Οι δικηγόροι και οι υποστηρικτές των φυλακών σε όλο τον κόσμο ζητούν την απελευθέρωση των φυλακισμένων χαμηλού κινδύνου, καθώς η κρίση του κορωνοϊού κλιμακώνεται και αυξάνονται τα ποσοστά της λοίμωξης.
Οι φυλακές έχουν περιγραφεί από τους ειδικούς της δημόσιας υγείας ως περιοχές υψηλού κινδύνου για τη διάδοση του ιού και έχουν ήδη υπάρξει αρκετές περιπτώσεις μεγάλων εστιών στις φυλακές στη Νότια Κορέα, την Ιταλία και το Ιράν.
Σε μια έκθεσή της στους New York Times, η εκπαιδευτικός της φυλακής Amanda Klonsky έγραψε ότι ο κίνδυνος εκδήλωσης έξαρσης των κρουσμάτων στις φυλακές αποτελεί απειλή τόσο για τους κρατούμενους, όσο και για την κοινότητα ευρύτερα.
«Οι συνθήκες στις αμερικανικές φυλακές, είναι απάνθρωπες και αποτελούν πλέον απειλή για όλες σχεδόν τις κοινότητες και επαρχίες που φιλοξενούν φυλακές στις Ηνωμένες Πολιτείες… Οι άνθρωποι διαρκώς μετακινούνται μέσα από τη φυλακή και τις εγκαταστάσεις της, οδηγούνται σε ακροαματικές διαδικασίες στο δικαστήριο και πολλοί από αυτούς απελευθερώνονται στις κοινότητές τους – σχεδόν 11 εκατομμύρια ετησίως ».
Παρόμοιες ανησυχίες εκφράστηκαν στην Αυστραλία. Μια ομάδα περισσότερων από 370 δικηγόρων, ακαδημαϊκών και συνηγόρων αυτής της εβδομάδας εξέδωσε ανοικτή επιστολή προς τις αυστραλιανές κρατικές και ομοσπονδιακές κυβερνήσεις ζητώντας την πρόωρη απελευθέρωση κρατουμένων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που κινδυνεύουν από τον COVID-19 και εκείνων που κρατούνται για συνοπτικά αδικήματα. Η επιστολή αναφέρει:
“Για να αποφευχθεί οι φυλακές να μετατραπούν σε ενεργά σημεία του COVID-19, η μόνη λύση είναι η αποφυλάκιση. Αυτό το έκτακτο μέτρο είναι απαραίτητο για την προστασία της υγείας και της ευημερίας των κρατουμένων και της ευρύτερης κοινότητας ». Ενόψει της επιδεινούμενης πανδημίας, το Ιράν έχει ήδη απελευθερώσει 85.000 φυλακισμένους και η Ιρλανδία πρότεινε να απελευθερωθούν οι φυλακισμένοι με λιγότερους από 12 μήνες έκτισης της ποινής τους.
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι κίνδυνοι για την υγεία που συνεπάγεται η φυλάκιση αποτελούν μέρος της τιμωρίας για τη διάπραξη ενός σοβαρού εγκλήματος.
Ωστόσο, οι ηθικοί απαντούν ότι αυτή η προσέγγιση αποτελεί μια μορφή «διπλής τιμωρίας» και αυξάνει τους κινδύνους για την υγεία της ευρύτερης κοινότητας.
από τη Βίκυ Μπαφατάκη
Πηγή: bioedge.org
