Γεννήθηκα στις Σέρρες. Από μικρός ανακάλυψα την ιδιαίτερη κλίση που είχα προς την μαγειρική τέχνη. Σπούδασα Τεχνικός Μαγειρικής και Ζαχαροπλαστικής Τέχνης, δίπλα σε διακεκριμένους και καταξιωμένους chef.
Συστήνω ανεπιφύλακτα την Ελληνική και Ιταλική Κουζίνα, αφού αποδεδειγμένα είναι και οι δύο βασισμένες στην
Μεσογειακή διατροφή και πλούτος μοναδικών γευστικών συνδυασμών και υγιεινής διαβίωσης. Εργάστηκα σε μεγάλα ξενοδοχεία Ελλάδας και Κύπρου καθώς και σε Gourmet εστιατόρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας.
Παρουσιάζω εκπομπές μαγειρικής στην τηλεόραση, αρθρογραφώ σε εφημερίδες, περιοδικά και σκοπός μου είναι να δημιουργήσω την δική μου «σχολή» προτείνοντας υγιεινή διατροφή και εύκολους τρόπους παρασκευής, για να κάνουμε το μαγείρεμα διασκεδαστικό παιχνίδι και μοναδικό τρόπο συνεύρεσης με φίλους και την οικογένειά μας. Μου αρέσει να ασχολούμαι με τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της διατροφής, με θέματα όπως η τροφογνωσία, η παχυσαρκία, η πρόληψη κ.ά.
Θυμάμαι…
…τη πιο σκληρή αλήθεια: να συνειδητοποιείς ότι ζεις σε μια Ελλάδα με αβέβαιο μέλλον.
…μια έντονη μυρωδιά των παιδικών μου χρόνων: η μυρωδιά από τα ψημένα κάστανα στην ξυλόσομπα της γιαγιάς μου στο χωριό.
…την ωραιότερη εκδρομή: στον Κερατόκαμπο της Κρήτης με ρακές και λύρες το 1998.
…το αγαπημένο μου παιχνίδι: ατέλειωτες ώρες με Taboo
… μια ανομολόγητη αμαρτία: πώς να την ομολογήσω; Τις αμαρτίες μου τις ομολογώ μόνο στον πνευματικό μου.
…μια στιγμή απελευθέρωσης: να βρέχει και να περπατάω στην βροχή χωρίς ομπρέλα.
…την πρώτη επανάστασή μου: όταν αποφάσισα στα 18 να φύγω από το πατρικό μου σπίτι.
… τη στιγμή που δεν είχε επιστροφή: ο θάνατος του αγαπημένου μου παππού.
…το αξέχαστο χρώμα μιας εικόνας: τα χρώματα στην λίμνη Κερκίνη στις Σέρρες την ώρα που δύει ο ήλιος.
…το πιο πικρό δάκρυ: όταν μπήκε ένα σκουπιδάκι στο μάτι μου.
…το όνειρο που με ξαγρύπνησε: στην ελπίδα ότι θα κερδίσω το τζόκερ
…το μυστικό που διέρρευσε: ευτυχώς τα μυστικά μου τα λέω εκεί που πρέπει.
…την απροσδόκητη γοητεία: του να είσαι ξύπνιος και να βλέπεις το ίδιο όνειρο μαζί της.
…το ισχυρότερο άλλοθι: που τελικά δεν ήταν τόσο ισχυρό…
…το ανεκπλήρωτο θέλω: αυτό γίνεται με τα «θέλω». 10 θέλεις ένα γίνεται, έτσι αποκτούν μεγαλύτερη αξία.
…την εντονότερη σύγκρουση: όταν ο καλύτερος οδηγός στον πλανήτη, Ayrton Senna σκοτώθηκε την 1 Μαΐου 1994 σε αγώνα Formula1.
…μια χαρακτηριστική γεύση: η γεύση της απόλαυσης, μετά την αμαρτία.
…μια επαναλαμβανόμενη φαντασίωση: να μπορούσα να πετάξω και να τα βλέπω όλα από ψηλά.
…το ελάττωμά μου που αγάπησα: η ειλικρίνεια μου που κάποιοι δεν αντέχουν…
…την αθεράπευτη ενοχή: που δεν αφιερώνω τον χρόνο που θα έπρεπε στους δικούς μου ανθρώπους.
…ένα εκκωφαντικό πρέπει: πρέπει να είναι όλα τέλεια!!
…το κάτι που έμεινε αναλλοίωτο στο χρόνο: ο αναλλοίωτος ενθουσιασμός, στην δημιουργία μιας νέας συνταγής.
…έναν ήχο που φυλακίστηκε για πάντα: ο ήχος-τραγούδι από το σφύριγμα του παππού μου.
…το πιο μελαγχολικό μου βράδυ: προσπαθώ να μην τα θυμάμαι..για να μην μελαγχολώ.
…τη στιγμή που άλλαξε την ροή των πραγμάτων: όταν εγκατέλειψα τη στρατιωτική καριέρα, για να γίνω chef.
…την προδοσία που δέχτηκα: Από ανθρώπους… Δεν βαριέσαι… τι να λέμε τώρα!
…την πληγή που άνοιξα: κόβοντας για πρώτη φορά κρεμμύδια με καλό μαχαίρι.
Επιμέλεια: Βίκυ Μπαφατάκη & Αντώνης – Μάριος Παπαγιώτης
