότι η υπόθεση της Sarah θα παρακινήσει την κυβέρνηση να παρέμβει δυναμικά στο μέλλον”.
Γράφει η Αρχαιολόγος – Επικοινωνιολόγος Βίκυ Μπαφατάκη
